16 x 5 sterren: Deze romans zijn echte aanraders volgens Hebban recensenten

Marvin tipt Circe

De Amerikaanse schrijfster Madeline Miller specialiseerde zich in klassieke talen en de Oudheid. Een ideale basis voor de twee romans die ze schreef, zo bleek. In 2011 debuteerde de schrijfster met Het lied van Achilles, dat werd bekroond met de Baileys Women’s Prize for Fiction. Ook haar tweede roman, Circe, viel in de smaak. Zozeer zelfs dat Miller hiermee de eerste Clubprijs van de Hebban Readers Club in de wacht sleepte. 

Millers tweede boek gaat over de mythologische heks Circe en is geïnspireerd op de Odyssee van Homerus. Circe is een vreemd kind dat wordt uitgestoten door haar familie. Ze wendt zich tot de gewone stervelingen voor gezelschap en ontdekt zo een verboden kracht: hekserij. Als de liefde haar ertoe brengt een vervloeking uit te spreken, wordt Circe door Zeus naar een verlaten eiland gestuurd. Daar ontwikkelt ze haar vaardigheden verder, maar de wereld is een gevaarlijke plek voor een vrouw alleen. Om te beschermen wat haar het meest dierbaar is, moet ze al haar krachten aanwenden.

'Miller schreef ondanks achtergrond en plot toch een heel modern verhaal dat qua stijl, maar ook qua waarden, perfect in de 21ste eeuw past. Respect voor medemensen is een actueel thema dat sterk wordt uitgewerkt. Ook het zoeken naar een eigen weg in het leven is heel belangrijk, en dat is toch iets waar mensen nu meer dan ooit mee bezig zijn.'
Lees de volledige recensie

Helena tipt Het beste voor iedereen

‘Een onleefbaar leven. Dat is wat Stella overkomt. Dat is verschrikkelijk. Maar het gebeurt. Daar heb ik in de praktijk als psychiater mee te maken. Dat raakt me en dat maakt dat ik daar als schrijver ook mee bezig ben,’ aldus Erik Rozing over Het beste voor iedereen in een interview met Hebban. Rozings tweede roman gaat net als zijn debuutroman De psychiater en het meisje – die werd genomineerd voor de Hebban Debuutprijs 2016- over de intelligente Stella. Naast haar levendige, geestige karakter heeft ze ook borderline en kan ze fantasie en werkelijkheid niet altijd even goed van elkaar scheiden. Als ze zevenentwintig is besluit Stella dat ze niet langer verder wil leven. Ze wendt zich tot de LevensEinder, een organisatie die haar helpt bij het bestellen van de benodigde dodelijke medicijnen. Via LevensEinder komt ze in contact met Milou, een jonge filmmaker die een documentaire wil maken over Stella’s zelfverkozen einde. De vraag is of de documentaire slaagt, en of Stella in leven blijft of niet.

‘Het beste voor iedereen is een vlot geschreven, en ondanks de schrijnende thematiek, bij vlagen toch ook een humoristisch boek, waarin het Droste-effect van de schrijvende psychiater, die trouwens eveneens Erik Rozing blijkt te heten, een interessante rol heeft. Het is een intrigerend boek dat vanwege de met kennis van zaken beschreven personages grote indruk maakt en een boek dat nog lang nadat je de laatste bladzijde hebt gelezen stof tot nadenken geeft, omdat Rozing een geweldig mooie balans tussen al die verschillende onderdelen heeft weten te creëren.’
Lees de volledige recensie

Sigried tipt Grand Hotel Europa

De Libris Literatuur Prijs 2019 ging net aan zijn neus voorbij, maar op Hebban kan Ilja Leonard Pfeijffer wel op vijf sterren rekenen. In zijn Grand Hotel Europa diagnosticeert Pfeijffer de tijdgeest, met Europa als speelveld. Alle personages in deze roman zitten op verschillende manieren vast aan hun verleden. Er is geen plek meer voor toekomst, geschiedenis is het voornaamste dat Europa nog te bieden heeft. En geschiedenis trekt toerisme. Ilja Leonard Pfeijffer verweeft dit verontrustende en weemoedige gegeven met een tragische liefdesgeschiedenis.

‘De rijkdom van het geheel is overdonderend, waardoor Grand Hotel Europa een boek is waarvoor je uitgebreid de tijd moet nemen. Ilja Leonard Pfeijffer balanceert op een slappe koord, maar verliest geen moment het evenwicht. Wel integendeel, het is indrukwekkend hoe elegant hij slalomt tussen verschillende plotlijnen, registers en thema’s. Op grandioze manier haalt hij de overkant, waar hem alleen maar applaus kan wachten.’
Lees de volledige recensie

Victor tipt Opperduitsland

Alexander Schimmelbusch heeft vijf jaar werkervaring als consultant bij een investeringsbank in Londen. Die ervaring gebruikte hij voor zijn roman Opperduitsland, waarin hoofdpersonage Victor als investeringsbankier in Frankfurt werkt. Zijn succesvolle loopbaan kan in zijn ogen slechts worden bestempeld als absurd, net als het leven zelf. Ondanks de dure Porsche waarin hij rijdt, verlangt Victor stiekem naar een doodnormaal burgerlijk leven. Pogingen om liefde te vinden, lopen ook al op niets uit. Op een dag flanst Victor uit pure verveling een manifest in elkaar, een blauwdruk voor de ideale samenleving, het zoveelste businessplan. Zijn zelfhaat verpakt hij als een aanval op de uitwassen van het moderne kapitalisme. Dat Victor met zijn manifest een politieke aardverschuiving veroorzaakt, heeft hij niet kunnen voorzien. 

In Duitsland werd deze roman een bestseller, onder andere gewaardeerd door Angela Merkel. Ook Hebban recensent Victor de la Vieter is razend enthousiast:

'Een manifest, de wederopstanding van de overheid dwars door een roman heen, ontroerende vader-kinddialogen, recepten voor kipgerechten, slapstickachtige anekdotes over Dönerimperiums, thrillerelementen die op de laatste bladzijden alles op z’n kop zetten, referenties aan het werk van de excentrieke Thomas Bernard (Opperoostenrijk), een kijkje in de gevoelsarme wereld van die andere 1%... Een boek dat je minstens twee keer moet lezen om te genieten van Schimmelbuschs virtuositeit.'
Lees de volledige recensie

Geertje tipt Nicolas en de verdwijning van de wereld 

‘Ik wilde kijken of ik een soort pageturner zou kunnen schrijven, die niet alleen spannend is en over een intrigerend onderwerp gaat, maar tegelijkertijd ook stilistisch mooi geschreven is,’ aldus Anne Eekhout in een interview met Hebban over haar derde roman. Nicolas en de verdwijning van de wereld gaat over een achtjarige jongen. Hij heeft alle stripboeken over De Adelaar, een superheld die het opneemt tegen bovennatuurlijke sterke vijanden, al honderd keer gelezen. Nicolas’ vader werkt hard en zijn moeder heeft haar eigen problemen waardoor ze vaak onbereikbaar is voor Nicolas. Op een doodgewone middag komt er een verontrustende boodschap: een zwart gat is onderweg naar de aarde. De kans dat de mensheid en alles daaromheen zal worden weggevaagd, is groot. Nicolas worstelt met het verschil tussen fantasie en hoop en besluit net als De Adelaar alles op alles te zetten om de ramp af te wenden. 

De beoogde pageturner heeft Eekhout met Nicolas en de wereld volgens Hebban recensent Geertje Otten zeker geschreven:

‘De roman heeft vanaf het eerste hoofdstuk meer dan genoeg spanning. Uiteraard door de dreiging van een totale vernietiging, maar ook door subtiele verwijzingen in de tekst. Zo speelt het geheimzinnige kistje onder het bed van Nicolas een rol, maar geeft de auteur pas aan het eind van het eerste deel de inhoud en de betekenis ervan prijs. Het is echter de beklemmende sfeer die de lezer met vlijmscherpe klauwen bij de schouders grijpt en niet weer loslaat.
Lees de volledige recensie

Angèle tipt De ontembare

Auteur, scenarist, regisseur en producer Guillermo Arriaga groeide op in Mexico-Stad en kent de rauwe kant van leven in die hoofdstad. Bij een woest straatgevecht verloor hij op dertienjarige leeftijd zijn reukzintuig. Deze gebeurtenis heeft als een van inspiratiebronnen voor zijn werk gediend. 

Arriaga’s roman De ontembare kent veel autobiografische elementen en vertelt twee verhalen. Het eerste gaat over Juan Guillermo. Zijn leven speelt zich af op de daken van Mexico-Stad. De dood van zijn oudere broer is een enorme klap voor hem. Vier jaar later zijn ook zijn ouders en grootmoeder dood. Juan wil wraak voor de moord op zijn familie door een club fanatiek religieuze jongens uit zijn wijk. Duizenden kilometers verderop jaagt een Inuit op een beruchte grijze wolf in het hoge noorden van Canada. Voor beide hoofdpersonages is het een rite de passage. Schuld en wraak, daar draait het om in deze roman.

‘Veel plezier lijkt de auteur te vinden in zijn beschrijvingen van geuren en kleuren en andere prikkels van de zintuigen. Maar stank en geweld moeten de lezer niet afschrikken van het lezen van deze adembenemend mooie roman. Iedere klap wordt vergolden met een streling van een zachte, liefhebbende hand.’
Lees de volledige recensie

Lees verder op pagina 2