Thrillertalent Daniel Cole en zijn ontwapenende humor

Zes jaar geleden startte Daniel Cole met het scenario voor een spannende televisieserie. Op geen enkel moment dacht hij aan het schrijven van een boek, aangezien hij voornamelijk werd beïnvloed door films en televisieseries. ‘Ik kreeg positieve feedback op mijn plots, maar er werd nooit doorgepakt op mijn voorstellen,’ blikt Cole terug op zijn schrijfproces. ‘Het is misschien zelfs erger dan meteen afgewezen te worden, zodat je makkelijker opgeeft.’ Toch was er één verhaal dat hij moeilijk kon loslaten, de basis van Ragdoll. ‘Ik schreef een scenario voor een pilotaflevering van 60 minuten waar de eerste hoofdstukken van Ragdoll op zijn gebaseerd, maar besloot vanwege mijn voorliefde voor de personages dat ik het een kans moest geven om het verhaal te voltooien.’  

Rotsvast vertrouwen

De jonge Brit ging volledig onbevangen aan het werk voor zijn debuutthriller: ‘Ik heb nooit een schrijfcursus gevolgd, bestudeerde geen zelfhulpboeken van prestigieuze auteurs, maar startte met mijn drive om dit verhaal van A tot Z af te maken.’ Het voelde als een uitdaging voor de auteur om na het opzetten van verschillende scenario’s een verhaal volledig in de hand te hebben en te bepalen welke wendingen voor een verrassend einde zouden zorgen. ‘Het frustreert natuurlijk ook dat je een compleet archief met de prologen van plots hebt, maar er nog nooit eentje hebt afgerond.’  

De eerste afwijzingsbrieven van uitgeverijen druppelden binnen, maar Cole bleef doorgaan vanwege zijn rotsvaste vertrouwen in de personages. ‘Ik kon geen afstand van ze doen en was het hen eigenlijk verplicht om door te blijven gaan. Nu ben ik natuurlijk ontzettend blij dat ik niet opgegeven heb en voel ik me zelfs opgelucht nu ik een auteurscontract heb ondertekend.’  

Humor als wapen  

Bij het lezen van Ragdoll wordt een gruwelijke moordzaak afgewisseld met een typerende humor die in de politiewereld eigen is. De ironie als wapen in de strijd tegen gerechtigheid terwijl rechercheur William, alias Wolf, Fawkes zelf op de dodenlijst prijkt van een genadeloze moordenaar. ‘Ik raak snel verveeld, dus er moet regelmatig een glimlach op mijn gezicht prijken als ik een boek lees,’ bekent de thrillerschrijver. ‘Ik kan geen spannend verhaal zonder humor schrijven, hoewel mij meerdere keren is aangeraden om alle grappige dialogen te schrappen en er serieuze scènes van te maken. Maar ik was te eigenwijs en daardoor is geen enkele grap geschrapt.’  

De perfecte rechercheur?

Hoewel het verhaal niet draait om een rechercheur die zijn zaakjes het liefst alleen opknapt, is de introductie van William Fawkes typerend voor het genre. Wolf is geschorst na een uit de hand gelopen vechtpartij in de rechtszaal waarbij een verdachte ontkwam aan een gevangenisstraf. De recent gescheiden rechercheur bivakkeert in een armoedig flatje waar ironisch genoeg een plaats delict vlak voor de deur ontstaat. ‘Bij Wolf ontstond het gevaar om hem het prototype perfecte rechercheur te laten zijn. Je moet hem sympathiek vinden, maar hij heeft ook een duistere zijde die voor een verrassende wending in het verhaal zorgt,’ verklaart Cole.  

Of de rechercheur een ‘lone wolf’ is, wordt aan de lezer overgelaten. Cole voert nog twee karakteristieke personages op in de vorm van rechercheur Emily Baxter en trainee Alex Edmunds, die volgens de auteur een sleutelrol gaan spelen in de rest van zijn trilogie. ‘Baxter lijkt veel op mijn zus, dus heeft stiekem een streepje voor op de andere personages,’ bekent de Britse debutant. ‘Zij zal in het volgende boek een belangrijke rol krijgen. Maar het draait op het eind om het team waarin drie persoonlijkheden ieder hun draai vinden om de verschillende verhalen spannende wendingen te geven.’  

Voor Cole is het een uitdaging om zelfs de meest onsympathieke personages een grappige twist mee te geven. ‘Zo heb ik me erg vermaakt bij de creatie van de werkgever van Wolfs ex-vrouw, die de scepter zwaait in de nieuwsstudio,’ vertelt hij. ‘Stiekem stop je dan toch karaktereigenschappen in zo’n personage van mensen die je in het echte leven hebt ontmoet.’  

De lappenpop

Zoals de titel van deze debuutthriller al doet vermoeden, is de moordzaak luguber. Diverse lichaamsdelen van zes slachtoffers aan elkaar genaaid als een menselijke pop – een lijk dat in de pers meteen ‘de lappenpop’ wordt genoemd. De jonge Brit grinnikt als hem de vraag gesteld wordt hoe hij deze zaak bedacht: ‘Met hetzelfde motief als de moordenaar, om iedereens aandacht te krijgen,’ zegt hij met een grote glimlach. ‘Ik heb als kind waarschijnlijk te veel horrorfilms gekeken waardoor ik die verknipte gedachten heb gekregen.’  

Emotionele achtbaan

Trots vertelt Cole dat vergevorderd is met het manuscript van zijn tweede thriller. Zijn streven is om in de komende twee jaar zijn trilogie rond het rechercheteam te voltooien. ‘Ik heb nog steeds veel lol met het veranderen van saaie bureauscènes, waar de rechercheurs in dezelfde ruimte zitten, in scènes met een knipoog door een grap. Maar de scène waar ik met veel trots op terugkijk in mijn debuutthriller is het einde. Dat kostte me echt bloed, zweet en tranen en veel herschrijfsessies.’  

Schuchter geeft de thrillerdebutant toe dat hij nog niet echt op recensies en andere waarderingen let op het internet. ‘De recensies die ik wel durfde te lezen waren lovend over het einde van Ragdoll, dus dat was erg prettig.’ Het voelt nog steeds als een emotionele achtbaan voor Cole die als tussenstop Schiphol heeft en vervolgens weer teruggaat naar zijn thuisland Engeland. ‘Ik heb soms geen flauw idee wat er aan de hand is. Als ik terugdenk aan de periode van de book fairs, lijkt het krankzinnig wat me overkomt. Ik werd om de paar minuten gebeld met updates aan welke landen de rechten van Ragdoll verkocht waren. En ik kan het eigenlijk nog steeds niet geloven.’  

Hij maakt zich op voor een jaar waarin de wereld kennis gaat maken met de ‘auteur’ Daniel Cole. ‘Naïef genoeg dacht ik meestal over auteurs in combinatie met een kluizenaarsbestaan: je schrijft een boek, levert het in en gaat door met het volgende verhaal. Maar het is keihard werken met tournees, lezingen en signeersessies. Ik laat me graag meenemen op deze bumpy ride en ben er klaar voor!’

Giveaway!

Kans maken op een exemplaar van Ragdoll? Bekijk dan het kader rechts naast dit interview voor meer informatie en doe mee! Een leesfragment van Ragdoll vind je in dit artikel.