De 7 opmerkelijkste thrillers van augustus

De infiltrant van Helen Giltrow

Debuut van een Britse schrijfster die al een carrière in de uitgeefbranche op haar cv heeft staan. Zo werkte ze tien jaar als redacteur voor Oxford University Press. In 2001 begon ze als freelance redacteur, sindsdien heeft ze vele titels op fictie- en non-fictiegebied naar publicatie 'begeleid'. Ze weet dus hoe een boek moet worden geschreven. Dat blijkt ook uit haar nominatie voor de CWA Debut Dagger Award voor De infiltrant.

Giltrows eersteling wordt bestempeld als 'een opwindend, actueel en meedogenloos snel thriller­debuut'. Het boek gaat over een Londense socialite met een geheim crimineel verleden en de hitman die haar nodig heeft voor één laatste, onmogelijke opdracht. Charlotte Alton is een elegante, succesvolle zakenvrouw. ­Niemand weet dat ze ooit als de computerhacker Karla in ­valse identiteiten en geheime informatie handelde. Bíjna ­niemand; de voormalige special forces-sluipschutter Simon ­Johanssen heeft haar gezicht gezien. En alleen Karla kan Simon een experimentele nieuwe ­gevangenis binnenkrijgen, om iemand uit te schakelen die daar officieel niet is. Het is een onmogelijke opgave. Een zelfmoordmissie. En waarschijnlijk een val.

Reflex van Maud Mayeras

Franse thrillerschrijfsters zijn in Nederland niet zo bekend. Oké, we kennen Fred Vargas, maar daar houdt het ook zo'n beetje bij op. Vargas' landgenote Maud Mayeras werd geboren in 1981. Ze woont en werkt in Limoges. Haar thrillerdebuut Hématome verscheen in 2006. Met haar tweede boek Reflex, dat twee jaar geleden uitkwam, brak ze door naar een groter publiek en won ze verschillende belangrijke thrillerprijzen. De uitgever vindt Reflex uitermate geschikt voor de liefhebbers van Karin Slaughter en S.J. Watson. 

Als het lichaam van een kind wordt gevonden op de plek waar haar zoontje elf jaar geleden is vermoord, keert politiefotografe Iris Baudry terug naar haar geboorteplaats. Om de waarheid te achterhalen en de nachtmerries te overmeesteren zal ze duistere geheimen uit het leven van haar demente moeder moeten ontrafelen.

Doodnormaal van Graeme Cameron

Debuut van Britse auteur (én optimist) over de jacht op een seriemoordenaar. Lee Child mocht het boek al eerder lezen en vond het 'fascinerend en bloedstollend'. Citaat uit het boek: 'Het komt niet vaak voor dat iemand precies het moment kan aangeven waarop zijn leven naar de klote ging. Maar ik ben één van de gelukkigen, het was op 5 april om 19:23:17. De oorzaak: twee ogen.' De serial killer woont bij jou in de buurt, in een keurig huis met een nette tuin. Hij doet zijn boodschappen bij dezelfde supermarkt als jij, en als hij per ongeluk tegen je aanbotst, verontschuldigt hij zich beleefd. Hij zegt altijd vriendelijk gedag. Doodnormaal dus.

Wat je niet weet, is dat hij een geheime kelder onder zijn huis heeft gebouwd. Dat de boodschappen die in zijn kar liggen niet voor hem zijn, maar voor de vrouw die hij daar gevangen houdt. En dat zij niet de eerste is die een gruwelijk lot wacht. Zo gaat het al jaren, en hij vindt het doodnormaal. Tot hij die ene vrouw ontmoet die alles verandert...
In een interview vertelde Cameron dat hij op het idee voor zijn boek kwam nadat hij net een pup in huis had gekregen. Hij liet het dier geregeld uit in de buurt van een nieuw rijtje woningen, dat nog niet was afgebouwd. 'Toen ik aan de achterkant van het bouwproject liep, stelde ik me ineens voor hoe griezelig het zou zijn hier te wonen. Omgeven door die schaduwrijke halfvoltooide gebouwen en wetende dat ik, verstopt in de bomen, alles en iedereen in de gaten kon houden. En niemand zou mij opmerken...'

Zwart krijt van Christopher Yates

Thrillerdebuut van een aan de universiteit van Oxford afgestudeerde puzzelredacteur. Voor de fans van De verborgen geschiedenis van Donna Tartt, pitcht de uitgever. De filmrechten zijn inmiddels verkocht aan 20th Century Fox. Yates besloot dat hij zichzelf tot zijn veertigste verjaardag de tijd zou geven om zijn droom na te jagen: schrijver worden. Een dag voordat hij veertig werd, ontdekte hij dat zijn werk zou gepubliceerd. In Rusland. 'Maar dat is een ander verhaal', meldt zijn website

De ondertitel van Zwart krijt luidt: één spel, zes studenten, vijf overlevenden. Een spelletje met gekke opdrachten en flauwe uitdagingen, gespeeld door zes eerstejaarsstudenten aan Oxford, veranderde al snel van aard. Het werd grimmiger; de inzet werd hoger, de uitdagingen persoonlijker en vernederender. En uiteindelijk ontaardde het in een wrede strijd met onvoorspelbare en fatale gevolgen. Nu, veertien jaar later, ontmoeten de overgebleven spelers elkaar nog één keer. Voor de laatste ronde…

De vrouw die niet opgaf van Val McDermid

De Schotse bestsellerauteur Val McDermid weet niet van ophouden. De vrouw die niet opgaf is alweer haar achtentwintigste boek. Een standalone thriller ditmaal. 

Midden in Edinburgh, in een torentje boven in een oud gebouw, wordt een skelet gevonden. Karen Price, rechercheur Cold Cases, gaat aan de slag met deze zaak. Als het onderzoek in een stroomversnelling raakt, reist Karen naar een dorpje in Kroatië dat getekend is door de angst en het bloedvergieten tijdens de Balkanoorlog.

Val McDermid (Kirkcaldy, 1955) is een uiterst populaire Schotse thrillerauteur. In haar eerste manuscript zag geen enkele uitgever brood, maar een bevriende acteur was van mening dat het een goed toneelstuk zou zijn. Dus veranderde McDermid de roman in een scenario en schreef voor een korte periode toneelstukken. In 1987 publiceerde ze haar eerste misdaadroman, Report for murder, het eerste deel van een serie rond de lesbische journaliste Lindsay Gordon. McDermid schreef ook een reeks rond de vrouwelijke privédetective Kate Brannigan en een rond de profiler Tony Hill, die de basis vormde voor de ITV-misdaadreeks Wire in the Blood en daardoor wereldwijd bekendheid kreeg. Voor haar werk won ze diverse prijzen, waaronder de Anthony Award voor de klassieker De terechtstelling en de Gold Dagger Award voor De sirene. Ook ontving ze de prestigieuze Cartier Diamond Dagger Award voor haar uitzonderlijke bijdrage aan het thrillergenre, en werd ze meerdere malen genomineerd voor de Edgar Allen Poe Award.

Supernova van Peter Römer

De enige titel van vaderlandse bodem in dit overzicht. Supernova is het derde deel in de serie misdaadromans rond rechercheur Hanna Vermeer.

Wanneer het dode lichaam van Youri Paardekoper wordt gevonden komt Vermeer er al snel achter dat het niet om een natuurlijke dood gaat. Wie wilde deze in zichzelf gekeerde jongen dood hebben, en waarom eigenlijk?
De zaak krijgt veel media-aandacht als blijkt dat Youri de zoon is van Hans Paardekoper, een vermaard dj en tieneridool in de begintijd van de commerciële tv. Hoe dieper Hanna in de zaak duikt, hoe meer onfrisse zaken er boven tafel komen en hoe meer mensen onderling verbonden blijken te zijn door een verleden waarin grenzen straffeloos overschreden werden en in de roes van drank en drugs bewonderende tienermeisjes een makkelijk slachtoffer vormden.

Peter Römer (Amsterdam, 1952) heeft niet alleen zijn eigen Hanna Vermeer-serie. De schrijvende acteur en regisseur zette na de dood in 2010 van Appie Baantjer zette Römer diens boekenreeks voort. Een greep uit de titels: De Cock en de onzichtbare moordenaar  (2012), De Cock en de moord in het circus  (2013), De Cock en de dode diva  (2015). Peter Römer speelde onder meer in Dagboek van een herdershond en Dokter Pulder zaait papavers en schreef scenario's waarvan die voor de televisieserie Baantjer misschien wel de bekendste zijn.

Wat ons niet zal doden (Millennium 4) van David Lagercrantz (27 augustus)

Dé titel waar al maandenlang naar wordt uitgekeken. Op 27 augustus verschijnt het vierde deel van de Millennium-serie, destijds opgezet door de in 2004 overleden Zweedse journalist Stieg Larsson, die het succes van zijn reeks nooit heeft mogen smaken. In een keurslijf van allerlei veiligheidsmaatregelen, schreef Larssons land- en vakgenoot David Lagercrantz een nieuw verhaal over journalist Mikael Blomkvist en vooral hacker Lisbeth Salander. Lagercrantz werkte op een computer zonder verbinding met het internet om 'lekkage'  te voorkomen. Zijn manuscript overhandigde hij hoogstpersoonlijk aan de Zweedse uitgeverij Norstedts. 

Recent liet Lagercrantz' Britse uitgeverij al iets los over de inhoud van Wat ons niet zal doden. Het tijdschrift Millennium heeft nieuwe eigenaren. Boze tongen beweren dat Mikael Blomkvist zijn beste tijd heeft gehad en hij vraagt zich af of hij iets anders moet gaan doen. Lisbeth Salander is rusteloos. Ze doet mee aan een grootschalige hackeraanval en neemt risico’s die ze normaal gesproken zou vermijden. Op een avond krijgt Blomkvist een telefoontje van professor Frans Balder, een autoriteit op het gebied van kunstmatige intelligentie. Balder zegt zeer gevoelige informatie te hebben over de Amerikaanse inlichtingendiensten en heeft contact gehad met een jonge vrouwelijke hacker die erg veel lijkt op iemand die Blomkvist maar al te goed kent. Mikael Blomkvist hoopt met deze informatie de scoop te hebben die hijzelf en Millennium zo hard nodig hebben. Maar zijn onderzoek brengt grote gevaren met zich mee.

Eva Gabrielsson, Larssons levenspartner, heeft Wat ons niet zal doden bij voorbaat al fel bekritiseerd. Maar ja, zij spint er dan ook financieel geen garen bij. De erfgenamen van Larsson horen de kassa al rinkelen. 

Zie voor alle verwachte boeken de Hebban verwachtpagina.