De Crimezone Leesclub over 'De wortels van het kwaad'

Wat weegt een boek van 500 pagina’s ongeveer? Dat dacht Cecile1967 toen ze met de mooie, beetje dreigende cover in haar handen stond. Maar Cecile weet inmiddels het gewicht en laat de wereld weten dat de weegschaal op 803 gram stil is blijven staan. Dus een mooi en gewichtig boek om op je schoot of de tafel te leggen.
Voor vlindertje85 en vonneke85 is de wetenschap dat het een trilogie is, reden geweest om vooraf het eerste boek te gaan lezen. Voor cbcalimero is het lezen van De wortels van het kwaad aanleiding geweest om ook het eerste deel te gaan lezen. Tanneke heeft geen problemen dat ze het eerste boek niet heeft gelezen en vindt de dagboekstijl aangenaam om te lezen. En je bent pas echt aan het lezen als je de moeite neemt om woorden waar je de betekenis niet van kent, gaat opzoeken. Voor Vonneke85 helemaal geen probleem en ze wil iedereen graag laten weten wat een partizaan precies is. Vlindertje85 is, na het lezen van deel 1, helemaal in de ban van De wortels van het kwaad. Ze vindt de korte stukken tussen de verhaallijnen weerzinwekkend en gruwelijk. Bij dezen, de lezers die nog moeten gaan beginnen zijn gewaarschuwd!
En dat lijkt bevestigd te worden door tijsma13, die het boek na 216 pagina’s opzij gelegd heeft. Een diep gevoel van weerzin tegen alle ellende, wreedheid en droefenis zijn daar volledig debet aan. Het lijkt erop dat dit boek je bij de strot kan grijpen…

Voor tazzynka had het verhaal eerder een ‘thriller’ mogen worden. Dat was pas na 300 pagina’s maar toen was er ook geen houden meer aan. ‘Goed je aandacht erbij houden’ is een ervaring die voor Tanneke op is gegaan. Met name de politieke toestanden maakten het soms wat ingewikkeld. Maar verder was het helemaal genieten!
Voor vonneke85 was de schrijfstijl zo goed dat ze zich meer en meer Italiaanse ging voelen tijdens het lezen. Dat lijkt op een compliment voor de auteur die in staat is geweest de lezer heel erg betrokken te laten worden. Zo ook StephanieH die het een heel realistisch verhaal vindt. En met haar advies aan Roberto Costantini dat luidt “doe zo voort” is het moment weer aangebroken om naar de scores te gaan kijken. Maar pas nadat we van tijsma13 te horen hebben gekregen dat de schrijfstijl van Costantini onnavolgbaar is. En dat het boek na 216 pagina’s even opzij gelegd moest worden…
Zo kan het dus verkeren in leesland!

En uitgeverij Wereldbibliotheek krijgt natuurlijk de dank overhandigd van lezers en redactie voor het beschikbaar stellen van de 10 leesexemplaren.

De wortels van het kwaad (Alle radici del male, 2014)
De jonge Michele Balistreri groeit op in het Tripoli van de jaren zestig, toen Libië nog een Italiaanse kolonie was. Na de staatsgreep van Khaddhafi lopen de spanningen tussen de Italiaanse bewoners en andere bevolkingsgroepen snel op. De westerse belangen komen op het spel te staan. Als zoon van een machtige ingenieur lijkt Michele lange tijd onkwetsbaar, tot de dood van zijn buurmeisje Nadia en zijn moeder die illusie ruw verstoren.
Vele jaren later is Balistreri een gedesillusioneerde politiecommissaris in een ingeslapen wijk in Rome. Zijn nachten vult hij met seks, alcohol en poker. Overdag houdt hij een oogje op Claudia, de roekeloze dochter van een collega, en onderzoekt hij de mysterieuze moord op de Zuid-Amerikaanse Anita Messi.
Als Balistreri ontdekt dat beide vrouwen iets te maken hebben met de dood van zijn vroegere buurmeisje Nadia, opent de beerput van het verleden zich…

Roberto Costantini
Roberto Costantini (Tripoli, 1952) is ingenieur, business consultant en hoogleraar in Rome. Zijn thrillerdebuut Jij bent het kwaad is het eerste deel van een trilogie met commissaris Michele Balistreri in de hoofdrol. De filmrechten zijn verkocht aan Rai Cinema en de opnames zijn begin 2013 ingepland.

HOOGTEPUNTEN VAN DEZE LEESCLUB

De lezers:

Lezer 1: Vonneke85, 28 jaar
Lezer 2: tazzynka, 32 jaar
Lezer 3: Tanneke, 54 jaar
Lezer 4: cbcalimero, 35 jaar
Lezer 5: crime girl, 39 jaar
Lezer 6: Cecile1967, 47 jaar
Lezer 7: tijsma13, 57 jaar
Lezer 8: StephanieH, 24 jaar
Lezer 9: ingridje, 50 jaar
Lezer 10: vlindertje85, 29 jaar

Voor het lezen:

tazzynka:
De cover ziet er veelbelovend uit. De schrijver ken ik niet. Ben benieuwd of het een spannend verhaal is.

vonneke85:
Het boek is erg dik, 500 pagina’s ruim. De flaptekst belooft veel spanning. Ik hoop dat het verhaal me pakt en me laat genieten van alle 500 bladzijdes.

cbcalimero:
Het is een lekker dik boek en de flaptekst sprak me meteen aan. Dus ben benieuwd of mijn verwachtingen uitkomen.

StephanieH:
Ik heb heel veel positieve reacties gelezen en de achterflap is ook veelbelovend. Het is een dik boek met, zo vermoed ik, veel spanning.

tijsma13:
Het verhaal is nu eens in Libië en Italië gesitueerd, wat best interessant is. Uitgebluste politiemannen zijn niets nieuws, maar wie weet wat dit verhaal ons brengt.

Tijdens het lezen:

vlindertje85:
Ik heb besloten om eerst het eerste boek van Roberto Costantini te lezen. Het is het begin van een soort trilogie, en ik wil eigenlijk niets missen.

Cecile1967:
Ik heb er ook over gedacht om eerst het eerste deel te lezen, maar daar kom ik helaas niet aan toe.

Tanneke:
Tot nog toe nog geen problemen gehad met het feit dat ik het vorige boek niet gelezen heb. Ik vind het erg prettig dat er schetsen zijn van de omgeving waar het boek zich afspeelt.

ingridje:
Na 40 pagina's sleurt het boek me echt in het verhaal. Dus als dit niet verandert, is het boek snel uit.

crime girl:
Ik zit nu rond de 100 pagina's en vind het vooralsnog een mooi, beeldend geschreven boek. Je ziet de personages zo voor je.

Na het lezen:

tijsma13:
Aangezien ik nog nooit een boek van Roberto Costantini had gelezen wist ik niet wat ik moest verwachten. Ik ben gewoon onbevooroordeeld aan het boek begonnen en het heeft me in hoge mate verrast. Verrast op verschillende manieren; de schrijfstijl is zo beeldend en meeslepend dat je alles voor je ziet. Maar ook zo pakkend dat het geweld, de droefenis en de ellende me na 216 pagina's even te veel werden en ik het boek heb moeten wegleggen.
Puntenwaardering: 8,0

cbcalimero:
De personages zijn goed beschreven. Tijdens het lezen leer je ze goed kennen. De verhaallijn loopt van begin tot het eind goed door. Ik was elk moment nieuwsgierig naar hoe het verder ging.
Puntenwaardering: 7,5

tazzynka:
Ik vraag mij af of het verhaal niet ook een beetje autobiografisch is, omdat het in dagboekvorm is. Soms erg spannend. Maar vaak ook te veel politiek. Daar hou ik nu eenmaal niet van.
Puntenwaardering: 6,7

vonneke85:
Ik heb eerst deel 1 gelezen. Ik vond dat deel soms moeilijker te doorgronden door de politiek getinte verhaallijnen. Deel 2 bevat meer emotie, moorden en gruwelijkheden. Dat maakte dit boek beter en ook leuker om te lezen.
Puntenwaardering: 7,8

Cecile1967:
De schrijfstijl was niet moeilijk en er waren best veel korte zinnen achter elkaar. Soms moest ik even terugbladeren omdat ik niet meer wist wie wie was. In het begin miste ik de spanning, het is meer een roman. Later kwam die spanning alsnog.
Puntenwaardering: 7,2

LEESCLUB RAPPORT 'DE WORTELS VAN HET KWAAD'

Lees het uitgebreide verslag en de leesclubdiscussies op het Crimezone Forum.