Alles is belangrijk

Of ik in mijn hoedanigheid van hoofdredacteur Boekblad (vakblad voor boekhandel en uitgeverij) twee boeken wil opgeven die de mensen móeten lezen deze vakantie. Hartelijk zeg ik ja. En daar zit ik nu mooi mee, want ik vind het een onmogelijke opgave. Eigenlijk ben ik tegen het hele idee dat mensen bepaalde boeken zouden móeten lezen. Je leest waar je zin in hebt, waar je behoefte aan hebt. Dat is heel persoonlijk en hangt af van je situatie en de vraagstukken waar je mee rondloopt. Over de vraag welke tien boeken neem je mee op vakantie zou ik een hele verhandeling kunnen schrijven.

Omdat ik voor mijn werk naar de opening van de nieuwe campuswinkel van Roelants in Nijmegen ga kan ik direct de proef op de som nemen. Ik vind Roelants erg goed vanwege hun onorthodoxe uitgelezen selectie. In de winkel pak ik het ene na het andere boek op dat ik mee zou willen nemen op vakantie. Zo gaat dat elk jaar: ik koop er tien, voor elke stemming wat. Ik zoek auteurs waar ik eerder van heb genoten. Onderwerpen waar ik anders niet aan toe kom maar die iets raken. Maar ik ga pas over drie weken.

Voor nu koop ik slechts één boek: Kleine filosofie van het rijtjeshuis (Atlas Contact). De auteur Pieter Hoexum (geboren 1962) begint met zijn persoonlijke woongeschiedenis in Meppel en Groningen, en beschrijft alle adressen waar hij gewoond heeft, tot hij als huisman eindigt in een rijtjeshuis te Purmerend. Hij behandelt alle mogelijke aspecten van het fenomeen woonwijk en het rijtjeshuis tot de tuinhekjes voor het huis aan toe. Dit is echt een boek naar mijn hart - gezien mijn recente verhuizing naar een nieuwsbouwproject heel begrijpelijk. Ik kan het iedereen aanbevelen, maar om nou te zeggen: dat móeten mensen lezen? (Mooi citaat op blz 90: Er is maar één remedie tegen verveling en vooringenomenheid en dat is aandachtig om je heen kijken. Kijk en verwonder je. Blijf steeds goed opletten, want alles is even belangrijk.')

Een boek dat ik ook zou kúnnen kopen was: Wat denkt u dokter? Verhalen van een jonge arts door ene Rutger Verhoeff (Thomas Rap) over zijn verbazing over de gesprekken in de spreekkamer. Vaak praat ik met mijn Nichtje (arts in opleiding) over haar ervaringen in de spreekkamers. En je hoort de mensen erover. De spreekkamer van de huisarts, daar gebeurt een boel. Ik had nooit van het boek gehoord. 

En zo pak ik nog veel meer op, zoals Julian Barnes, In ogenschouw, essays over kunst. Er zijn trouwens meer essayboeken over museumbezoek, door auteurs die daar niet van kindsbeen af mee zijn grootgebracht maar het op latere leeftijd zichzelf bijgebracht hebben. Museumbezoek is een belangrijke bron van vreugde in mijn leven, maar het is niet eenvoudig om over kunst te praten en te schrijven. Dat zou ik ook willen lezen, juist van Julian Barnes. Veel mensen bezoeken musea, steeds meer, het is een regelrechte trend. Maar mij hoor je niet zeggen dat ze dat móeten.

Ik heb nog drie weken, er waarschijnlijk ga ik kopen: David Grossman, Komt een paard de kroeg binnen (Cossee); Elif Shafak, De stad aan de rand van de hemel (De Geus), David Mitchell Tijdmeters (Nieuw Amsterdam); René Cuperus, Het humeur van Nederland. Waar het om draait in de huidige politiek (Van Gennep); Judith Schalansky, Pocketatlas van afgelegen eilanden (Signatuur); en Ook dit gaat voorbij van Milena Busquets (Meulenhoff). Maar het kan ook nog heel wat anders worden.

Wat de mensen zouden moeten doen is naar een boekhandel gaan als die van Roelants, breed, erudiet, met niet al te veel toptientitels, waar je je kan laten verrassen door het aanbod en door jezelf.

Lucie Th. Vermij
Hoofdredacteur Boekblad

Meer leestips?

Zie ook de leestips van hoofdredacteuren van jeugdtijdschriften en -kranten en die van de een aantal bekende boekhandelaren.