Boekentippertip | 'Er mag ook wat (reis)avontuur in zitten'

De Boekentipper-tip van Sigried

Hulplijn: Hebban Specialisten

Dag Kate,

Ik heb jouw Hebban-lijstje met favorieten bekeken, en merk dat we in grote lijnen van hetzelfde type boeken houden. Ik geef je dan ook graag een aantal tips, waarvan ik hoop dat ze je kennis kunnen laten maken met romans en auteurs die je nog niet kent of gelezen hebt. Mocht dat wel het geval zijn, laat dan zeker iets weten in het commentaar hieronder, dan voorzie ik je van nieuwe tips.

Een boek dat inhoud, humor en cultuur op een prachtige manier combineert, is Een tijdelijke vertelling van Ruth Ozeki. Het boek gaat van start met een Canadese vrouw die een dagboek en horloge vindt. Het dagboek blijkt geschreven te zijn door een 16-jarig Japans meisje. Op een pijnlijk vrolijke manier vertelt Yasuntani over haar moeilijke leven in Tokio. Het boek is allesbehalve een traditionele roman, Ozeki vermengt verschillende genres en laat elementen van de westerse en oosterse wereld op een unieke manier samenkomen. Het boek in een paar regels samenvatten is onmogelijk, maar zodra je begint te lezen, word je de wereld van de Japanse tiener helemaal ingezogen. Voor mij was dit boek een eerste kennismaking met de auteur, en ik ben meteen na dit boek ook haar andere romans gaan lezen (die evenzeer aanraders zijn).

Een volkomen ander boek, maar ook doordrongen van het verschil tussen culturen en generaties is De naamgenoot van Jhumpa Lahiri. Deze roman vertelt het verhaal van een Bengaals gezin in Amerika. In afwachting van de echte naam – die via post van India naar Amerika moet verstuurd worden – noemen Ashima en Ashoke hun zoon Gogol. Die naam speelt een belangrijke rol, omdat het gebruik ervan aantoont hoe moeilijk het is voor de zoon om zich tegen de cultuur van zijn ouders af te zetten, omdat het ook een deel van zijn eigen identiteit vormt. De manier waarop Ashima de tradities van haar jeugd in ere probeert te houden is zowel grappig als tragisch, en is me nog lang nadien bijgebleven. Het verhaal werd ook verfilmd, maar zoals zo vaak vond ik het boek beter dan de film.

Ben je op zoek naar een waargebeurd, avontuurlijk boek dan zou ik je tot slot Keerpunt Alaska willen tippen. Het is het reisverslag van de tocht die Jolanda Linschooten met haar vriend maakte. Bijna drie maanden lang trokken ze van het uiterste noorden van Alaska naar het zuiden. De toendra bedwingen ze al fietsend – 1000 km lang, om vervolgens gletsjers te voet te lijf te gaan. De laatste 350 km leggen ze per kano af, waar draaikolken en smeltende ijsschotsen ook van dit onderdeel een waar avontuur maken. Toch is dit boekje geen heldenverhaal vol stoere anekdotes, maar een eerlijke weergave van successen en tegenslagen, en de gevolgen die beiden gehad hebben op haar leven. Linschooten schrijft op een authentieke manier. De stijl is noch sentimenteel noch zelfvoldaan. De goede balans tussen trots en verwondering zorgen voor een prettig leesbaar verhaal dat ondersteund wordt door vele foto’s.

Ik hoop dat deze tips jouw leeshonger voor even kunnen stillen en je doen dromen van verre reizen.

Sigried.