Boekentippertip | 'Ik lees graag boeken die literair wat betekenen'

Dag Felix,

Bedankt voor je interessante aanvraag. Na even gekeken te hebben naar je profiel (mooie titels, veel Steinbeck!), hoop ik je wat tips aan de hand te doen.

De eerste: Geteld, geteld – Miklós Bánffy

Deze klassieker is deel één van de Transsylvaanse trilogie en eerlijk waar, dit is een geweldige inkijk in het leven aan de vooravond van WOI. Geteld, geteld is een lijvige roman met veel beschrijvende inhoud. De uitgebreide weergave van politieke situaties, familiebetrekkingen, landschappen, het (jacht)leven van de aristocratie en het liefdesleven maken het boek zo intens. De auteur geeft door deze gedetailleerdheid de lezer de tijd zich volledig in te leven in de tijd, de personages, het donkergroen van de wouden, de kleuren van de velden, de rokerige entourage in de gokhuizen en de passionele manier waarop de liefde bezongen wordt.

De tweede: De Effingers – Gabriele Tergit

Deze vuistdikke roman heeft aan het begin en einde een stamboom die erg behulpzaam is bij het volgen van de zich uitwaaierende families. Hun onderlinge relaties vormen het kader van het boek. Opvallend is het aantal tegenstellingen waarmee de auteur een scala aan thema’s weet te vervlechten in het verhaal dat, ondanks het uitwaaierend karakter, toch een constante factor heeft: niet iedereen heeft altijd een keuze. Het proza heeft ook in deze roman kenmerken van de nieuwe zakelijkheid; de montagetechniek en de hoofdstuktitels met de aankondiging wat er staat te gebeuren, maken het zichtbaar dat hier een auteur met een journalistieke achtergrond aan het werk was. Voeg hierbij de autobiografische elementen en de wetenschap dat het waarachtig niet meeviel een roman uit te geven die de rol van de Duitsers in WOII zo genadeloos blootlegt en lees, met groot respect, het resultaat van alle inspanningen.

De derde: De straat - Ann Petry

Ook tip ik je een ontzettend aangrijpend, op een te hanteren niveau rauw boek dat mij diep raakte, dan heeft een auteur het goed gedaan denk ik. Ik copy-paste even van Schwob: 'De door pers en publiek lovend ontvangen roman De straat van Ann Petry verscheen in 1946. De straat was niet alleen Petry’s debuut, maar ook de eerste roman van een Afro-Amerikaanse vrouw waarvan meer dan een miljoen exemplaren werden verkocht. Tot op de dag van vandaag is het een van de weinige romans met een zwarte vrouw uit de arbeidersklasse als hoofdpersoon. Deze vrouw, Lutie Johnson, een sinds kort alleenstaande jonge zwarte moeder, probeert uit alle macht haar zoontje Bub een betere kans in het leven te bieden. Ze betrekt een uitgewoond flatje in 116th Street, een zijstraat in Harlem, dat ze zich als werkende vrouw net kan veroorloven. Lutie is toevallig ook beeldschoon, een gegeven dat haar situatie alleen maar ingewikkelder maakt, omdat alle mannen, wit of zwart, uiteindelijk maar één ding van haar willen. Als haar ongure huismeester door haar geobsedeerd raakt, laat Lutie niet met zich sollen.'

Nog eentje als nagerecht: Al onze gisterens - Natalia Ginzburg

Als een verslag zonder dialogen komt een tijd tot leven zoals Anna die beleeft en vertelt. Natalia Ginzburg (geboren Natalia Levi 1916–1991) was een vooraanstaand Italiaans schrijfster. Zij gebruikte voor het schrijven van Al onze gisterens (1952) haar geheugen om een hele generatie te scheppen, hierin wordt ze vergeleken met Marcel Proust, wiens À la recherche du temps perdu door haar vertaald werd. Een meesterwerkje, met mooie verwijzingen naar Shakespeares Macbeth, genieten!

Is er iets voor je bij? In elk geval heel veel leesplezier en een hartelijke groet van

Tea (Tekst en uitleg)