Aan tafel met fantasyschrijvers Anna Stephens en Bradley Beaulieu
De foto van Bradley Beaulieu is van de hand van fotograaf Al Bogdan.
De ziener
De boeken van Anna Stephens – deel twee is net uit in het Nederlands – vallen onder het grimdark subgenre. Behoorlijk duister, naargeestig en gemeen dus. Anna zelf is opgewekt en prettig in de omgang – al willen zij en haar man het absoluut niet over de Brexit hebben. Daarom vroeg ik wat door over een van de meer gruwelijke scènes uit haar eerste boek (haar lezers zullen weten welke ik bedoel: die met de spijkers). Dit met opzet voordat we aan eten toe konden komen. Oorspronkelijk, in een versie die nu diep in een stoffige la is verdwenen, was De ziener een episch fantasyverhaal en helemaal niet zo duister. Gedurende een latere herschrijfronde ontdekte Anna dat het verhaal zich veel beter leende voor die grimmige toon die het nu heeft gekregen. Haar agent was het daar volmondig mee eens en dat leverde scenes zoals hierboven bedoeld op. Het schrijven daarvan vind ze niet echt moeilijk, maar heftig zijn ze wel.
'Mark Lawrence said on his Grim Tidings Podcast interview that he just drafts the book, reads it once and sends it off. I present as the very opposite of that approach, so anyone who thinks they’re Mark Lawrence and then discovers they’re not – you can be Anna Stephens instead! You poor bastards.' - Anna over haar slopende werkwijze
Het lied van het gebroken zand
Bradley Beaulieu kan ook uitstekend gruwelijke scènes optekenen, maar zijn huidige serie – Het lied van het gebroken zand – is lichter van toon. Het is deels gebaseerd op de sfeer van de verhalen van 1001 nachten. In mei komt deel drie uit: Een Sluier van Speren en er gaan geruchten dat de novelles in diezelfde wereld, door Brad zelf uitgegeven, ook vertaald worden. De novelles spelen ver voor (met de grootmoeder van Çeda, de hoofdpersoon van de romans in de serie), vlak voor (met Çeda’s vechtlerares in de hoofdrol, voor ze elkaar ontmoeten) of tijdens de serie (tussen boek twee en drie). Naar verluid zijn er nog meer in de pen, of zijn zelfs al geschreven.
Brad bouwt sowieso aan zijn oevre: deze serie is geen trilogie, maar zesdelig en daarnaast zijn er een prequel en tot nu toe vier novelles verschenen. Boek vijf is in draft af en Brad gaf aan dat hij nu echt even toe was aan wat anders, om zich op te laden voor de eindsprint van boek zes. Daarom is hij nu bezig met een ‘decopunk’-boek, zoals hij het zelf noemt: Absynthe. Het speelt in een alternatief verleden: de roaring twenties in Chicago, waar de sciencefictiondromen van die tijd werkelijkheid zijn geworden. Hij wilde er nog niet heel veel over kwijt, maar het klinkt spannend en spectaculair.
'Some recent favorites have been Jason Hough’s The Darwin Elevator, China Miéville’s The City & The City, Naomi Novik’s Uprooted, and Sarah Pinborough’s Behind Her Eyes. Right now I’m reading Philip Reeve’s Mortal Engines on audio and Nicholas Eames’ Kings of the Wyld on ebook, and really enjoying both.' - Bradley leest veel en graag
Als het voorgerecht geserveerd wordt, heeft Brad vooral aandacht voor het brood. Hij is een foodie, met speciale interesse in bakken. Het brood wordt getest en goedgekeurd, waarna hij vertelt over zijn ontdekkingstochten in verschillende kookstijlen. Hij gebruikt kruiden, ingrediënten en bereidingsmethoden om zijn verhalen meer diepgang te geven. Wat men eet zegt veel over de wereld, wat er beschikbaar is, hoe de handel werkt en waar de personages van houden.
Martial arts voor auteurs
Beide auteurs houden van actie in hun boeken en zijn goed in het realistisch en invoelbaar schrijven van gevechten. Dat komt deels door hun vechtsportachtergronden. Anna heeft een zwarte band in Shotokan karate en doet sinds een tijdje aan HEMA (Historical European Martial Arts – simpel gezegd: zwaardvechten zoals ridders dat deden) en Brad heeft jarenlang Taekwon-Do gedaan. Dat levert voor beiden inspiratie op voor spannende én realistische gevechten. Zo weet Brad in de openingsscène van De twaalf koningen van Sharakhai een gevecht op de millimeter – waaraan je als toeschouwer op TV weinig zou zien – een nagelbijtend spannende knokpartij te maken.
Overigens ging Brads vechtsportcarrière niet altijd goed. Hij had het principe ‘doorzettingsvermogen’ van Taekwon-Do goed begrepen en ging dus door met de oefening waar ze mee bezig waren: een gesprongen koprol. De voorgaande poging was niet erg soepel gegaan en hij was nog wat achter adem. Toch nam hij een aanloop – doorzetten is belangrijk immers! – sprong en kwam keihard op zijn schouder neer... Hij stond op, kreunend en steunend, en vroeg of hij even aan de kant mocht. De leraar gaf toestemming en toen hij aan de kant bijna flauw viel, werd hij snel onderzocht. Zijn sleutelbeen bleek doormidden. Zowel een goede les dat doorzetten zonder zelfbeheersing gevaarlijk kan zijn én een pijnlijke ervaring om op terug te vallen tijdens het schrijven van actie.
Anna is met HEMA begonnen om research te doen voor haar boeken, maar vindt het vechten met zwaarden nu zo gaaf dat het haar hobby is geworden. In haar boeken knallen de gevechten – van duels tot complete veldslagen – van de pagina. Doordat ze vechten niet romantiseert, maar juist opschrijft zoals het is: gemeen, bloederig, angstaanjagend, zijn die scènes extra indringend.
Tijdens het hoofdgerecht komt toch de Brexit nog aan de orde, als voorbeeld van hoe de werkelijkheid soms gekker is dan fictie. Sommige wendingen in boeken worden wel eens als ongeloofwaardig aangeduid: ‘zo zouden echte overheden of mensen toch nooit reageren?’. Dan wijst Anna graag op de Brexit, al blijft het lastig om echt bizarre wendingen in verhalen zo te beschrijven dat ze geloofwaardig worden.
Bij het toetje hebben Brad en Richard, zijn vertaler, het over de aanpak van het vertalen van lange boeken. Richard vertelt dat hij vroeger altijd het hele boek eerst las en pas daarna begon met vertalen. Maar tegenwoordig vindt hij het spannender en uitdagender om te lezen tijdens het vertalen. Niet alleen om het fris te houden, maar ook omdat spannende boeken op die manier de productiviteit verhogen: de vertaler wil ook weten wat er in de volgende scène gebeurt en werkt dus nog even een uurtje door.
Anna en Brad hebben elkaars boeken nog niet gelezen, maar dat gaat vast komen nadat ze tijdens Elfia twee dagen samen gesigneerd en geposeerd hebben. Zwartziel van Anna Stephens is in april verschenen, Een Sluier van Speren wordt deze maand gepubliceerd. Zoals Robin Hobb over die laatste serie schreef: ‘A breathtaking ride’, dus spring aan boord!
De Ziener-trilogie van Anna Stephens
Fantasywereld noemde het een 'Een bruut en pikzwart fantasy-debuut vol duistere goden en gewelddadige strijders.' Anna Stephens serie wordt aangeraden voor lezers van Joe Abercrombie, Mark Lawrence en Scott Lynch.
'Een geslaagde debuutroman die zeer veel goede elementen bevat en zeer zeker het lezen waard is.'- Hebbanrecensent Sjoerd
1. De Ziener
2. Zwartziel
Lees een fragment uit De Ziener
Het Lied van het Gebroken Zand van Bradley Beaulieu
Op 20 mei verschijnt Een Sluier van Speren, het derde deel van Beaulieu's lijvige fantasyreeks Het Lied van het Gebroken Zand. Robin Hobb adviseert je op deze trein te springen, want 'de rit belooft ademloos te worden'.
'Goed geschreven, sfeervol verhaal in een uitstekend uitgewerkte wereld. Dit is epische fantasy zoals het moet: vernieuwend en toch herkenbaar, spannend en meeslepend.' - Hebbanrecensent Martijn
