Battle of the sexes: hart tegen hard
Want hoe zit het bijvoorbeeld met detective-series, die zowel door mannen als vrouwen gretig worden gebingewatched? Reden voor de Britse psycholoog David Lewis om onderzoek te doen naar het gedrag van mannen en vrouwen tijdens het bekijken van een crime-serie. Volgens Lewis draait de kern van het man-vrouw-verschil om emotionele betrokkenheid: mannen zijn meer gefocust op het oppikken van hints in een thrillerplot, terwijl vrouwen meer op emoties letten. En juist die emoties zorgen bij vrouwen voor afleiding, hoewel ze er niets aan kunnen doen. Het is de schuld van de corpus callosum, de hersenbalk die onze hersenhelften met elkaar verbindt en ervoor zorgt dat ze informatie uitwisselen. Omdat deze bij vrouwen groter is, ligt bij hen de focus op het empatisch vermogen dat in spannende verhalen naar voren komt terwijl mannen de onderliggende lagen van een verhaal bestuderen.
Vast recept
De studie van Lewis lijkt het succes van de vrouwenthriller dan ook te verklaren, aangezien er een groot aantal vaste elementen is terug te vinden in deze verhalen: het hoofdpersonage is (net als de beoogde lezer) bijna altijd een vrouw, heeft een blanke huidskleur, een onopvallend uiterlijk en is tussen de dertig en vijftig jaar oud. Eigenlijk leidt ze een doorsnee leven en heeft een ‘gewoon’ beroep. De keren dat er een mannelijk personage in het verhaal voorkomt, wordt het vertelperspectief zo benaderd dat het herkenbaar is voor vrouwen.
De mannelijke thrillerlezer zal doorgaans deze typische vrouwenthrillers links laten liggen. Hun vaste recept baseert zich over het algemeen op actie en dynamiek, vaak voorzien van een flinke portie geweld. Hun favoriete hoofdpersonage is een held die zich aan het begin van de plot stort op een raadsel dat op passende wijze (heldhaftig) opgelost dient te worden. En geheel à la James Bond komt er tijdens zijn speurtocht een aantrekkelijke vrouw om de hoek die maar wat graag het bed met hem wil delen.
Vooral in thrillers kunnen clichés daarmee snel op de loer liggen, waar personages gemodelleerd zijn naar stereotypen. Teken het plot maar uit: een jonge aantrekkelijke vrouw in de slachtofferrol tegenover een mysterieus mannelijk personage dat zich uiteindelijk manifesteert als dader of juist de redder in nood.
Lees verder op de volgende pagina: Smet op het blazoen.