Exclusief! Millennium Dagboek #1

2 mei 2013

Uitgeverij Bonnier deelt mee dat ze met het echtpaar Kepler een eliteagentschap wil vormen voor hun bestsellers.

Ik vind dat raar en besluit van literair agent te veranderen, dus ik bel mijn oude vriendin Susanne Widén van Hedlund Agency. Susanne en ik spreken af dat we een keer gaan lunchen met haar collega’s.

22 mei 2013

Ik zit met Susanne Widén, Magdalena Hedlund en Johanna Kinch in restaurant Pastis in Gamla Stan. We besluiten te gaan samenwerken. Voortaan zal Hedlund Agency mijn boeken aan buitenlandse uitgeverijen verkopen. We komen ervan in een ietwat plechtige stemming en drinken er een wijntje op.

In de algemene opwinding houd ik een omstandig betoog dat ik als schrijver niet tot mijn recht kom als het onderwerp te dicht bij me ligt. Ik heb heel veel geschreven over neuroten zoals ikzelf, zeg ik. Maar hoeveel ik daar ook van weet, het slaat niet aan. Ik word beter wanneer ik me in iets totaal nieuws moet storten, zoals toen Abbe Bonnier me samenbracht met mijn absolute tegenpool, Zlatan Ibrahimović, of toen ik het eenzelvige genie Alan Turing portretteerde.

Magdalena Hedlund vraagt of ik ook open sta voor ideeën op het gebied van fictie.

‘Natuurlijk,’ antwoord ik.

Maar ik denk er niet verder over na.

12 juni 2013

Bij uitgeverij Weyler en Hedlund Agency, die in hetzelfde pand zitten, is een feestje geweest en als ik naar huis ga, vragen Magdalena Hedlund en Johanna Kinch me even mee te gaan naar hun kamer. Ze doen de deur dicht en ik begrijp dat ze met een idee voor een boek komen.

Dat doet me niet zoveel. Al sinds Ik, Zlatan krijg ik regelmatig voorstellen om boeken te schrijven, maar die spreken me meestal niet aan. Waarschijnlijk ben ik verwend.

Nu vraagt Magdalena wat ik ervan zou vinden om een vervolg op de Millennium-reeks van Stieg Larsson te schrijven. Ik mompel half voor de grap dat ik best ghostwriter van Lisbeth Salander kan worden, net als van Zlatan. Misschien zit ze ergens bij te komen van een afgrijselijk drama en wil ze hulp om haar verhaal op te schrijven. Maar nee, Lisbeth heeft geen hulp nodig voor dat soort flauwekul.

Ik zeg dat ik over een vervolg zal nadenken, maar ik vergeet het al vrij snel weer. Ik kan niet zeggen dat ik erin geloof.

Juli 2013

Ik ben met mijn gezin op Härligö, ons vakantie-eiland aan de Finse scherenkust en bij wijze van uitzondering werk ik eens niet. Ik heb mijn vaders oude demonen verdreven dat je om een waardig intellectueel te zijn altijd maar moet schrijven. In plaats daarvan dwaal ik een beetje rond met de kinderen en gaan we eropuit met de roeiboot.

Midden in die zomertrip stuurt Magdalena Hedlund me een korte analyse van mijn roman De val van Alan Turing. Ik snap niet helemaal waarom ze daar opeens mee bezig is, maar ik ben blij met haar vriendelijke woorden.

7 augustus 2013

De directeur van Norstedts, Eva Gedin, die ook Stieg Larsson heeft uitgegeven, wil me in het geheim spreken op de uitgeverij. Ik word via een achterdeur naar binnen gesmokkeld, we treffen elkaar in een gangetje in de kelder en bespreken het project. Voor het eerst krijg ik het gevoel: dit is serieus. Als ik later langs de Riddarfjärd terugloop, word ik bevangen door een soort koorts.

8 augustus 2013

De volgende dag word ik om vier uur wakker en moet ik denken aan een reportage die ik tientallen jaren geleden heb geschreven over een doof autistisch jongetje dat op een dag zomaar onverwachts een perfecte tekening maakte van een verkeerslicht. Daarna krijg ik nog een idee en dan nog een. Binnen een paar minuten heb ik een plot, althans het begin ervan, en vol vuur bel ik Magdalena Hedlund.

17 augustus 2013

Ik spreek Magdalena Hedlund en Eva Gedin op Blasieholmen in een klein cafeetje aan het water. Het waait stevig en ik praat hard om de wind te overstemmen.

Eva knikt vriendelijk, maar ze lijkt niet zo onder de indruk van mijn plot als ik had gehoopt. Waarom zou ze ook? Het is nog lang geen goed, gecompliceerd Stieg-Larssonverhaal. Toch gebeurt er iets vreemds met me. Ik buig me naar haar toe en zeg plechtig: ’Ik ben hier geknipt voor. Niemand zou dit beter kunnen.’

Hoewel dat een overmoedige en pathetische opmerking is, geloof ik dat Eva mijn enthousiasme waardeert.

We spreken af dat ik een synopsis zal schrijven.

18 augustus 2013

Ik loop thuis wat te foeteren: ’Verdomme, een synopsis! Ik schrijf al mijn hele leven en nu willen ze een synopsis!’ Al sinds de middelbare school heb ik geen samenvatting meer geschreven, en toen moest het van de leraar Zweeds.

Ik schrijf ’Synopsis’ boven aan een blad papier en krijg er verder geen woord uit.

19-22 augustus 2013

Ik sta op tijd op en begin Mannen die vrouwen haten te lezen. Ik lees als een bezetene. Af en toe maak ik een aantekening of schrijf ik uitdrukkingen, karaktertrekken en motieven op. Na drie, vier dagen heb ik de drie boeken doorgespit en een half kladblok volgeschreven.

Als ik weer achter de pc ga zitten, schrijf ik de synopsis in één ruk op. Halverwege vraag ik mijn vrouw Anne om mijn tekst te lezen. Ik verwacht een paar aardige opmerkingen en adviezen.

Anne zegt: ’Je moet er geen woord meer aan toevoegen. Het is geweldig!’

Ik stuur de halfklare korte inhoud naar Eva Gedin en Susanna Romanus van Norstedts.

’s Nachts heb ik spijt als haren op mijn hoofd. Hoe heb ik die rommel toch kunnen opsturen?

Deel 2 van het Millennium Dagboek van David Lagercrantz verschijnt op woensdag 19 augustus a.s. 

David Lagercrantz

David Lagercrantz werd door de erven van Stieg Larsson gevraagd een vervolg te schrijven op de succesvolle Millennium-reeks om het universum van Stieg Larsson levend te houden. Lagercrantz studeerde filosofie en religie aan de universiteit en ging naar de School voor Journalistiek in Göteborg. Hij werkte als misdaadjournalist en schreef daarna verschillende non-fictieboeken, romans en literaire thrillers. Hij is het meest bekend van de bestseller Ik, Zlatan over Zlatan Ibrahimovic. In het voorjaar van 2016 verschijnt bij Signatuur zijn roman over de briljante wiskundige Alan Turing.