Dossier /
De 77 beste Nederlandstalige thrillers / 73. Een verre moordenaar
Recensenten vroegen zich eind jaren negentig af waar de schrijver Aad van den Heuvel (1935) toch al die tijd gebleven was. De tv-maker Aad van den Heuvel zagen ze vaak genoeg in die dagen, vooral in zijn hoedanigheid als anchorman van het consumentenprogramma-met-de-vrolijke-toets Ook dat nog! Maar de schrijver achter de tv-maker liet zich die jaren niet vaak zien. Als thrillerauteur debuteerde hij indrukwekkend met De verdwijning (1987), vier jaar kwam zijn in Nieuw-Guinea gesitueerde spannende roman Stenen Tijdperk uit. Daarna moest de lezer zeven jaar geduld betrachten, voordat hij zich weer in een nieuwe thriller van Van den Heuvel kon verdiepen. Maar het was het wachten wel waard.
Actualiteit en maatschappelijke betrokkenheid
De actualiteit en maatschappelijke betrokkenheid zijn belangrijke speerpunten in al zijn boeken, gaf Van den Heuvel enkele jaren geleden aan in een interview met Crimezone. 'In mijn eerdere werk ging het over journalistieke dilemma’s, ontwikkelingshulp, onze rol in Nieuw Guinea, dat soort dingen. Het moet wel ergens over gaan. Een whodunnit met allemaal fictieve omstandigheden en fictieve figuren die zich afspeelt in Rotterdam vind ik persoonlijk minder interessant. Wel om te lezen, soms, maar niet om zelf te schrijven.’
Het hoeft geen verbazing te wekken dat het verhaal van Een verre moordenaar zich niet afspeelt in de Maasstad. Van den Heuvel koos voor een geliefd terrein: Afrika. Maar het verhaal begint in Marseille als daar de Nederlandse student Pieter van Grunsven een driehonderd jaar oud manuscript vindt van ene David van Nijendaal. Die hield voor de West-Indische Compagnie een dagboek bij van zijn bezoek aan het Ashenevolk (lees: de Ashanti) in West-Afrika. Het document heeft niet alleen cultuur-historische waarde, maar bevat ook informatie over een goudschat. Dat blijft niet lang onopgemerkt en de student moet zijn vondst dan ook bekopen met de dood.
Ex-diplomaat Maarten Kramer trekt zich de moord op Van Grunsven bijzonder aan, want de jongen was een zoon van een vriend van hem. Kramer reist af naar Afrika, want daar zou de sleutel tot de oplossing van deze zaak liggen. Hij krijgt gezelschap van journalist John Winter, die een goed verhaal ruikt. Het duo komt in Gavia (lees: Liberia) terecht, waar een gruwelijke burgeroorlog woedt en verliest elkaar uit het oog. De situatie loopt volledig uit de hand en zal uiteindelijk - ook letterlijk - exploderen.
Een verre moordenaar
Met Een verre moordenaar leverde Van den Heuvel opnieuw een boeiende thriller af met een gedegen plot. De journalist is niet echt een mooischrijver, maar weet in rechttoe rechtaan proza de lezer met een bevredigende regelmaat toch de stuipen op het lijf te jagen. Wat vooral beklijft zijn z'n cynische sfeerbeelden van een Afrikaans land in oorlog: lijmsnuivende kindsoldaten die nerveus lachend blanke missionarissen in koelen bloede afslachten, meisjes die als levend doelwit het veld worden ingestuurd om mijnen te traceren, machetes die alleen worden gebruikt om te onthoofden. Het is een ultieme hallucinatie, Een verre moordenaar' zegt in dit verband meer dan duizend foto's.
