De favorieten van Simon de Waal

Schurkenbloed - James Carlos Blake

"Tijdens de zomer van 1845 worden de broers Edward en John Little door een list van hun ouders verdreven van hun thuis in het moerasland van Florida. Die verraderlijke daad zal hen voor altijd tekenen. Jarenlang trekken de twee broers als cowboys te paard door het zuiden van de VS, vele gevaren trotserend. In het losbandige New Orleans worden ze echter van elkaar gescheiden en ze komen zelfs tegenover elkaar te staan in de woeste en wanhopige oorlog tussen Mexico en de VS. De familieband tussen de twee broers bekoelt en hun bloedband wordt op de proef gesteld door de wrede, alles verterende oorlog." 

Een verhaal van bloedwraak en avontuur, zegt de uitgever over dit boek. En - eindelijk - het is een keer waar, en niet overdreven. Sterker nog, het boek is zo veschrikkelijk veel méér dan dat. Een fantastisch verhaal, met heerlijke karakters en dialogen. Ja, het speelt dan wel in het Wilde Westen, en wie daarvan houdt wordt verwend, maar het zegt ook alles over de mens van nu. Oorlog maakt meer kapot dan je lief is, maar vreemd genoeg levert het ook weer zoveel op. In het geval van Schurkenbloed dan.

De moord op de commendatore (deel 1 en 2) - Haruki Murakami

"In De moord op Commendatore van Haruki Murakami neemt een zesendertigjarige portretschilder zijn intrek in een oud atelier in de bergen ten zuidwesten van Tokio. Hij is onlangs gescheiden, na zes jaar huwelijk. Behalve door hartzeer wordt hij geplaagd door een ‘painter’s block’. Hij hoopt in het afgelegen atelier tot rust te komen en zijn inspiratie terug te vinden, maar het loopt anders. Een mysterieus schilderij lijkt tot leven te komen. Vanuit een heuvel in het bos achter het huis klinkt ’s nachts het geluid van een bel. Een flamboyante buurman biedt hulp, maar hij heeft zijn eigen agenda. Het leidt tot een zoektocht waarin de hoofdpersoon met zijn diepste angsten wordt geconfronteerd."

Oorspronkelijk uitgebracht als één boek, maar hier verkocht als twee - mooi uitgegeven, dat wel - boeken. Maar wat een heerlijke boeken. Alsof iemand met de lekkerste stem ooit je een prachtig verhaal toefluistert, met zinnen die je meenemen de volgende zin, de volgende alines, het volgende hoofdstuk. Vol prettige waanzin, zoals een man zonder gezicht die een portret van zichzelf wil laten schilderen. En dat zijn dan nog maar de eerste twee bladzijden.

Blade Runner - Philip K. Dick

"San Francisco, 2021. De planeet gaat gebukt onder radioactief stof, het restant van Wereldoorlog Terminus. Rijke mensen vluchten naar andere planeten, met levensechte androïden (het enige verschil is dat zij geen empathie tonen) als hulp. Arme mensen mogen slechts androïde huisdieren houden.
Wanneer androïden in opstand komen wordt Rick Deckard erop uitgestuurd om ze uit te schakelen. Hij zoekt contact met Eldon Rosen, voorzitter van de organisatie die androïden ontwikkelt."

Wie genoten heeft van de twee Blade Runner films, maar nog nooit het originele boek heeft gelezen waar de films op gebaseerd zijn, moet Blade Runner van Philip K. Dick lezen. Oorspronkelijk uitgegeven onder de titel Do Androids dream of electric sheep?, is het een fantastisch verhaal over leven, over willen leven en niet kunnen leven. Wie dan de beelden van Ridley Scott en Dennis Villeneuve gebruikt om de zinnen kleur en verbeelding te geven, geniet extra.

Zijn bloedige plan - Graeme Macrae Burnet

"Het jaar is 1869. Een gewelddadige drievoudige moord in een afgelegen gemeenschap in de Schotse Hooglanden leidt tot de arrestatie van een jongeman genaamd Roderick Macrae. De memoires van de hand van de beklaagde maken het glashelder dat hij schuldig is aan de misdaad, maar het is aan de beste juristen en doktoren in het land om vast te stellen wat hem tot zulke brute daden heeft gedreven. Is hij ontoerekeningsvatbaar? Enkel de overtuigingskracht van zijn advocaat staat tussen Macrae en de strop."

Ik ontkom toch niet aan de - volgens de VN - beste thriller van 2017. Erg goed bedacht, geschreven en samengesteld. Oorspronkelijk en indringend, zegt de VN, en ik ben het volledig met ze eens. Oorpronkelijk, omdat het weer eens wat anders is. En dat klinkt denigrerend naar de anderen, en zo bedoel ik het niet, maar het is wel eens heerlijk om iets vast te hebben wat je met zoveel plezier leest en voelt. En indringend omdat het een verhaal is dat je bijblijft en laat nadenken en meedenken. Heerlijk.