De favoriete thrillers van Toni Coppers

Een volmaakte spion - John le Carré

"Het meest autobiografische boek van de grootmeester van de spionageroman. Le Carré dringt dieper dan ooit door in het wezen van de dubbelspion. Magnus Pym, een charmante en verbazingwekkend onschuldige man, ontwikkelt zich tot de volmaakte agent, behoedzaam manoeuvrerend in het macabere spanningsveld tussen oost en west." 

Dit is zonder enige twijfel zijn meesterwerk. Het boek is, zoals Philip Roth het omschreef, 'de beste Engelstalige roman sinds de oorlog'. Centraal staat Magnus Pym, een dubbelspion op de vlucht die als ultieme daad zijn leven op papier zet terwijl zowel Oost als West naar hem op zoek zijn. Het boek omspant vijftig jaar Europese geschiedenis, het ricocheert van Londen via Wenen naar Washington en weer terug, en het gaat, zoals alle boeken van Le Carré, uiteindelijk om liefde en verraad. Magistraal, gewoon.  

Maigret en de dorpsgek - Georges Simenon

"Als Maigret in een opwelling de trein uitspringt, een verdachte figuur achterna, wordt hij ervan verdacht de maniak te zijn die enkele vrouwen gedood heeft."

Georges Simenon werd al op jonge leeftijd wereldberoemd met zijn personage, commissaris Maigret, waarmee hij de misdaadliteratuur van zijn tijd een nieuwe dimensie gaf. De immer geduldige en eerlijke Maigret is de legendarische hoofdpersoon van maar liefst 75 romans. In Le fou de Bergerac zoals de oorspronkelijke en veel mooiere titel luidt, reist Maigret met de trein als hij in een opwelling uit het rijtuig springt, een verdachte figuur achterna. Hij loopt daarbij een schotwond op, wat hem in een bed in een hotelletje doet belanden. Vanuit dat bed, alleen maar geassisteerd door zijn echtgenote, zal Maigret, met subliem psychologisch inzicht in de beweegredenen van mensen, de moorden van de “gek van Bergerac” oplossen en tussendoor flink roeren in de geheimen van de dorpsnotabelen.  

De terugkeer van de dansleraar - Henning Mankell

"Twee gebeurtenissen overrompelen de 37-jarige inspecteur Stefan Lindman. Kort nadat hij heeft gehoord dat hij aan kanker geopereerd moet worden, leest hij in de krant dat zijn gepensioneerde ex-collega en mentor Herbert Molin is vermoord. Stefan Lindman reist af naar het Noord-Zweedse plaatsje Hedalen, waar Molin in zijn verscholen liggende boerderij is afgeslacht. Molin blijkt zich daar niet voor niets te hebben teruggetrokken: hij heeft een verleden. In de boerderij vindt Lindman vreemde bloederige sporen. Het blijken de basispassen van de tango te zijn." 

Mankell is natuurlijk bekend van zijn Wallander reeks, maar daarnaast schreef hij nog een rits zeer hoogstaande misdaadromans. Dit vind ik een van zijn allerbeste. 

Smiley’s prooi - John Le Carré

"In Smiley's prooi ruikt de oude spion het begin van een spoor waarnaar hij al zijn hele leven heeft gezocht. Het spoor leidt naar een chic bordeel in Hamburg, naar een vrouw in Parijs en naar Bern. Grondig, moeizaam, maar uiteindelijk steeds sneller legt de oude grootmeester alle fundamenten bloot van zijn laatste grote zaak: het verslaan van zijn alter ego, zijn eeuwige tegenstander Karla." 

Wanneer het lijk van een oude Russische Generaal in een Londens parkje wordt gevonden, krijgt George Smiley - ooit directeur van de Britse Geheime Dienst en een goede vriend van de vermoorde man - de opdracht van zijn opvolger, de zaak op discrete wijze op te lossen. Zijn onderzoek leidt naar 'de Zandman', Smiley's aartsvijand, met wie hij nog heel wat rekeningen te vereffenen heeft. George Smiley ruikt het begin van een spoor waarnaar hij zijn hele leven heeft gezocht.  

De eeuwige jacht - Fred Vargas

"Een reeks merkwaardige gebeurtenissen - graven van maagden die zijn geopend, geheimzinnige botjes en relikwieën die worden gestolen, afgeslachte herten - krijgt betekenis als commissaris Adamsberg in een oud, kostbaar boek het recept aantreft voor het eeuwige leven. Een schim speelt een belangrijke rol bij de gebeurtenissen. Ook in het privéleven van Adamsberg, die een ander huis heeft betrokken waarvan zijn nieuwe buurman beweert dat er een spook in rondwaart. Bovendien blijkt een van de nieuwe teamleden van Adamsberg een schim uit diens verleden te zijn." 

Ik ben een grote fan van deze Française, en vooral van haar introverte en eigenzinnige Parijse commissaris Jean-Baptiste Adamsberg. De eeuwige jacht is nog beter dan haar andere “romcoms” –romans policier- zoals ze haar intelligente en vaak grappige boeken zelf noemt. Het lijkt allemaal chaotisch -graven van maagden die zijn geopend, geheimzinnige botjes en relikwieën, afgeslachte herten tot een spook dat in Adamsbergs nieuwe huis zou ronddwalen- maar het krijgt op een schitterende manier allemaal betekenis in dit boek. Heerlijke literatuur.