De Beste Boeken van 2015 (2)

Hebban was streng in haar opdracht: slecht twee boeken mochten worden gekozen. Bovendien moesten die in 2015 in oorspronkelijk Nederlands óf in Nederlandse vertaling verschenen zijn. Hoewel er af en toe werd gesjoemeld, leverde het een prachtig mozaïek aan titels in verschillende genres op.    

 
Loes den Hollander  

Dit jaar publiceerde thrillerschrijfster Loes den Hollander een tweeluik onder de noemer Dossier Metselaer: Aangetast en Genadeklap werden beide goed ontvangen.

Beste Boek: Ik kom terug van Adriaan van Dis
‘De tragiek van dit verhaal heeft me diep geraakt. Van Dis beschrijft soms bijna pijnlijk eerlijk, zonder ook maar ergens sentimenteel te worden, hoe hij het leven van zijn moeder probeert te achterhalen en te doorgronden om van daaruit zijn eigen geschiedenis beter te kunnen begrijpen. Van mij had hij hier de NS Publieksprijs voor mogen krijgen.’  

Eervolle vermelding: IJstweeling van S.K. Tremayne 
‘Dit boek boeide me vanaf de eerste bladzijde en ook als ik even niet las, was het verhaal in mijn gedachten. De auteur beschrijft op een prachtige manier hoe verschillend een man en een vrouw kunnen reageren na een trauma dat hun leven ontwricht en slaagt er vervolgens in het oordeel van de lezer totaal te ontwrichten. Een superinspirerend verhaal!’  

 

Kim Moelands  

In 2015 verscheen De vrouw in de spiegel, waarvoor schrijfster Kim Moelands de Hebban Award voor beste Nederlandstalige Thriller won. 

Beste Boek: Het geheim van Vesalius van Jordi Llobregat
‘In het Barcelona van 1888, het jaar van de wereldtentoonstelling is een seriemoordenaar actief die het op jonge meisjes heeft voorzien. De jonge professor Daniel Amat uit Oxford raakt samen met een journalist en een student geneeskunde betrokken bij het onderzoek. De moorden lijken iets te maken te hebben met het onvindbare en eeuwenoude manuscript van Vesalius, de grondlegger van de anatomie. Daniel en zijn makkers merken al snel dat ze niet de enige zijn die jacht maken op het manuscript. Sterker nog, hun onzichtbare tegenstander heeft er alles voor over om het in handen te krijgen en schuwt geen enkel middel.  

Het geheim van Vesalius is een historische detective van formaat. Heel erg goed geschreven, spannend, misleidend én filmisch. Ik hou ervan als een auteur mij als lezer meeneemt naar een vervlogen tijd zodat ik me helemaal kan onderdompelen in een andere wereld. Jordi Llobregat blijkt daar uiterst bedreven in te zijn. Je hoort tijdens het lezen de hoeven van de koetspaarden klepperen op de keien, je ruikt het stof in de straten en voelt de broeierige warmte. De plot is intelligent en de personages zijn aimabel en levensecht. Buiten dat Llobregat een meester is in het neerzetten van sfeer en decor weet hij ook de spanning continu hoog te houden. Dit leidt soms tot claustrofobische scènes vol actie en gevaar met het predicaat ‘op het puntje van je stoel’. Als toetje word je nog getrakteerd op een paar verrassende twists die ik als doorgewinterde thrillerlezer niet zag aankomen. Ik heb ontzettend van dit boek genoten en kan het iedereen aanbevelen.’  

Eervolle vermelding: Waar het licht is van Jennifer Niven
‘Waar het licht is gaat over de bijzondere vriendschap/liefde tussen de markante en manisch-depressieve Finch en de emotioneel beschadigde Violet. Ze ontmoeten elkaar bovenop de klokkentoren van hun school en hebben allebei het plan naar beneden te springen. Finch weet Violet de zelfmoord uit het hoofd te praten en besluit zelf ook nog even te wachten tot hij Violet weer op de rit heeft. Terwijl Finch Violet weer van het leven leert genieten, zakt bij hem de wil om door te gaan ongemerkt toch steeds verder weg. Violet probeert er alles aan te doen om hem bij zich te houden. Zij wil zijn reden worden om te blijven leven.

Ik huil niet snel bij een boek, maar bij Waar het licht is stroomden de tranen over mijn wangen. Wat een ontroerend, grappig, rauw en levenslustig boek. Als ik het verhaal in een woord zou moeten samenvatten dan zou dat INTENS zijn. Violet en Finch gingen recht mijn hart in en daar zitten ze nog steeds. Lachen, huilen, schreeuwen (niet hardop), wanhopen, ik heb het allemaal gedaan tijdens het lezen van dit boek. Groot compliment voor Jennifer Niven. Ze blies me echt omver met haar debuutroman voor jongeren. Een boek in de categorie Een weeffout in onze sterren, maar met zijn eigen look and feel. Een verfilming staat op de rol.’  

Donald Nolet  

Donald Nolet debuteerde in 2013 met Versleuteld, dat werd bekroond met De Gouden Strop 2014 voor de beste Nederlandstalige misdaadroman. Ook kreeg hij daarvoor de Schaduwprijs voor het beste Nederlandstalige thrillerdebuut. 

‘Mijn twee favoriete boeken van 2015 heb ik allebei nog niet gelezen. Het is niet anders. In het begin van dit jaar zat ik (mede door het jureren van de Schaduwprijs) nog wel op mijn normale inname. Daarna nog The Bone Clocks gelezen, van David Mitchell. Indrukwekkend. Het is echter al maanden toch vooral mijn eigen boek dat de aandacht opeist. De lijst met ‘nog te lezen’ is in tijden niet zo lang geweest. Het derde deel van Robert Harris’ Cicero-trilogie staat hoog op die lijst. De twee waar ik het meest naar uitkijk zijn:  

De vrouw van Zagreb van Philip Kerr
Ik geloof al het tiende boek met Bernie Gunther als nazi-hatende detective in Hitlers Duitsland. Alleen dat uitgangspunt al. Ze zijn elke keer weer goed.  

Seveneves van Neal Stephenson (nog niet in het Nederlands verschenen)  
Stephenson schrijft geweldige techno-thrillers, die zich vaak in de nabije toekomst afspelen. Ook deze weer. Een soort apocalyps treft aarde. Het boek gaat over de pogingen om zoveel mogelijk van de mensheid te redden door de stap naar de ruimte te maken. Ben heel benieuwd.’  

Chantal van Mierlo  

Dit jaar maakte Chantal van Mierlo haar thrillerdebuut met De nummers en werd daarmee genomineerd voor de Hebban Thriller Debuutprijs 2015. 

Beste Boek: Het meisje op de weg van Michael Berg

‘Boeide me vanaf de eerste pagina, vooral omdat je als lezer niet weet of Guido nou de good guy of de bad guy is.’  

Eervolle vermelding: Uitgeteld van Marja West
‘Een bijzondere thriller, ik vind Marja’s vertelstijl fenomenaal, ze beschrijft doodenge psychotische trekjes op een hilarische manier.’  

Michael Berg  

Thrillerschrijver Michael Berg heeft ook een Gouden Strop op zijn schoorsteenmantel staan. Hij nam de prijs voor de Beste Nederlandstalige misdaadroman in ontvangt voor Nacht in Parijs. Ook zijn in 2015 verschenen boek Het meisje op de weg speelt zich af in Frankrijk, het land waar Berg woont.  

Beste Boek: Roxy van Esther Gerritsen 
‘Roxy is 27 als haar man met zijn minnares dodelijk verongelukt. Roxy blijft alleen achter. Met een kind, een huis, een auto, de assistente van haar man en de oppas. In plaats van troost te zoeken, slaat Roxy op drift. Zelden zo’n ‘gek’ boek gelezen. Chaotisch, amoreel, verontrustend, anti alles wat een mens maar kan bedenken, maar wat prachtig geschreven.’  

Eervolle vermelding: De waarheid over de zaak Harry Québert van Joël Dicker 
‘Het boek is uit 2013, maar ik herlas het dit jaar en vond het weer net zo overdonderend knap als de eerste keer. Goed, de dialogen kunnen beter, maar wat heeft Dicker voor de lezer een fantastische plot in petto. Ik zeg: verplichte lectuur voor iedere thrillerauteur. Droomdebuut. Kijk reikhalzend uit naar het tweede boek van deze top-auteur.’  

Corine Hartman  

Corine Hartman publiceerde dit jaar niet alleen het laatste deel in haar Jessica Haider-serie, Doodskleed, ze ging een succesvolle samenwerking aan met Tomas Ross, Doodskopvlinder, en maakte bekend dat ze overstapt naar uitgeverij Cargo. 

Beste Boek: De Zweed van Robert Karjel
‘Soms lees je een boek waarvan je denkt: dat had ik zelf geschreven willen hebben. Dit is er zo een. Ik moest er even inkomen: Ernst Grip, een Zweedse veiligheidsagent die voor een opdracht naar Amerika reist, een sprong terug in de tijd naar ene I., een overlevende van de tsunami in Thailand. Maar eenmaal in het verhaal gezogen, laat het je niet maar los en ontpopt De Zweed zich als een thriller die alles in huis heeft waar ik van hou: intrigerende, niet alledaagse personages, een plot om je vingers bij af te likken en een uitsmijter van formaat. Een verhaal waar je je aandacht bij moet houden om niets te missen, in een pakkende, meeslepende schrijfstijl. Daarom moet ik ‘m nog een keer lezen.’  

Eervolle vermelding: Daag me uit van Lee Child
‘Heerlijk, heerlijk, ik ben een fan van Jack Reacher. De nieuwe Lee Child kopen met Reacher in de hoofdrol is zoiets als een mooi glas Dalwhinnie inschenken: geen twijfel mogelijk - dat wordt genieten! Zelfs na zoveel verhalen met de oud-militair verveelt hij geen seconde en dat is knap gedaan van Child. Mooie sfeerbeelden, sterke plots en soepele dialogen. Ik heb deze laatste nog niet uit, dus ik kan nog niets zinnigs zeggen over de ontknoping, maar die zal ongetwijfeld een glimlach op mijn gezicht toveren, want Reacher is in topvorm, en charming as ever.’  

Ellen Gerretzen  

Manzanilla (2014) is de laatstverschenen thriller van Ellen Gerretzen. Het is het vierde deel in haar serie over ex-hoofdcommisaris Wolfgang. 

Beste Boek: Moço van Patrick Conrad
‘Vond ik zeer goed. Het was mijn eerste kennismaking met deze auteur en ik was aangenaam verrast door zijn schrijfstijl, originaliteit en humor. Bovendien speelt deze roman noir voornamelijk in Antwerpen, een stad waar ik van hou. Ik heb genoten van de sfeer, de karakters, de staminees die door gepokt en gemazeld Antwerpenaar Conrad prachtig worden neerzet.’  

Eervolle vermelding: Het meisje in de trein van Paula Hawkins
‘Heb ik met veel plezier gelezen, voornamelijk omdat hoofdpersoon Rachel geen heldin is maar een vrouw met een probleem waar ze zich niet overmatig zorgen over lijkt te maken. Iemand die op het eerste gezicht niet bijster sympathiek overkomt, maar het wat mij betreft eigenlijk wel is. Bovendien intrigeert me nog steeds waarom ze niet stopt met die treinritten naar Londen. Misschien dat een volgend boek van Hawkins daarover gaat, want daar zou wel een reden voor te bedenken zijn.’  

Liesbeth van Kempen  

Liesbeth van Kempen debuteerde dit jaar met haar thriller Gevaarlijk spel en maakt deel uit van het in 2015 opgerichte schrijverscollectief voor Nederlandse thrillerschrijfsters 'Moordwijven'.

Beste Boek: Een circus van schimmen van R.J. Ellory
‘Ellory heeft meerdere meesterwerken op zijn naam staan. Zo ook in 2015. Sterker nog, hij heeft zichzelf overtroffen met dit prachtige boek. Zoals altijd zijn karakters, atmosfeer en setting met vaardigheid, verdieping en eindeloos veel geduld neergezet. FBI-agent Michael Travis kruipt vanaf bladzijde één onder je huid en de geur en geluiden van de piste in de circustent worden tijdens het lezen bijna tastbaar. Het illustere gezelschap dat Circus Diablo runt zie je door de ogen van Travis langzaam groeien. Net als zijn twijfel, want wie spreekt de waarheid en wie liegt? Een psychologisch steekspel van de hoogste orde. Ik werd als lezer hier volledig in meegetrokken. Zo kunnen schrijven is knap, heel erg knap zelfs.’  

Eervolle vermelding: Ritueel (Noordzeemoorden III) van Isa Maron
‘‘Klonk’. Zo begint Ritueel, en geloof me, dan zit je er direct middenin. Isa Maron weet hoe ze lezers bij de lurven moet grijpen. Niks wegleggen, geen tijd voor iets anders; dit boek moest uit! En het is ook nog eens heerlijk vlot geschreven, dus dat ging best snel. In dit derde deel nemen rechercheur Maud Mertens en studente Kyra Slagter jou als lezer weer moeiteloos mee in hun toch ietwat vreemdsoortige samenwerking. In Ritueel is de sfeer - net als de prachtige cover -  donkerder en grimmiger dan in de vorige twee delen en de diverse verhaallijnen lopen snel en ingenieus door elkaar. Waar zullen ze uiteindelijk samenkomen? Ik kan bijna niet wachten op het vierde deel van De Noordzeemoorden. Alhoewel: groot nadeel is dat dit het laatste zal zijn…’  

Ilse Ruijters  

Ilse Ruijters debuteerde in 2014 met De onderkant van sneeuw, dat in 2015 bekroond werd met de Hebban Thriller Debuutprijs.  

Beste Boek: Voor altijd voor het laatst van Tjitske Jansen
‘Een paar jaar geleden was ik aanwezig van een lezing van Tjitske Jansen. Ik kende haar helemaal niet, maar werd meteen verliefd op haar gedichten. Ik kocht haar beide bundels en toen ik hoorde dat ze dit jaar haar eerste roman uitbracht, moest ik die natuurlijk hebben. Voor altijd voor het laatst is een heel wonderlijk boek. Er zit niet echt een verhaal in, het is eerder een serie fragmenten. Als het ware één groot gedicht. Bijzonder, mooi, kwetsbaar en ontroerend.’  

Eervolle vermelding: De zes levens van Sophie van Sarah Meuleman
‘De zes levens van Sophie las ik op vakantie in Portugal. Het is een prachtige roman over de vriendschap tussen Hannah en Sophie. Wat bijzonder is, is dat het boek zich op veel verschillende plekken en tijden afspeelt. Zo maak je Hannah en Sophie mee als ze twaalf zijn en in België wonen, maar speelt het heden zich af in de VS. De schrijfsters Agatha Christie, Barbara Follett en Virginia Woolf spelen ook een rol. Zij verdwenen allemaal spoorloos. Ik weet het, dit alles klinkt behoorlijk complex, maar het was een plezier om dit boek te lezen.’

Isa Maron

Isa Maron publiceerde in november met Ritueel het derde deel van haar serie 'De Noordzeemoorden'. 

Beste Boek: Ik ben Pelgrim van Terry Hayes
‘Ongelofelijk spannend. Interessante personages en een complexe, angstaanjagende verhaallijn. Knap bedacht en knap in elkaar gezet. Ik heb dit boek verslonden.’  

Eervolle vermelding: De waarheid omtrent de zaak Harry Quebert van Joël Dicker
‘Een heel fijn boek waarin je steeds op het verkeerde been wordt gezet. Tragische personages, grote geheimen. Van dit boek vond ik vooral de manier waarop het verhaal wordt verteld erg mooi.’  

Tim Notten  

Dit jaar debuteerde Tim Notten met zijn thriller Nikki, waarin hij de fatale gevolgen van het hackersbestaan schetst.

Beste Boek: Birk van Jaap Robben
‘In Birk van Jaap Robben klopt alles. Geen enkel overbodig detail, geen dialoog of gedachte die ontspoort en bij het lezen kon ik maar niet nalaten me af te vragen hoe zo’n onalledaags verhaal rijpt in iemands hoofd. Als lezer heb je een soortgelijke ervaring; de uitzichtloze levens van moeder en zoon strekken zich in je hoofd uit tot het onvermijdelijke punt dat lijfsbehoud niets meer behelst dan onversneden egoïsme, en dat is dan na tweehonderdvijftig beklemmende pagina’s nog niet eens zo’n heel erg nare conclusie.’  

Eervolle vermelding: De Kamers van Lucas de Waard
‘De Kamers is wat mij betreft een fijne roman, nog niet eens zozeer vanwege de wonderlijke personagepotpourri, maar vooral door de ontknoping, waarmee Lucas de Waard – debutant en, niet geheel vrij van toeval, ook mijn neef – alle conventies aan zijn laars lapt. Het mooie eraan is dat hij er gewoon mee weg komt; de onvoorstelbaarheid ervan maakt het namelijk ook de meest waarschijnlijke, natuurlijke ontsnapping uit de beerput waarin hij zijn hulpeloze acteurs schijnbaar zonder mededogen laat aanmodderen.’