De guilty pleasures van Sabine Koning

In een tweet begin 2015 gaf ze aan een kookboek te willen hebben waar alleen maar recepten in zouden moeten komen die bedoeld zijn om “keihard” te genieten. De recepten waarbij niet gelet wordt op hoeveelheden suiker, boter of koolhydraten. De tweet werd opgepikt en van het één kwam het ander. Nadat ze kon kiezen uit drie uitgeverijen, komt in november haar eerste kookboek uit, Het Guilty Pleasures kookboek.

Sabine, van een beautyblog in 2002 naar een kookblog in 2011. Dat is best een ommezwaai. Kan je ons vertellen waarom je de switch maakte naar een kookblog?

Ha! Ja een bizarre wending of niet? Koken is iets wat ik altijd al heb gedaan samen met mijn moeder. Net zoals bloggen eigenlijk. Al deed ik dat alleen. Het was voor mij een heel eenvoudige optelsom. Ik was het beautybloggen zat, vooral ook omdat die markt al zo verzadigd was, maar helemaal stoppen met bloggen wilde ik niet. Omdat ik het heerlijk vond om tijd door te brengen in de keuken, besloot ik daarover te gaan schrijven. Het reizen kwam er later (in 2014) bij. Ten eerste omdat ik hiermee opgegroeid ben, er mijn studie in heb afgerond en het mijn andere grote passie is.

Bloggers hebben geen standaard baan. Kan je vertellen hoe een werkweek voor jou als blogger eruit ziet?

Iedere week is voor mij anders! Ik ben regelmatig op reis en krijg de kans om mooie plekken te ontdekken. Wanneer ik thuis werk, schrijf en fotografeer ik voor de blog, maak ik (kook)video’s voor mijn YouTube-kanaal of heb ik afspraken door het hele land om te kijken naar mogelijke samenwerkingen en leuke projecten naast OhMyFoodness.nl.

Je werkt samen met grote merken, schrijft advertorials, maakt video’s, kookt, reist, en geeft lezingen en Workshops. Wat vind je zelf eigenlijk de leukste opdrachten?

Vrijwel alle samenwerkingen vind ik leuk. Ik vind het na al die jaren namelijk nog steeds bijzonder dat er bedrijven en merken zijn die graag met mij samen willen werken. De (pers)reizen zijn voor mij de kersen op de taart. Ik houd ervan om de wereld te ontdekken. Verder vind ik het heel erg fijn als ik mijn eigen gang kan gaan. Merk X komt bijvoorbeeld naar me te om product Y onder de aandacht te brengen. Als de invulling daarvan volledig aan mij wordt overgelaten is dat heel erg fijn en leuk.

De foodbloggerswereld is niet zo heel erg groot. En regelmatig gaan er verhalen de ronde. Over jou wordt gezegd dat je sommige van je recepten verkregen hebt door ze zonder bronvermelding of toestemming te vragen over te nemen. Wat is daar van waar en wat doen die geruchten met jou?

Mensen beschuldigen van kopieergedrag is al zo oud als het internet zelf. Iedereen kopieert elkaar. Ik denk dan ook niet dat je vandaag de dag nog moet verwachten dat je het wiel opnieuw kunt uitvinden. Ik zal de laatste zijn om te ontkennen dat ik in de beginjaren van OMF niet eens de fout ben ingegaan. Ook ik plaatste wel eens recepten zonder bronvermelding (nooit één op één gekopieerd overigens) maar dit is al een hele poos niet meer het geval. Als ik mijn inspiratie van een andere blog haal voor de recepten die ik tegenwoordig plaats, staat er altijd een bron bij. Zonder uitzondering.

De geruchten die gaan, tja. Mensen openlijk te schande maken (op Twitter bijvoorbeeld) vind ik ongelofelijk triest en echt een teken van zwakte. Ik denk dat zulke mensen beter zelf eens in de spiegel kunnen kijken.

Laten we het over je boek hebben. ‘Guilty pleasures’? Je gaf aan een boek te willen maken tegen alle trends en hypes van het moment in die gaan over gezond eten. Wat betekent de term ‘Guilty pleasure’ voor jou en wat kunnen we in het boek verwachten?

Yes, ‘Guilty Pleasures’! ‘Guilty pleasures’ zijn voor mij die gerechten of snacks waar je ultiem van geniet maar waarvoor je je eigenlijk ook een beetje schaamt. Bij liefdesverdriet op de bank zitten met een bak ijs, of op een cheatday een vette burger met friet naar binnen werken. We vinden het op zijn tijd allemaal héél erg lekker. We weten alleen naderhand ook niet hoe gauw we het er weer af moeten sporten of moeten balansen met gezonde maaltijden. Het kookboek staat vol met dit soort gerechten. Gelukkig makend, comfortfood en heel erg slecht.

Foodbloggers zijn de hele dag met eten bezig. Sommige koken vanuit een voedingstheorie waarin ze bepaalde ingrediënten uitsluiten. Andere nemen het er elke dag van en letten qua inhoud van de recepten helemaal nergens op. Heb jij zelf nog een richtlijn qua eten waar je jezelf aan houd?

Ja en nee. Ik probeer van zondag tot en met vrijdag gezond en gebalanceerd te eten. Omdat ik ook veel sport heb ik gezonde voeding nodig om mijn lichaam op gang te houden. Ik probeer op doordeweekse dagen de koolhydraten een beetje te beperken en snacken doe ik alleen met groenten en fruit. Op zaterdag gaan alle remmen los. Dan eet ik waar ik zin in heb.

Kan je ons wat vertellen hoe het maken van een kookboek in zijn werk gaat? Ik las dat je voor het boek circa 8 recepten per week maakte en zelf fotografeerde. Was de keuze in de recepten maken een lastig proces en hoe vaak moet je bijvoorbeeld een recept koken voordat het “rijp” is om in het boek te komen?

De recepten voor het boek had ik al vrij snel in mijn hoofd. De inhoudsopgave was nagenoeg al bekend voordat ik het contract tekende haha. Vervolgens ben ik alle recepten gaan uitschrijven, gaan koken en fotograferen.

Tijdens het koken had ik mijn notitieboek in de aanslag om wijzigingen in het recept door te voeren. Sommige recepten moesten vijf keer over voordat ik er 100% tevreden over was. Of ik kookte iets nog een keer omdat ik niet helemaal tevreden was over de foto die ik erbij had gemaakt.

Bij een boek is er geen weg terug. Ik kan het niet zo makkelijk aanpassen als ik op OhMyFoodness kan. Samen met mijn uitgever ben ik vervolgens nog eens alles doorgelopen. We hebben gekeken of recepten toch nog aangepast moesten worden en er nog een foto en dus gerecht opnieuw moest worden gemaakt. Dit kan gebeuren omdat het bijvoorbeeld niet helemaal bij de vormgeving paste. In totaal heeft het fotograferen en schrijven zo’n drie en halve a vier maanden geduurd.

92 recepten die allemaal even lekker klinken. Oreo-nutella-ijs, rundvleeskroketten, chocolade fudgetaart. Welk recept vind je zelf eigenlijk het lekkerste en waarom?

Ik ben dol op zondigen dus ieder recept in het boek vind ik lekker. Logisch ook natuurlijk. De Chocolade Fudgetaart die je noemt is wel een favoriet bij mij. De intense chocoladesmaak is perfect en de koekbodem van Bastogne past er goed bij. Ook heb ik heel veel moeite gedaan om dit recept te perfectioneren, dus dan is het extra fijn als het zo goed smaakt. Maar er staan ook lekkere pizza’s, burgers en koekjes in het boek. Dus moeten kiezen daartussen is eigenlijk niet eerlijk.

Straks ligt je kookboek in de winkels. Voor veel bloggers een echte droom die werkelijkheid wordt. What’s next voor Sabine?

Ja pfoei, ongelooflijk he? Ik besef het nog niet helemaal hoor. En what’s next? Wie zal het zeggen? In januari van dit jaar had ik totaal geen plannen om een boek te maken en ineens ligt het er straks. Niets is zo veranderlijk als het leven van een blogger, dus toekomstplannen maken is bijna onmogelijk. Wel ben ik bezig met een nieuw design voor OhMyFoodness en werk ik hard om mijn YouTube-kanaal (verder) van de grond te krijgen. Dus dit zijn de komende tijd mijn speerpunten.