De Hebban Crew leest 'De zeven zussen'

De verwachtingen

Lindy: 'Natuurlijk was ik enorm nieuwsgierig naar het boek dat al zo veel lezers een fijne ervaring heeft gegeven. Ik begon vol goede moed en hoewel ik De zeven zussen niet afschuwelijk vond, heeft het me niet kunnen overtuigen om ook de andere delen in de serie te lezen. Hoe hebben jullie dat ervaren?'

Aimee: 'Ik voel eigenlijk hetzelfde. Ik ben blij dat ik een deel gelezen heb zodat ik weet wat er speelt en waar iedereen het over heeft, maar ik voel niet de behoefte om verder te lezen. Maar toch ben ik nieuwsgierig naar het verhaal, dat doet ze erg goed. Ik ben nu eigenlijk op zoek naar iemand die me de overige delen in een kwartiertje wil samenvatten, haha.'

Anouk: 'Ik wil graag de laatste paar hoofdstukken van het laatste deel lezen, zodat ik weet hoe het zit met de zevende zus en hoe het met iedereen afloopt. Maar ik voel inderdaad ook niet de behoefte om alle tussenliggende delen op te pakken. Ik ben wel blij dat ik er nu over mee kan praten! Maar ook al voelde ik het zelf niet, ik begrijp de grote aantrekkingskracht van de serie wel. Het concept is heel verleidelijk.'

Sander: 'Er moet een party-pooper zijn en hier is-ie: moi. Hoewel ik nog steeds vind dat iedereen die iets van De zeven zussen wil vinden, het eerst zou moeten lezen, ben ik daarvoor te vroeg afgehaakt. Op basis van wat ik wel heb gelezen, begrijp ik het enorme succes niet. Maar dat het concept een bepaalde aantrekkingskracht heeft op lezers begrijp ik wel.'

De zevende zus

Lindy: 'De opzet van het verhaal is natuurlijk ijzersterk: een serie boeken schrijven waarin telkens een ander hoofdpersonage centraal staat, maar waarin de basis hetzelfde is - iedere zus gaat op zoek naar haar roots. En de grote vraag is natuurlijk: wie is die zevende zus? Die centrale vraag zal wel heel wat lezers door die enorm dikke boeken heen geholpen hebben. Hebben jullie na het lezen van het eerste deel enig vermoeden of ideeën hierover?'

Aimee: 'Ik vertrouw het allemaal voor geen meter, maar hoe het precies zit kan ik ook niet bedenken...'

Anouk: 'Over de zevende zus heb ik nog geen idee, en stiekem ben ik best benieuwd hoe Riley de aanwijzingen daarover gaat verwerken (gezien die hier eigenlijk nog niet in zitten). Maar de dood van Pa Salt is zo'n bekende soap-greep dat ik wel begrijp waarom iedereen dat allang door heeft. Ik ben een beetje bang dat het mysterie van de zevende zus in diezelfde categorie gaat vallen. Maar misschien niet: er wordt zo heftig over gespeculeerd dat de aanwijzingen niet héél duidelijk kunnen zijn.'

Lindy: 'Dat soapelement dat je noemt is inderdaad wel herkenbaar. Desondanks, hoe goed het concept ook is en ook de plot van dit eerste deel is in orde, ben ik een beetje teleurgesteld, vooral als het gaat over stijl en de uitwerking van De zeven zussen. De beschrijvende manier van vertellen zorgde voor een grote afstand tussen mij en de personages en bovendien was er soms sprake van 'mooischrijverij' die me te veel afleidde van het verhaal. Uiteindelijk heb ik me daardoor nauwelijks kunnen inleven in de gebeurtenissen rondom de personages, zij bleven voor mij veel te plat. Hoe was dat voor jullie?'

Aimee: 'Ik had met het inleven niet zozeer moeite, maar het liet me wat onbevredigd achter en dat is vooral omdat ik het niet een heel bijzonder verhaal vond. Ja, het las lekker weg en de setting in Rio vond ik ook leerzaam, maar inhoudelijk wist het me niet omver te blazen. Ik vind het concept van de serie wel goed, maar dit afzonderlijke deel is voor mij niet boeiender dan andere boeken die ik lees.'

Anouk: 'Ik vond het verhaal echt te mager voor zoveel pagina's, vooral omdat er geen verrassende wendingen in zitten. Na het eerste deel over Bel wist ik exact wat er ging gebeuren in het tweede deel van haar verhaal. Het enige dat me verraste kwam helemaal op het einde, als Gustavo de brief in handen krijgt. Ineens was ik geïnteresseerd, en ik besefte dat ik veel liever een verhaal over hem en het leven met zijn dochter had gelezen.'

Perfectie en balans

Lindy: 'Iets waar ik me overigens aan ergerde, en waar ik jullie ook over heb gehoord, is het feit dat vrijwel alle personages mooi, knap, intelligent en charmant zijn. Bovendien zijn ze ook nog eens rijk. Ze hebben wel tegenslagen te verduren, maar lijken niet veel moeite te hebben daarmee om te gaan. En hebben ze dat wel, dan vóel ik het niet.'

Aimee: 'Ja, dat vond ik ook heel storend. Ze hebben ook allemaal een ander karakter en dat is heel dik aangezet. Dat wordt misschien nog wat genuanceerd in de volgende delen, maar in de eerste hoofdstukken van dit boek vond ik de personages eendimensioneel neergezet en dat is niet geloofwaardig. Ik denk dat je dat een beetje los moet laten, dat maakt het verhaal wel leesbaarder.'

Anouk: 'Ik raakte stevig geïrriteerd van al die perfectie. Wat me nog het meest ergerde is dat Maia nergens moeite mee had. De waarheid over haar moeder bijvoorbeeld, die trouwens echt een 'afterthought' was. Omdat ze geadopteerd was, kon ze ook niet van haar moeder houden, dus was het allemaal niet erg. Wat een onzin! Riley kent duidelijk geen geadopteerde mensen. En hoe perfect was het gezinnetje van Floriano wel niet. Ook de manier waarop de liefde tussen Bel en Laurent zo werd opgehemeld als perfect. Waar is het bewijs daarvoor? Door de manier waarop Gustavo is geschreven had daar heel veel prachtige zielskwelling en conflict in kunnen zitten.'

Lindy: 'Welke verhaallijn - heden of verleden - sprong er voor jullie het meeste uit?'

Aimee: 'Ik merkte dat ik het verhaal uit het verleden veel leuker vond. Maar dat heeft misschien ook te maken met het feit dat daar het meeste ontwikkeling in zit, dat is juist de lijn die antwoorden geeft. Ik wilde daar echt wel doorlezen omdat ik wilde weten hoe alles zat...'

Anouk: 'Ik vond de verhaallijn uit het verleden interessanter, want in die van Maia gebeurt werkelijk niets. Riley moet duidelijk nog wat oefenen op het balanceren van beide tijdlijnen. Ik begrijp dan ook goed waarom Bel alle ruimte kreeg. Maar het tweede deel van die verhaallijn was zeer teleurstellend. De affaire was voorspelbaar en conflictloos; daar had Riley juist moeten kiezen voor de mensen om Bel heen. Haar man, dochter en kleindochter, Maia's moeder. Daarover kan ik alleen maar zeggen; wat een gemiste kans. Dat verzuurde de leeservaring toch wel in de tweede helft. Het bleef oppervlakkig waar conflict had moeten zitten.'

En nu?

Lindy: 'Toch moet ik zeggen dat ik de Zeven Zussen-hype wel snap. Riley zet alle tools in die De zeven zussen tot een heel leesbaar boek maakt. Een schrijfstijl die veel lezers wel zal aanspreken, twee verhaallijnen met sterke vrouwen in de hoofdrol, een groot mysterie, een goed concept en als uitsmijter een cliffhanger die nieuwsgierig maakt naar de volgende zus. Hoewel dit boek niet per se my cup of tea is, is overduidelijk dat Riley daarmee heel veel lezers weet te vermaken. En ik moet heel eerlijk bekennen dat ik online toch naar samenvattingen van de overige delen heb gezocht (en niet heb gevonden).'

Aimee: 'Riley heeft iets toegevoegd aan de boeken dat nieuwsgierig maakt en waardoor je de rest van het verhaal wil weten. Ik denk niet dat ik de volgende delen ga lezen, maar het is ook geen volmondige nee. Wellicht dat ik over een paar maanden toch weer eentje oppak, ik kan er slecht tegen ergens aan te beginnen en het niet af te maken. Maar ik heb niet de behoefte om gelijk te gaan bingereaden, al snap ik wel dat ook dát een pluspunt is voor de lezers: als je de serie nu ontdekt, heb je gelijk een hele stapel om naar uit te kijken.'

Anouk: 'Ik heb hierboven best wat geroepen dat ik niet leuk vond, maar ik kan echt niet ontkennen dat ik intussen wel geïnvesteerd ben in het mysterie. Ik wil weten hoe de vork in de steel zit, en ik wil weten hoe het elke zus vergaat. Het liefst in een samenvatting omdat ik niet denk elk deel aan te kunnen, maar ik snap prima dat lezers deze boeken bijna opeten. Ik heb de laatste jaren weinig geduld met 'lieve' boeken, maar daarvoor verslond ik ook gewoon Katie Fforde – de aantrekkingskracht van De zeven zussen is duidelijk. Ik ben vooral blij dat ik er nu over mee kan praten en dat ik niet hoef te bekennen nooit iets van Riley gelezen te hebben!'

Sander: 'Ik zal moeten leren leven met het stempel Zeven Zussen Afhaker.'