Collega's betreuren overlijden Jef Geeraerts

Voor Herman Brusselmans zijn de politieverhalen van Jef Geeraerts de beste die ooit in Vlaanderen geschreven zijn. "En zijn eerder werk, 'Gangreen' bijvoorbeeld, was enorm vernieuwend'', zegt Brusselmans in De Morgen. ''Ik heb hem gekend als een erudiete, stijlrijke man. Volgens mij mag hij op gelijke hoogte met Hugo Claus geplaatst worden."

Geeraerts overleed gisteren aan een hartaanval in het universiteitsziekenhuis van Gent. Hij werd 85 jaar. 

"Binnen de literatuur hebben we niemand die twee totaal verschillende carrières heeft opgebouwd'', aldus Brusselmans. ''Je moet dat durven. Elke ouder wordende schrijver stelt zich de vraag: wat als het materiaal op is? Wat als ik niet meer kan schrijven? Wat als het vat leeg is? Jef Geeraerts heeft het vat gewoon opnieuw gevuld, tot aan de rand. Daar moet je een grote bewondering voor hebben. Ook de manier waarop hij het aanpakte: hij leefde zich volledig in in alles wat te maken had met politie, wapens, rechtbanken... Het klopte allemaal tot in detail."

Ook misdaadauteur Pieter Aspe heeft in Het Laatste Nieuws niets dan lof voor zijn overleden collega. ''Hij was voor mij dé grondlegger van de moderne misdaadroman in Vlaanderen. Eigenlijk is hij een monument in het algemeen.'' Volgens Aspe heeft Geeraerts door zijn aanpak en explosieve stijl de Vlaamse literatuur moderner gemaakt. ''Toen ik zijn misdaadromans gelezen had, voelde ik mij tegelijk aangespoord en afgeremd om ook misdaadverhalen te schrijven. Aangespoord omdat het toch kon, goede misdaadromans in Vlaanderen. Maar afgeremd omdat het besef kwam: als ik dat ook wil doen, moet ik het net zo goed doen als Jef.''

Schrijver Erwin Mortier zegt in De Standaard over Geeraerts: ''Voor mij was hij in eerste instantie de auteur van de schandaalroman Gangreen I. Voor het eerst werd een vagina een vagina genoemd. Pornografisch was het, ja, maar racistisch niet. Jef had een groot respect voor de Afrikaanse bevolking. Mijn appreciatie voor het boek is nog verdiept door mijn gesprekken met hem. Hij klaagde de essentiële onrechtvaardigheid van het kolonialisme aan, met onder meer zijn corruptie. Maar hij gaf ook toe dat hij dat kolonialisme mee in stand had gehouden, dat heeft hij nooit verbloemd.''

Literatuurcriticus Frank Hellemans noemt in Knack Geeraerts' Gangreen-cyclus onovertroffen. ''En natuurlijk kan je ook moeilijk om zijn thrillers heen. Nog voordat er in Vlaanderen sprake was van het genre, begon hij eind jaren '70 met zijn Vincke en Verstuyft-cylus. Het is niet voor niets dat hij onlangs op de Nederlandse website Hebban.nl waar de canon van de Nederlandstalige thrillerliteratuur werd voorgesteld met de 85 beste thrillers, als enige Vlaamse thrillerschrijver met 4 werken present was: De zaak Alzheimer, De PG, Double-face en Dossier K.