Awardwinnaar: Boukje Balder

Dit verhaal publiceren we in een nieuw format en niet meer in zijn geheel als websitepagina. Hebban heeft namelijk sinds kort een online reader, die het lezen van langere stukken tekst op de computer, tablet of smartphone prettiger maakt.

Andere winnende verhalen van de Paul Harland Prijs op Hebban Fantasy:

2003: "Vrouwe van Excalibur" van Jaap Boekestein

2005: "De sino van Thordalur" van Auke Pols

2006: "De voet van de Stamper" van Christien Boomsma

2010: "Echte liefde" van Erik Betten

2012: "De vis in de fles" van Thomas Olde Heuvelt

De oorspronkelijke titel van dit verhaal was 'Cirque des Étoiles". 

Circus van de sterren

door Boukje Balder

Vierde Regieassistente leunde zo ver als ze kon naar voren om de Commissarissen van A ‘a ‘a aan te zien komen in de met bloemen versierde loge. De Commissaris, een buitenaardse grootheid die volgens de Eerste Persvoorlichter veel invloed had, zou besluiten of het circus verder binnen de A ‘a ‘a zou mogen optreden. De voorste Commissaris was een enorme bruine berg van een wezen, met tentakels die als pluimen van stoom van zijn gezicht afstonden – als het tenminste zijn gezicht was. Iets zwarts dat er uit zag als een gewaad golfde om hem heen, bewogen door een onzichtbare wind. Kleding? Symbiont? Een deel van zijn buitenste huidlaag? Het circusgezelschap kreeg zelden antwoord op dat soort vragen.

De tweede Commissaris was van hetzelfde ras, maar had een lila tint over zich en haar tentakels dropen slap langs haar lichaam. De Persvoorlichting dacht dat ze vrouwelijk was, maar had dit niet kunnen bevestigen. De handen van Vierde Regieassistente jeukten om de grillage tentakels van de Eerste Commissaris te temmen en de kleur van zijn gewaad te veranderen – het zwart maakte hem bleek. Ze klemde de ongeduldige handen om haar knieën. Het was niet haar zaak om zulke hoge pieten te bekritiseren. Misschien dachten ze dat je je voor mensen niet perfect hoefde uit te dossen.

Vierde Regieassistente kromde haar ruggengraat totdat haar wang bijna de vloer raakte. Ze moest controleren of de eerste tenor de juiste kleur slobkousen droeg. Ze hield haar Touch met de juiste kleurtoon tegen het witte leer aan en fronste. Waar was Kostuums in vredesnaam mee bezig? De plaatjes waren duidelijk koeler.

“Hier wachten,” zei ze tegen Pavarotti. “Ik moet iets nakijken bij Derde Kleedster.”

De grote zanger bette het zweet van zijn hoge voorhoofd, dat door de dikke laag make-up heen parelde. “Haal nog wat zakdoeken voor me!” riep hij haar na. Haar sandalen klikten terwijl ze zich door de galmende gangen van het circusschip spoedde. De zolen van klittenband waren weer losgegaan. Ze wou dat de Boltini niet zo gierig was met zwaartekracht, ze werden er allemaal langzamer van. En de losse zolen betekenden vast dat ze Eerste Regieassistente op een of andere manier had beledigd. Maar waarom? Ze was eeuwen onbelangrijker dan Eerste.

Lees hier het hele verhaal "Circus van de sterren", van Boukje Balder.

Boukje Balder schrijft (en leest) zodra ze dat kon, maar het begon pas serieus te worden in 2007, het jaar voordat ze de eerste keer de Paul Harland Prijs won. Daarna volgden hoge plaatsingen in andere wedstrijden in 2009, de jurering van de PHP, en opnieuw een overwinning in 2011.

Naast schrijven doet ze veel aan kritieken uitwisselen met andere schrijvers, voornamelijk Engelstalig.

Binnen het fantasy genre heeft ze zich gewaagd aan Urban Fantasy, Steampunk en gemengd genre boeken. Kortom, ze weet nooit van te voren waar het over zal gaan, als het maar vreemd is en een flinke scheut romantiek heeft.

Haar grote voorbeelden zijn Ursula LeGuin, Tim Powers en Kate Elliot.

Lees meer op haar website.