Allan Stratton: "Ik noem mijn boeken mijn 'brain babies'."

In De honden is de dertienjarige Cameron samen met zijn moeder al vijf jaar op de vlucht voor zijn gewelddadige vader. Als ze zich eindelijk weer in een nieuwe plaats settelen, komt Cameron erachter dat ook de vorige bewoners van de boerderij zo hun problemen hadden. Ondanks zijn eigen angsten probeert Cameron het geheim van de vorige bewoners te ontrafelen, terwijl hij ook nog moet zien te dealen met pesterige klasgenoten en de nieuwe vriend van zijn moeder. De honden is een spookachtig en donker verhaal over herkenbare thema’s, gevuld met realistische personages, een raadsel en een einde dat de lezer niet onberoerd zal laten. 


De honden is niet een doorsnee of typisch Young Adult-boek van het soort dat op het moment zo ontzettend populair is. Het is donker, spookachtig en beklemmend, het bevat zowel thrillerelementen als bovennatuurlijke elementen, maar tegelijkertijd is het erg realistisch. Hoe zou je deze roman zelf omschrijven?

“Ik zou zeggen dat De honden een roman is over geheimen, identiteit en verbeelding. Of Cameron nu met de geest van een vermoord kind praat of dat hij de angst voor zijn eigen vader simpelweg projecteert, is een van de belangrijkste vragen en de kern van dit boek. Deze tegengestelde interpretaties zorgen dat De honden een beetje op The turn of the screw (De onschuldigen, Henry James, red.) lijkt. (Hoewel De honden gelezen kan worden als YA, denk ik dat Camerons leeftijd en de relatie met zijn moeder het evengoed toegankelijk maken voor kinderen van 10-14 jaar, als ook voor volwassenen).”

Hoewel een groot deel van het boek gaat over angst en enge dingen, zijn er overkoepelende,  herkenbare, thema’s te vinden, zoals de relatie tussen Cameron en zijn ouders, het accepteren van zijn moeders nieuwe vriend en zijn eigen worsteling om alweer zijn draai te moeten vinden in een nieuwe omgeving. Denk je dat dit de ideale combinatie is voor een boek?

“Ik denk niet dat er een ideale thematische combinatie bestaat voor een boek; er is enkel de combinatie die uit elk verhaal voortkomt. In dit geval heb ik Camerons reis zo eerlijk mogelijk gevolgd en wat daaruit voortkwam ontstond uit eigen beweging.”

Je schrijft voornamelijk over donkere en zwarte onderwerpen zoals verkrachting, misbruik, scheidingen, familieproblemen, burgeroorlogen en terroristen. Is het een bewuste keuze om over deze dingen te schrijven? Of zijn het thema’s die zichzelf vormen tijdens het schrijven?

“Ik schrijf over gebeurtenissen en personages die mijn verbeelding prikkelen. Ik noem mijn boeken mijn ‘brain babies’, omdat ze geboren worden uit wie ik ben en waar ik om geef. Zoals vorm de functie volgt, zo komen thema’s voort uit personages en gebeurtenissen. Chanda’s Wars (Chanda’s oorlog) bijvoorbeeld, dat gaat over kindsoldaten, kwam voort uit een droom die ik had, waarin ik een brandend dorp zag en waaruit ik als Chandra ontwaakte, denkend: “Soly en Iris zijn ontvoerd. Ik moet ze redden.””

De honden is geïnspireerd op jouw eigen ervaringen als kind toen je opgroeide. Heeft het schrijven van De honden je geholpen om die ervaringen te verwerken?

“Voor je lezers: mijn vader mishandelde mijn moeder en toen ik nog een baby was vluchtte ze samen met mij naar de boerderij van mijn grootouders. In het boek is Cameron samen met zijn moeder op de vlucht voor zijn psychotische vader en komen terecht op een boerderij die ze huren. Het is waar dat die ervaringen de aanleiding waren tot het schrijven van dit boek, en dat ze me inzicht gaven in de personages en de situatie waarin ze zich bevinden. Maar ik gebruik het schrijven niet als therapie. In ieder geval niet bewust. :)”

Cameron heeft veel angsten, die hem als personage nog realistischer maken. Zijn het angsten die je zelf ook had als kind?

“Oh, ik denk dat Camerons angsten en vragen dingen zijn die we allemaal ons hele leven met ons meedragen: wie zijn we als het erop aankomt? Welke geheimen hebben de mensen die het dichtst bij ons staan? Kennen we iemand ooit eigenlijk écht – zelfs onszelf? Hoeveel van wat we meemaken is realiteit en hoeveel daarvan wordt bepaald door een combinatie van misverstanden en verbeelding?”

Ervaarde je moeilijke momenten tijdens het schrijven van De honden?

“Nou, ik vond de laatste onthulling van Mr. Sinclair pijnlijk om te schrijven, net als ik de onthulling van Mrs. Tafa aan het eind van Chanda’s Secrets (Chanda’s geheim) pijnlijk vond. De geheimen waar we ons voor schamen zijn de geheimen die het waard zijn om verteld te worden. De waarheid is de enige weg naar persoonlijke bevrijding, maar de moed om die onder ogen te zien en te vertellen, oh, dat kan zo moeilijk zijn.”

Vind je het moeilijk om je personages los te laten na het schrijven van een boek?

“Ik denk niet dat ik ze ooit loslaat. Ze zijn een deel van mij, mijn kleine ‘brain babies’.”

Wat is voor jou het verschil tussen het schrijven voor kinderen, young adults en volwassenen?

“Voor mij is er geen verschil. Ik beschrijf elk personage en elke situatie zo eerlijk als ik maar kan.”

Je YA-roman Chanda’s Secrets is verfilmd. Verwacht je dat hetzelfde gebeurt met De honden? Ik denk dat het erg geschikt is voor het grote scherm.

“Dank je. Ik denk ook dat het een goede film zou zijn. Laten we duimen.”

Momenteel nemen de social media en andere digitale afleidingen de levens over van niet alleen volwassenen, maar ook van kinderen en young adults (misschien zelfs meer). Denk je dat tieners over tien of twintig jaar nog steeds geïnteresseerd zijn in boeken?

“Ik denk dat je gelijk hebt als je de social media een afleiding noemt. Tweets en posts kunnen afleidend zijn, maar ze raken ons niet echt en laten ons niet nadenken. Daar zullen we altijd conversatie voor nodig hebben. Verhalen zijn een van de meest langdurige vormen van conversatie die we hebben. Ze vormen ook de basis voor een groot deel van onze reflectie op zaken die ons het diepste raken.”

Last but not least: werk je alweer aan een nieuw verhaal?

“Ja! Een nieuw boek dat Zoe’s Bird heet. Kan er nu niet meer over zeggen. Ik wil er geen vloek over uitspreken. Voor ik ga: laat me je bedanken voor het stellen van zulke interessante vragen. Ik hoop dat je lezers plezier hebben beleefd aan ons gesprek – en dat ze nog meer plezier zullen beleven aan De honden. :)” 



Meer weten over De honden? Hier kun je de eerste drie hoofdstukken lezen.