Lezen /
Millennium Dagboek #4 + exclusieve voorpublicatie
5 november 2014
Ik lever het manuscript in bij Norstedts en ontmoet mijn slimme, sympathieke redacteur, Ingemar Karlsson. Ik beloof hem dat ik niets zal schrijven terwijl hij leest.
7 november 2014
Ik voel me helemaal leeg nu ik niet schrijf. Ik weet gewoon niet wat ik met mezelf aan moet.
9 november 2014
Ik werk mee aan het tv-programma Babel van de svt en word geïnterviewd door Jessika Gedin. Ik ben veel te geëxalteerd.
15 december 2014
Ingemar en ik werken het manuscript tot in detail door. Hij heeft haviksogen voor de inconsequenties in mijn verhaal.
28 december 2014
Susanna Romanus en Eva Gedin lezen het boek nog een keer, en we hebben onder andere een uitvoerige discussie over het slot.
Ik herschrijf het.
26 januari 2015
Het manuscript gaat naar de corrector.
3 februari 2015
De stapels manuscripten gaan met een persoonlijke koerier naar de uitgeverijen in het buitenland. Niets over dit boek mag digitaal worden verzonden.
15 februari 2015
Norstedts geeft een dinertje in restaurant Luzette op het Centralplan in Stockholm en Eva Gedin had plechtig aangekondigd dat ze ons iets wilde laten zien. Maar om de spanning een beetje op te voeren wacht ze daar nog mee.
Dan eindelijk schraapt ze haar keel en leest de eerste commentaren voor van vertalers en manuscriptlezers. Na afloop ga ik dansend naar huis. Ik blijf nog even hangen bij mijn vaste Italiaan, Pane Vino aan de Zinkensdamm.
Het is lang geleden dat ik zo dronken ben geworden.
14 maart 2015
Elke dag komen er enthousiaste reacties van uitgevers overal in de wereld.
Ik houd mezelf voor dat dat nog niets wil zeggen. We koesteren allemaal dezelfde hoop. We willen heel graag dat het boek aan de verwachtingen zal voldoen. Maar misschien is het allemaal maar wishful thinking die dit najaar de bodem wordt ingeslagen.
1 april 2015
Dagens Nyheter publiceert het Zweedse omslag, The Guardian het Britse en de Wall Street Journal het Amerikaanse.
16 april 2015
Naar Londen om deel te nemen aan een conferentie over het boek met uitgevers en redacteuren van veertig uitgeverijen in de hele wereld. Ik hoor over de Britse marketingcampagne en krijg een gevoel van onwerkelijkheid, maar ik raak ook steeds meer gestrest.
’s Avonds houd ik een toespraak bij uitgeversconcern Hachette, waarbij onder anderen David Nicholls en Sophie Hannah aanwezig zijn. Sophie heeft net een nieuwe roman geschreven over Agatha Christies held Hercule Poirot. Zij en ik besluiten een verbond te vormen, ’Wij, schrijvers van vervolgen’.
26 mei 2015
Met mijn agent Magdalena Hedlund naar het Hay Festival in Wales om mijn roman over Alan Turing te promoten, die net in het Engels is uitgekomen en dankzij de film The Imitation Game een nieuwe bloei beleeft.
Ik word door de bbc-radio en –tv geïnterviewd en praat op het podium over mijn schrijverschap. Ik ben blij, voel me begrepen en gezien.
Tegen het eind krijg ik vragen over Ik, Zlatan en dan gaat het onder andere over authenticiteit. Ik herhaal wat ik al honderd keer eerder heb gezegd: dat ik Zlatan niet letterlijk heb geciteerd, maar dat ik mijn best heb gedaan zijn stem via literaire verteltechnieken te laten klinken. Ik zeg dat ik op die manier dichter bij hem kwam, en ik heb de indruk dat iedereen begrijpt wat ik bedoel.
27 mei 2015
Ben terug in Londen. Zit bij mijn Engelse uitgever om veertienhonderd bladzijden te signeren die in evenzovele exemplaren van mijn Millenniumboek zullen worden gevoegd. Maar dan breekt de hel los.
The Telegraph, die blijkbaar een journalist naar het Hay Festival had gestuurd, heeft geschreven dat de citaten uit Ik, Zlatan verzonnen zijn, en nu sturen de Zweedse kranten nieuwsflashes uit dat ik dat heb ’toegegeven’.
Mijn telefoon staat roodgloeiend en de beschuldigingen stromen binnen, alsof niemand nog ooit heeft gehoord van literaire of journalistieke Gestaltung of, nog erger, alsof er nog mensen zijn die denken dat je een lezenswaardig boek kunt schrijven door alleen maar te noteren wat iemand zegt. Het lijkt wel of de hele wereld gek is geworden. Mijn handen trillen en mijn stem laat me in de steek.
Later die middag overvalt me een soort acute depressie en mijn Engelse uitgever Christopher MacLehose stuurt me naar bed. ’s Avonds, als ik op het podium word geïnterviewd door mijn collega Rachel Johnson, gedraag ik me vrolijk en onaangedaan. Ik maak zelfs een grapje: ’Nu moet ik mijn citaten van Lisbeth Salander dubbelchecken. Haar wil ik niet ook nog achter me aan hebben!’
Maar ik voel me rot.
29 mei 2015
God bless America. Ik ben met Magdalena – die nu mijn telefoon heeft overgenomen – naar New York gegaan, en hier kan die Zlatan-rel niemand iets schelen.
Wanneer ik aankom op de Book Expo America zie ik een waanzinnig grote banner van mijn Millenniumboek hangen. Even later zit ik interviews te geven aan een tafeltje naast John Grisham – wiens boek volgens een geheim contract pas eind augustus mag verschijnen.
Ik ga naar mijn hotel en geef nog meer interviews, onder andere aan USA Today, de New York Times, de Los Angeles Times en de Hollywood Reporter.
juni-juli 2015
In Stockholm neem ik mijn agenda door. Ik zal komend najaar bijna continu op reis zijn en voortdurend interviews geven, en voor de buitenwereld en de publiciteit ben ik natuurlijk de rust zelve – of probeer ik in elk geval niet veel neurotischer te doen dan anders. Maar vaak heb ik het gevoel dat het me boven het hoofd groeit. Mijn gedachten vliegen alle kanten op. Bovendien heb ik Dagens Nyheter beloofd een dagboek over het hele proces te schrijven en daar zit ik een beetje tegenaan te hikken. Ik verlang naar de Finse scherenkust.
Exclusieve voorpublicatie Wat ons niet zal doden - Millennium 4
Het tijdschrift Millennium heeft nieuwe eigenaren. Boze tongen beweren dat Mikael Blomkvist zijn beste tijd heeft gehad en hij vraagt zich af of hij iets anders moet gaan doen.
Lisbeth Salander is rusteloos. Ze doet mee aan een grootschalige hackeraanval en neemt risico’s die ze normaal gesproken zou vermijden.
Op een avond krijgt Blomkvist een telefoontje van professor Frans Balder, een autoriteit op het gebied van kunstmatige intelligentie. Balder zegt zeer gevoelige informatie te hebben over de Amerikaanse inlichtingendiensten en heeft contact gehad met een jonge vrouwelijke hacker die erg veel lijkt op iemand die Blomkvist maar al te goed kent.
Mikael Blomkvist hoopt met deze informatie de scoop te hebben die hijzelf en Millennium zo hard nodig hebben. Maar zijn onderzoek brengt grote gevaren met zich mee. Lisbeth Salander heeft zoals gewoonlijk haar eigen agenda. In Wat ons niet zal doden kruisen hun wegen opnieuw en gaat hun verhaal verder.
David Lagercrantz
David Lagercrantz werd door de erven van Stieg Larsson gevraagd een vervolg te schrijven op de succesvolle Millennium-reeks om het universum van Stieg Larsson levend te houden. Lagercrantz studeerde filosofie en religie aan de universiteit en ging naar de School voor Journalistiek in Göteborg. Hij werkte als misdaadjournalist en schreef daarna verschillende non-fictieboeken, romans en literaire thrillers. Hij is het meest bekend van de bestseller Ik, Zlatan over Zlatan Ibrahimovic. In het voorjaar van 2016 verschijnt bij Signatuur zijn roman over de briljante wiskundige Alan Turing.
