16 x 5 sterren: Deze romans zijn echte aanraders volgens Hebban recensenten
Pagina 3 van 3
Silvia tipt Kat vermist
Caroline Paul werkte dertien jaar lang als brandweervrouw en schreef daarnaast verschillende boeken. In haar waargebeurde verhaal Kat vermist vertelt Paul hoe ze na een ongeluk noodgedwongen veel tijd in bed doorbracht. Dat ze niet is aan de verveling ten onder is gegaan, was te danken aan haar katten Tibby en Fibby. Totdat Tibby plotseling verdween. Als hij vijf weken later terugkeert, blijft Caroline zich maar afvragen wat hij al die tijd heeft uitgespookt. Ze zet alles op alles in om die vraag te beantwoorden: GPS-technologie, kattencamera’s, waarzegsters, dierendetectives en dierenfluiters. Niets gaat haar te ver.
‘Kat vermist is een ontroerend verhaal vol humor geschreven. Tijdens de zoektocht wordt Paul niet alleen geconfronteerd met de grillen van Tibby, ook wordt een luikje opengezet naar haar eigen gevoelens en haar houding ten opzichte van anderen. Dit alles wordt beschreven op een luchtige, liefdevolle manier die regelmatig een (schater)lach en een traan oplevert. Alleen al het boek door te bladeren is een feest.’
Lees de volledige recensie
Helena tipt Otmars zonen
Negen jaar hebben liefhebbers van Bonita Avenue moeten wachten op Peter Buwalda's grote, tweede roman. Maar het lange wachten was de moeite waard, als we Helena van Dijk mogen geloven.
In Otmars zonen volgen we de jonge Shell-employé Ludwig Smit. Hij kruipt steeds dichter op de huid van zijn vader, Johan Tromp, die tweeëndertig jaar lang de grote onbekende in zijn leven was. Op Sakhalin Island, waar Tromps daverende carrière in de oliebusiness wankelt als journaliste Isabelle Orthel zich aandient, raken meester en knecht tot elkaar veroordeeld. Ludwig en Johan zijn allebei om eigen redenen op hun hoede voor deze vrouw. De vraag rijst of het verstandig is dat Ludwig Isabelle Orthel toegang verleent tot zijn wereldberoemde stiefbroer, de concertpianist Dolf Appelqvist. Zijn aan waanzin grenzende licht lijkt eindelijk dovende, maar hij is in het bezit van een verloren gewaand derde deel van Beethovens pianosonatie opus 111.
‘De kracht van Otmars zonen zit in de combinatie van een aantal factoren, die het boek tot een subliem bedacht weefwerk maken. Ten eerste beslaat het grootste deel van het boek een vertelde tijd van slechts zo’n vierentwintig uur; de tijd die Ludwig ingesneeuwd is geraakt samen met Isabelle. Die geïsoleerde situatie werkt als een snelkookpan, waarin door de gesprekken die gevoerd worden en door de beschrijvingen van gedachten een situatie ontstaat waarin de lezer vrijwel ongemerkt wordt meegevoerd naar allerlei gebeurtenissen uit het verleden die zich afspelen over de hele wereld. Daardoor wordt duidelijk dat Tromp er op allerlei terreinen van zijn leven een nogal losse moraal op na houdt. De personages zijn daarnaast stuk voor stuk enorm intrigerend.’
Lees de volledige recensie
Diana tipt 9 november
Sinds ze door een Amerikaanse blogger werd ontdekt, levert New Adult-schrijfster Colleen Hoover de ene na de andere New York Times-bestseller af. In haar eveneens lovend ontvangen roman 9 November treffen hoofdpersonages Fallon en Ben elkaar ieder jaar op dezelfde datum in november. De eerste ontmoeting vindt plaats op het vliegveld, waar de twee de hele dag met elkaar doorbrengen. Ieder jaar keren ze weer naar dezelfde plek terug.
‘9 november is een bijzonder boek. Je leest het verhaal van Ben en Fallon, die eigenlijk direct verliefd op elkaar worden. Toch besluiten ze elkaar maar één keer in het jaar te zien, hoe lastig dat soms ook voor allebei is. Het is bijzonder om te zien hoe Hoover hoop op zo’n manier kan beschrijven dat het voelbaar is. Want dat is wat Ben en Fallon aan elkaar geven: hoop.’
Lees de volledige recensie
Kamila tipt De boekwinkel voor gebroken harten
Met zijn memoires The Boy in the Green Suit won de Australische schrijve Robert Hillman in 2004 de National Biography Award. In het Nederlandse taalgebied maken we voor het eerst kennis met Hillman door zijn roman De boekwinkel voor gebroken harten. Een kennismaking die smaakt naar meer.
Tom Hope doet wat hij kan op zijn boerderij, maar sinds zijn vrouw hem samen met hun zoontje Peter verliet om zich bij een religieuze gemeenschap aan te sluiten, is hij eenzaam. Maar dan komt Hannah Babel in beeld. Ze is boekverkoopster en een wervelwind van een vrouw: de tweede Jood en meest kleurrijke persoon die Tom ooit heeft ontmoet. Hij durft te geloven dat ze elkaar gelukkig zouden maken, maar het is 1968, vierentwintig jaar nadat Hannah met haar zoontje in Auschwitz arriveerde. Tom Hope gaat de strijd aan met een verdriet dat hij zich nauwelijks kan voorstellen.
'Zelden is er een mooier verhaal geschreven over de liefde en over dappere, moeilijke keuzes. De hoofdpersonages hebben iets dat tegenwoordig zo zeldzaam is als een roze zebra: een zuiver onverschrokken hart en zoveel empathie en menselijk fatsoen als maar mogelijk is. En dat alles in een verhaal zonder clichés, zonder vals sentiment, zonder huilerige emoties. Een prachtig, helder, sterk staaltje proza, een schitterend boek, een beleving van een ultieme schoonheid.'
Lees de volledige recensie
Victor tipt Voorwaarts
Filosoof, kunstenaar, singer-songwriter en schrijfster Eva Meijer is grensverleggend en strijdvaardig, zo laten ook haar boeken zien. Sinds ze in 2011 debuteerde met Het schuwste dier, sleepte ze verschillende nominaties en prijzen in de wacht. Voor haar gehele oeuvre ontving ze de Halewijnprijs.
In haar meest recente roman, Voorwaarts, verlaat een groep anarchisten in 1923 Parijs om nabij Luynes een commune op te richten. Het doel van ‘De groene weg’ is om in harmonie met de aarde te leven, iets dat ze door middel van nudisme, veganisme en gelijkheid tussen man en vrouw proberen te bereiken. Bijna honderd jaar later leest student politieke filosofie Sam een oude uitgave van het dagboek van Sophie Kaïzowski, een van de commune leden. Sam raakt betoverd door Sophies verhalen. Ze overtuigt haar geliefde en beste vrienden om de stad te verlaten en zelfvoorzienend te gaan leven. Maar hun dromen lijken niet bestand tegen de dwang van onze maatschappij.
'Eva kan het zonder gezwollen taal. Je kan haar bij wijze van spreken gewoon meenemen naar de camping. Sterker nog, misschien komt ze juist daar waar we halfslachtig proberen terug te gaan naar de natuur tot haar recht. Transparant proza, provocerende ideeën, mooie taal, droge observaties, amoureuze verwikkelingen. En weer zo’n lief hondje. Wat wil een mens nog meer…'
Lees de volledige recensie
