Interview /
Carry Slee heeft er weer plezier in
Je hebt allesbehalve stilgezeten in de afgelopen tien jaar.
'Ik heb heel veel gedaan. Ik heb vier 16+ boeken geschreven, vijf 10+ boeken, er zijn boeken verfilmd, musicals van gemaakt en ik denk dat Kapot ook wel verfilmd zal worden.'
De uitgever kopt het boek als het langverwachte nieuwe 12+ boek? Voelt dat ook zo voor jou?
'Ja, dat is wel een beetje zo.'
Waarom heeft het zo lang geduurd voordat er een nieuwe 12 + roman was?
'Ik was toe aan een nieuwe uitdaging. Natuurlijk krijg ik veel vragen van kinderen of er niet nog een nieuwe Spijt kwam en daar bedoelen ze dan boeken voor hun eigen leeftijd mee. Ik sloot het niet uit, maar ik voelde dat ik aan iets nieuws toe was. Ik ben na Paniek overgegaan op het schrijven van 16+ boeken. De personages in deze boeken zijn ouder en wonen niet meer thuis, dus ik hoefde er geen ouders in te schrijven. Het is een totaal andere wereld, waardoor je verhalen op een andere manier schrijft. Alles is anders, ook de liefde. In 12+ boeken zoenen ze hooguit, maar in 16+ boeken kun je daar meerdere kanten mee uit.'
En dan nu toch weer een 12+ boek?
'Ik kreeg ineens een idee voor een boek door iets wat ik hoorde en in mijn omgeving meemaakte. Ik ben het gaan opschrijven en ik merkte dat ik er echt heel veel plezier in had.'
Hoe komt dat?
'Ik denk dat het komt doordat 12+ toch echt wel mijn eigen leeftijd is. Ik voel me er als een vis in het water bij. Ieder mens heeft wel een kind in zich en ik denk dat mijn kindstukje 12+ is.'
Het smaakt dus naar meer?
'Dat kun je wel zeggen. Ik heb alweer een idee voor een volgend 12+ boek. Maar dat houd ik nog even voor me.'
Terug naar Kapot. Waarover gaat het?
'Het gaat over een broer en een zus die samen een heel leuke relatie hebben. Ze hebben veel vrienden, zitten in een leuke band, zijn allebei verliefd: ze hebben een fantastisch leven. Maar de ouders maken ruzie met elkaar en broer en zus worden door de ouders, onbedoeld, tegen elkaar uitgespeeld en opgezet. Uiteindelijk komen ze tegenover elkaar te staan.'
Waarom een boek over een scheiding?
'Ik vind het erg voor de kinderen. De ouders zijn niet opzettelijk bezig, maar ze beseffen niet wat het voor de kinderen betekent. De ouders zijn wanhopig en verdrietig en betrekken hun kinderen daarin. Natuurlijk gebeurt zo’n heftige scheiding niet in elk gezin, maar het gebeurt vooral als de ouders elkaar verdriet hebben gedaan en elkaar door de woede het leven zuur gaan maken.'
Heb je hierover kinderen gesproken?
'Nee, ik hoorde erover en ben erover gaan schrijven. Ik schrijf altijd over wat ik zelf weet en voel en wat ik om me heen zie gebeuren. Ik heb zelf ook een scheiding meegemaakt toen ik jong was. Onze vader nam ons mee en zei toen: “Papa gaat bij jullie weg.” Ik werd daardoor verscheurd en dat gevoel is iets wat nooit meer is overgegaan. Dat heb ik gebruikt voor dit boek. Er zitten stukjes van mezelf in, maar dat gaat vanzelf.'
Waar haal je na tachtig boeken toch al die verschillende personages vandaan: leun je op mensen in je omgeving, houd je lijstjes bij van mensen die je in het dagelijks leven tegenkomt?
'In de belangrijkste personages, zoals Julia en Thijs in Kapot, stop ik altijd iets van mezelf. Maar het is zo dat ik bij ieder personage aan iemand die ik werkelijk ken denk. Hoe is het karakter van die persoon, hoe doet diegene iets? Ik doe dat zodat niet alle personages hetzelfde zijn.'
En waar haal je al die inspiratie, kennis en verhaallijnen vandaan?
'Ik gebruik veel van wat ik hoor en lees.'
Verras je jezelf nog wel eens?
'Jazeker, anders zou ik niet meer kunnen schrijven. Ik vind dat ik nu veel genuanceerder schrijf.'
Genuanceerd, in welke zin?
'Ik heb in Kapot zowel over de ouders als over de kinderen veel genuanceerder geschreven dan ik eerder deed. In mijn vorige boeken was ik misschien iets ongenuanceerder over ouders. Ik voel dat ik veel geleerd heb. Dat komt door mijn ervaring van het schrijven, maar ook omdat ik het tegenwoordig rustiger aan doe. Met Kapot heb ik echt de tijd genomen voor het boek, ik ben veel vaker opnieuw begonnen en daarover was ik totaal niet gestrest. Voor mijn doen heb ik best lang gedaan over het schrijven van Kapot, zo’n driekwart jaar.'
Voortaan meer tijd voor je boeken nemen en niet meer zoals vroeger drie boeken per jaar schrijven?
'Ik kan dat niet meer en ik wil dat niet meer. Ik ben nu 66 en daar heeft het natuurlijk ook mee te maken. Ik vind het fijn er de tijd voor te nemen. Ik heb het gevoel dat ik daardoor alles uit het thema heb gehaald wat erin zat.'
Je nieuwe boek komt uit. De recensenten zullen alweer klaarstaan. Veranderen die recensies de kijk op jezelf en op je boek?
'Nee, totaal niet. Het boeit me wel, maar dan vooral wat kinderen ervan vinden. Ik schrijf niet voor recensenten, ik schrijf voor de jeugd en zij vinden het allemaal prachtig.'
Er wordt een fikse marketingcampagne tegenaan gegooid, die vooral online wordt ingezet. Kun je daar meer over vertellen?
'Het (Carry Slee TV, red.) is een idee van de uitgever, maar ik vind het zelf ook heel erg leuk. Ze willen iets bijzonders doen en dat hebben ze heel mooi gedaan. Een aantal kinderen heeft Kapot al mogen lezen en zij worden daarover geïnterviewd, er wordt een stuk voorgelezen en kinderen die zo’n scheiding van heel dichtbij hebben meegemaakt vertellen over hun eigen ervaringen. Op deze manier bereik je weer andere lezers, toekomstige lezers, want mijn eigen lezers zijn inmiddels ouder geworden.'
Nog iets uit de mening van de kinderen kunnen halen?
'Ze zijn er heel blij mee, vinden het prachtig en hebben het in een adem uit gelezen. Dan denk ik alleen maar, "Zo, ik kan het nog."'
Carry Slee TV
Op de website van de schrijfster gaat vandaag om 16.00 uur Carry Slee TV van start. Een supergeheime verrassing voor alle fans. In het programma komt Carry zelf uitgebreid aan het woord over Kapot en het ontstaan ervan. Vajèn van den Bosch (The Voice Kids, Spangas, Grease) en Lennart Timmerman (Spangas, de film Razend) presenteren het programma en er is muziek van een finalist van De beste singer-songwriter van Nederland 2015 (o.a. bekend van zijn optreden bij DWDD met Ali B).