Interview /
Anuar: ‘De lach of niet? Nu wist ik niet wat de reactie zou zijn.’
Anuar is stand-up comedian. Hij maakte vijf shows, die alle zeer goed ontvangen werden. Naast komiek is Anuar ook schrijver en bedenker. Zo schreef hij o.a. voor Sint & Diego (bioscoopfilm), The Comedy Factory, Raymann is Laat en De Flat van Ali B. Nu heeft hij zijn schrijf- en verteltalent ook gebruikt voor zijn eerste roman.
Met humor en met oog voor detail en aan de hand van een bloedeerlijke hoofdpersoon trekt Anuar de lezer het verhaal in. Familiebanden, vriendschap en loyaliteit zijn begrippen die de boventoon voeren in dit vlot leesbare verhaal dat op een luchtige manier een inkijkje geeft in de perikelen binnen een Marokkaanse familie.
Het vertellen van verhalen zit je als cabaretier in het bloed. Maar hoe anders was het voor je om die verhalen op papier te zetten?
“Best wel vreemd en spannend, maar ook weer heel leuk. Normaal is de volgorde het podium op en vertellen wat je hebt meegemaakt. Dan is de reactie de lach of niet. Dan kan je daarna je verhaal schrappen of verder uitbouwen. Nu wist ik niet wat de reactie zou zijn.”
Hoe combineerde je je optredens met het schrijven van deze roman?
“Ik maakte er bewust tijd voor vrij! In de trein, bus richting shows of in de kleedkamer was ik aan het schrijven. Het was jaren een idee en daar wilde ik vanaf. Het moest maar een keer gebeuren.”
In hoeverre is het verhaal op eigen ervaring gebaseerd en hoeveel is uit je eigen fantasie ontsproten?
“Hahahaha, lastige vraag. Laat ik het zo stellen. Het verhaal is fictie met een deel fantasie en deel eigen ervaringen.”
Denk je dat je ervaring als cabaretier een positieve dan wel negatieve invloed heeft gehad op het schrijven van dit boek?
“Juist heel positief en stimulerend. In plaatst van schrijven voor een theatershow, tv-programma of filmscript was het nu schrijven aan mijn eigen boek / verhaal.”
Het vertellen van verhalen neemt sowieso een belangrijke plaats in in Op zoek naar mijn voorhuid. Denk je dat dit voortkomt uit jouw eigen culturele achtergrond? Of is er een andere reden aan te wijzen?
“Hahahahaha, vroeger op de kleuterschool vroeg de juf op maandagochtend aan alle kindjes wat ze hadden gedaan in het weekend. Ik vond dat toen al hét moment van de week en vind het gewoon leuk om anderen iets te vertellen. Heeft denk ik niks met cultuur te maken, maar met het karakter van een persoon. Ik werd thuis gestimuleerd om te praten en vertellen wat ik meemaakte.”
Ook thema’s als vriendschap, familiebanden en vooral loyaliteit komen duidelijk naar voren in je roman. Hoofdpersoon Tarik moet op sommige momenten kiezen tussen eerlijkheid en loyaliteit. Is dit een onderwerp waarover je je lezers wilt laten nadenken?
“Op het podium vertel ik over hetgeen wat ik zie, meemaak, voel, denk en fantaseer. Ik heb de lezers alleen willen meenemen in mijn verhaal en in mijn manier van vertellen. Als de lezer daardoor anders gaat kijken naar bepaalde onderwerpen… daar heb ik geen invloed op.”
Heb je geschreven met een bepaalde doelgroep in gedachten? Er komen onderwerpen aan bod die vooral jongeren zullen aanspreken, hoewel je boek niet specifiek als Young Adult-boek is gelanceerd.
“Ik heb geschreven voor de lezer. Ongeacht leeftijd of culturele achtergrond. Ik wilde de lezer meenemen in mijn verhaal.”
Op zoek naar mijn voorhuid gaat ook over generatieverschillen. Is dit een thema waar je bewust over wilde schrijven? En denk je dat de generatiekloof tussen kinderen van gastarbeiders groter is dan die tussen autochtone Nederlanders en hun kinderen?
“In mijn ogen is iedereen Nederlander. En ik wilde een verhaal schrijven dat iedereen zou begrijpen qua taalgebruik. Maar dat ook lekker zou weglezen.”
Je groeide op in de Utrechtse wijk Overvecht, die ook in je debuutroman een vrij grote rol speelt. Heb je veel reacties gehad op je verhaal van (oud-)buurtgenoten?
“Alleen maar leuke reacties en vol trots.”
Kun je nog iets vertellen over de totstandkoming van het omslag van het boek, dat ontworpen is door Arie Koomen?
“Arie en ik kennen elkaar al jaren uit de comedy scene. Arie is naast comedian ook grafisch vormgever en doet dat voor meerdere collega’s. Toen ik hem vertelde dat ik een boek had geschreven was het 1 + 1 = 2. Ik heb alles losgelaten en mij nergens mee bemoeid. Enige wat hij nodig had was de titel en vrij spel. De hele vorm komt uit zijn koker en ik ben fucking trots op hem!”
Foto Anuar: (c) #hekje
Binnenkort een recensie op Hebban Young Adult. Houd de portal dus in de gaten voor de mening van een van onze Hebban-recensenten!