Dé grappigste schrijfster van Nederland

Wil je jezelf voorstellen aan de lezers van Hebban Chicklit?
"Hoi lezers! Ik ben Lisette Jonkman, de auteur van Glazuur, Verkikkerd en Verslingerd. Zoals je waarschijnlijk al vermoedt, zijn dat chicklits. Het liefst laat ik mijn lezers lachen, zwijmelen en soms een heel klein beetje huilen. Verder ben ik 26 jaar en woon ik op dit moment samen met mijn vriend en twee konijntjes in Helmond - maar dat kan over een paar maanden alweer anders zijn, hoor, want ik verhuis veel te vaak. Gelukkig zijn mijn vriend en konijntjes constantere factoren dan mijn woonplaats."  

Inmiddels heb je al aardig wat boeken geschreven: Glazuur, Verkikkerd en Verslingerd en sta je met 9 andere chicklit-auteurs in een verhalenbundel, genaamd Feest. Wordt het schrijven gemakkelijker?
"Het wordt niet per se gemakkelijker, maar ik heb er wel een bepaalde routine in ontwikkeld. Ieder boek kent zo zijn eigen valkuilen en ik zit mezelf altijd onwijs in de weg, dus wat dat betreft is er niets veranderd, haha. Wat wél makkelijker is geworden is mezelf overtuigen dat ik het echt wel af ga krijgen. Ik put altijd kracht uit het idee: ‘Ja maar ik heb dit al eerder gedaan, dus deze keer lukt het ook heus wel.’ Al heb ik daar wel vaak ook een motivatieduwtje van mijn vrienden en familie bij nodig, hoor. Je kunt jezelf nou eenmaal niet altijd motiveren."

Je boeken worden zeer goed ontvangen. Wat vind je daarvan?
"Bizar! En heel tof. Ik weet nog dat ik de week voordat Glazuur in de winkels kwam te liggen, ineens besefte dat ík dit wel het leukste boek ter wereld kon vinden, maar dat er natuurlijk ook negatieve recensies zouden komen. Misschien wel uitsluitend! Daar had ik nog helemaal niet over nagedacht. Gelukkig heb ik hele lieve vriendinnen die ook schrijven en zij hebben me gerustgesteld. Alleen het gekke is dat ik zelden een écht negatieve recensie heb gekregen. Misschien twee of drie keer. Als ik kijk hoeveel mensen blij worden van mijn boeken, kan ik ook niet echt zitten met die twee of drie mensen die ze vinden tegenvallen. Nou ja, ik zit er natuurlijk wel mee dat ik hun tijd heb verspild, maar iedereen leest weleens een boek dat niet bevalt. Dat is het leuke van smaak. Gelukkig heb ik echt superlieve lezeressen die me zelfs uitgebreide mails sturen waarin ze vertellen wat ze allemaal zo grappig, lief of ontroerend vonden aan het boek dat ze gelezen hebben. Fantastisch vind ik dat. Ik zou het liefst al mijn lezers adopteren."

Je nieuwste boek Schrijven kreng! is net verschenen. Hoe ben je op de titel gekomen en wat kunnen schrijvers in spé hiervan verwachten?
"Dat is eigenlijk heel simpel: het boek is bedoeld als mentale schop onder je kont. Een aansporing tot schrijven. Als ik weer eens duizend andere dingen bedenk om maar niet te gaan schrijven, zegt mijn vriend soms tegen me: 'Nou, loop niet zo te dralen. Hup, schrijven kreng!'
Ik hoop dat ik mijn schrijvende lezers met dit boek motiveer en inspireer - of op z’n minst amuseer. Tot nu toe heb ik van alle kanten heel blije en gepassioneerde berichten gekregen van lezers die niet alleen hardop moesten lachen, maar ook nog motivatie uit Schrijven kreng! hebben gehaald om te beginnen, verder te gaan of een mooi einde te schrijven aan hun eigen verhaal. Dat zijn de mooiste berichten!"    

Wat heeft je geïnspireerd tot het schrijven van Schrijven kreng!?
"Ik ben dol op boeken over schrijven. Zelf ben ik tijdens het lezen van romans en verhalen altijd aan het metalezen; ik let niet alleen op de inhoud, maar ook op de manier waarop het gebracht wordt, of de grammatica klopt en of er niet te veel stopwoordjes in voorkomen. Zelf heb ik tijdens het schrijven van mijn boeken en verhalen de laatste jaren allerlei problemen ondervonden. Het leek me handig om mijn eigen blunders en misstappen eens met mijn schrijvende lezers te delen, zodat zij misschien niet dezelfde fouten maken. Dat wilde ik doen in zo’n schrijfboek waar ik zoveel van hou, maar dan wat luchtiger. Geen zorgen trouwens, je maakt altijd fouten. Als het niet mijn fouten zijn, zijn het wel nieuwe van jezelf. Maar tijdens het jureren voor de Chicklit Schrijfwedstrijd van Luitingh-Sijthoff, de Paul Harland Prijs 2013 en de Chicklitverhalenwedstrijd van The Read Shop heb ik een heleboel mensen in dezelfde valkuilen zien storten. Dat vind ik zonde. Omdat het onmogelijk is om al die mensen persoonlijk een berichtje te sturen, hoop ik dat ze mijn boek lezen en daar iets van opsteken. Met Schrijven kreng! wil ik trouwens niet zeggen dat ik een perfecte schrijfstijl heb of dat ik nooit meer fouten maak. Ik maak alléén maar fouten, maar daar leer ik vervolgens ook weer van. Misschien kan ik de misstappen die ik bij boek 5 en 6 bega wel weer vatten in een nieuw boek: Doorschrijven kreng!, haha."

Je wordt de grappigste schrijfster van Nederland genoemd. Ben je het daarmee eens? 
"Ik vind mezelf eerder een enorme kneus. De rol van clown zit me wel heel lekker, moet ik eerlijk toegeven. Ik ben een sucker voor grappig gevonden worden. Aan het begin van de middelbare school kwam ik erachter dat mensen meestal óm me lachen, in plaats van met me. Dat vond ik een tijdje heel vervelend, tot ik besloot om dan maar gewoon met ze mee te lachen. Niets werkt zo bevrijdend als jezelf uitlachen. Dus ja, soms vind ik mezelf best grappig. Maar vooral een rare aap."   

Wie zijn je favoriete schrijvers/ boeken? 
"Sophie Kinsella en Jill Mansell zijn mijn chicklitheldinnen. Ik heb de eer gehad om ze allebei te ontmoeten en het zijn zulke lieve, leuke vrouwen. Ik bewonder hun aanleg voor humor en romantiek, en het natuurlijk aanvoelende verloop van de verhalen. Mijn favoriete boek is Hou je mond! van Sophie Kinsella. Verder ben ik dol op de boeken van Ronald Giphart - Phileine zegt sorry is een van mijn lievelingsboeken. Die man kan zulke mooie scheldwoorden bedenken. O, en over lachen gesproken: ik heb dit jaar het boek Hyperbool en nog wat van Allie Brosh gelezen, dat overigens vlekkeloos is vertaald door Elsbeth Witt. Ik heb kansloos hard zitten hinniken. Wat heeft Allie een zelfspot, geweldig."     

Is er een boek dat heel veel indruk op je heeft gemaakt? Zo ja, wat vond jij dé mooiste scène uit dat boek en waarom?
"Aaah, moeilijke vraag! Ik wil er nu echt zestien opnoemen in één adem. Mag het er echt maar eentje zijn? Ja? Oké, één boek dus. Pff. Oké. Ik ga níét voor The fault in our stars, al was dat één grote aaneenschakeling van memorabele scènes. Daar is iedereen het wel over eens, geloof ik. Jonas Jonassons De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween - o wacht, iedereen kent dat boek ook al, hè? Nou ja, whatever. Wat me echt is bijgebleven is het moment waarop een dode man met twee hoogbejaarde mannen op een treinkarretje wordt gesignaleerd door twee kerels die in het veld werken. Later worden die kerels verhoord door de politie en spreken ze het vermoeden uit dat de jonge man de leiding had. Als lezer weet je natuurlijk dat de jonge man de enige op het treinkarretje was die niet meer in leven was, en juist daarom hoeft aan deze scène geen enkele komische noot meer toegevoegd te worden. Puur de informatie die Jonasson aan de lezers heeft verstrekt en de manier waarop de personages daarmee omgaan, is hilarisch. Dat vond ik enorm bewonderenswaardig."    

Welk boek ligt er nu op jouw nachtkastje?
"Ik ben nu bezig in twee boeken tegelijk. Als ik op de wc zit of in bed lig lees ik De zonderlinge avonturen van het geniale bommenmeisje van Jonas Jonasson, en op mijn e-reader lees ik in de trein, bus en op tochtige stations The Circle van Dave Eggers."    

Wat is jouw ultieme droom?
"Ultiem! Wauw. Ik heb voor mijn gevoel al heel wat dromen verwezenlijkt nu ik op mijn zesentwintigste al vier boeken in de winkel heb liggen, waar ik ook nog eens duizenden lezers blij mee maak. Dat is toch idioot en debiel en superfantastisch? Maar als ik nog meer idiote, debiele dromen mag roepen, wil ik ook wel een keer een boekvertaling - of tien. En een boekverfilming. En een paar weekjes kamperen in de Bestseller Top 60. O, nu kom ik wel heel egoïstisch over... En wereldvrede, natuurlijk. //Miss World-modus uit."     

Als je moet kiezen uit één van jouw boeken, welk boek zou je de lezers van Hebban Chicklit aanraden?
"Help, je kunt schrijvers niet laten kiezen uit hun boeken! Dat is net als vragen of ik meer van mijn moeder of van mijn vader hou, haha. Goed, ik benader het rationeel. Op dit moment heb ik denk ik de meeste reacties en hysterische mailtjes gekregen over Verslingerd, maar om dat boek te lezen adviseer ik je wel om eerst even Verkikkerd te lezen. Dat is ook geen straf, denk ik. Há, heb ik toch stiekem twee boeken aangeraden."    

Je bent nu met je vijfde boek bezig en tekende het contract voor boek zes (en meer). Je maakt ons wel heel nieuwsgierig. Kun je ons daar al meer over vertellen en wanneer kunnen we ze verwachten?
"Boek 5 is een roman over de 28-jarige Roxy, die al jarenlang geniet van de roem en populariteit die erbij horen als je de leadzangeres van een populaire meidenrockband bent. Maar dan krijgt ze een burn-out en stuurt haar manager haar terug naar het dorpje waar ze is opgegroeid. Hetzelfde dorpje dat ze tien jaar geleden halsoverkop is ontvlucht omdat ze er een groot geheim heeft achtergelaten… Haha, spannend hè? Ik zit midden in de eerste versie en ik ben stiekem totally in love met Roxy, haar hele familie en de mannelijke hoofdpersoon. Het verschijnt in de zomer van 2015. En daarna inderdaad nóg een boek! In 2014 zijn er twee boeken van mijn hand verschenen en in 2015 gaat dat dus gewoon weer gebeuren. Het tweede boek is de start van een YA-serie, die ik samen met Martin Gijzemijter schrijf onder een gezamenlijk pseudoniem - binnenkort vertellen we daar alles over op de Facebookpagina van Magic Inc. Zo heet de serie, trouwens. Het wordt gigantisch gaaf en ik heb heel veel zin in het komende jaar!"    

Wat verwacht je van 2015 en wat kunnen jouw lezers van je verwachten?
"In 2015 verschijnen er dus twee nieuwe boeken van mij, dat wordt buffelen! Ik vermoed dat ik het loeidruk zal hebben, maar misschien vind ik nog wel ergens tijd voor een project dat ik een beetje op een zijspoor heb gezet, waar toch wel erg veel lezers om vragen. O, en ik ben van plan meer lezingen en workshops te geven, dus dat zal ook een stuk van mijn agenda vullen! Ik ben nog steeds verbaasd dat mensen ook daadwerkelijk naar mijn geklets willen luisteren en me voor een hele middag boeken, haha. Hopelijk blijven we in 2015 gewoon in Helmond wonen, maar mochten we toch ergens naartoe gaan, dan wil ik graag weer in of rondom Groningen wonen. Verder hoop ik dat ik zoveel mogelijk persoonlijk contact met mijn lezers kan houden. Dankzij hen heb ik van mijn hobby mijn werk kunnen maken, dus ze verdienen wel een vrachtwagen of drie vol dankbaarheid!"

Krijg je geen genoeg van Lisette Jonkman?
Lees dan ook wat haar FAVORIETEN zijn!

Foto's © Jeroen Mies Fotografie
Auteursfoto (gebruikt in header) © Bonnita Postma