De Hebban Thriller Leesclub over 'Manzanilla'

‘Wat een een schitterende titel met een hele mooie passende cover’, schrijft Hilde van den Bosch in haar recensie. Voor haar dekt de titel meteen het verhaal. Tevens vindt Hilde dat de hele setting passend is voor het totaalplaatje. Alhoewel Karel Middelkamp het boek nooit zou uitgezocht hebben op basis van zijn cover, is hij toch bijzonder blij dat hij via de leesclub de gelegenheid heeft gekregen om dit boek te lezen. Terwijl voor Jack Vermonden Manzanilla een thriller naar zijn hart is, heeft hij het verhaal ook ervaren als één van een héél sterke kwaliteit, zowel op het gebied van de schrijfstijl, taalgebruik als originaliteit. Het verhaal mocht voor Karel Middelkamp meer expliciete scènes van gruwel en geweld mogen bevatten. Maar de beschrijving van de omgeving, de hitte en de ‘Manzanilla’ vond Karel geweldig goed. Ook Bas van Bracht deelt gedeeltelijk deze mening. Bas van Bracht kan zich niet herinneren ooit een boek gelezen te hebben waarin alles zo goed wordt beschreven zodat je het idee krijgt dat je erbij bent. De warmte, de omgeving allemaal heel apart.

De meeste lezers blijken toch wel gecharmeerd te zijn door zowel het personage Wolfgang als door de rol die de hond Hades in het verhaal speelt. Alhoewel het best opmerkelijk is dat het verhaal de volgende keer, voor de meeste mannelijke deelnemers, best wat gruwelijker mag zijn. Manzanilla was een heerlijk boeiend boek, schrijft Belinda Augustinus. Ze kon het boek moeilijk wegleggen en ze was zo nieuwsgierig naar de plot, dat ze de tweede helft van het boek in één keer heeft uitgelezen. Voor Belinda Augustinus is Manzanilla een Europese thriller, en dit door de steden die worden beschreven en de sfeer die daardoor opgeroepen wordt.

Dat de meeste lezers onbekend waren met het eerder werk van Ellen Gerretezen blijkt helemaal geen barrières op te werpen. Het is best een boeiend boek zegt Christel Loman, maar het had niet steeds haar volle aandacht. Christel Loman omschrijft de schrijfstijl als prettig met name door de korte en lange hoofdstukken die elkaar.

En het enthousiaste vraag en antwoordspel tussen lezers en auteur is als de beroemde slagroom (+ kers) op de taart, en wel voor beide partijen dit keer!

Manzanilla
Andalucía, Sanlúcar de Barrameda. Een welstellend Duits echtpaar met Russische connecties wordt verdacht van drugshandel. De baas van de Policía Nacional blijkt bevriend met hen, het vermoeden bestaat dat hij betrokken is. Delicaat dus. Daarom roept Javier, baas van de Guardia Civil -in het geniep- Wolfgangs hulp in. Die spreekt immers Spaans en Duits en kan als zogenaamd vakantieganger ongestoord rondsnuffelen. De Duitsers blijken contacten te hebben met een familie die een eeuwenoude Manzanillabodega bezit maar het onderling niet eens raakt over de te varen koers. Politiebaas Gordillo is hier kind aan huis. Bovendien verdwijnt een kleuter uit dezelfde familie tijdens de drukte op de Feria, het jaarlijkse Manzanillafeest waar vrouwen in kleurrijke jurken de sevillanas dansen. Dat ook dit kind niet snel teruggevonden wordt, zorgt voor paniek in de bloedhitte. Een verdacht overlijden in die familie brengt Wolfgang met de hulp van Julia op een spoor: wat hebben de keldermeester en de bodegazoon gemeen?

Ellen G.
De Nederlandse Ellen G. (1960)woont en schrijft afwisselend in Amsterdam, Berlijn en Spanje, haar favoriete locaties. Bloedbruiloft was debuut van het jaar, Schaduwspel thriller van het jaar op thrillerboek.nl *internationale flair - Gazet van Antwerpen *een lekker dikke thriller die geen moment verveelt - Algemeen Dagblad *voor alle liefhebbers van de Zweedse Wallander of Noorse Cato Isaksen. Je hoeft niet meer over de grenzen te gaan om een goede politiethriller te lezen met goed uitgewerkte en geloofwaardige karakters. Nederland heeft een eigen ster, genaamd Wolfgang, de creatie van Ellen Gerretzen. vrouwenthrillers.nl. Ellen G. verdient een plek in de schijnwerpers. - Crimezone.nl *Ademloos smullen - De Telegraaf

Wat vindt Ellen Gerretzen van deze leesclub?
Om maar gewoon met de deur in huis te vallen: je boek laten beoordelen door een leesclub is ENG!!!!

Je weet niet wie de deelnemers zijn en welke smaak ze hebben, want zoals jullie weten is het lezend publiek zeer divers qua voorkeuren. Bovendien schrijf ik een soort thrillers waarvan ik op voorhand besef dat ze niet alle lezers evenzeer zullen aanspreken. Maar ik heb me daarover heen gezet omdat ik het belangrijk vind het oordeel te horen van lezers die mijn boek anders misschien niet zouden lezen. Kritische lezers, omdat dat hoort bij het deelnemen aan een leesclub.

Ik vind het echt geweldig dat jullie me zoveel vragen hebben gesteld en ik heb ze met veel plezier beantwoord. Jullie vragen zijn extra leuk omdat ze me dwingen tot nadenken, niet alleen over mijn boek maar ook over mezelf.

Het is nu een jaar geleden dat Manzanilla is verschenen en inmiddels kan ik afstand nemen en terugkijken op een boek dat voor mij heel bijzonder is. Waarom? Omdat ik, toen ik besloot mijn volgende thriller in Sanlúcar de Barrameda te situeren, er bewust voor heb gekozen een ander soort boek te schrijven dan Schaduwspel en Verdorven. Ik wilde een lome thriller schrijven, die zich afspeelt in de wereld van de sherrybodega’s, in de zinderende hitte van Sanlúcar, een boek waarin de spanning vooral onderhuids blijft.

Ik heb geen nagelbijtend-op-het-puntje-van-je-stoel-thriller willen schrijven maar een boek dat de lezer nieuwsgierig maakt en uitnodigt tot doorlezen. Spanning die als het ware verstopt zit in het boek.

En dan zijn we meteen op het punt waar het voor mij eng werd, want ik wist van tevoren dat ik op het onderdeel spanning niet zou uitblinken. Diversen van jullie hebben daar ook een opmerking over gemaakt, en voor een aantal had het ook nog wat gruwelijker gemogen. Dat begrijp ik. Iedereen heeft zijn of haar eigen smaak waar het thrillers betreft. Ik persoonlijk hou niet zo van expliciete beschrijvingen van geweld, van martelingen of verkrachtingen en daarom schrijf ik ook niet zo. Mijn stijl is anders. Ik probeer sfeervolle thrillers te schrijven waarin de landen, steden en dorpen die ik goed ken de hoofdrol spelen, en dan natuurlijk vooral de mensen, want die zijn voor mij als auteur het belangrijkst.

In Manzanilla heb ik een door en door Spaanse stad beschreven die buiten de toeristische gebaande paden ligt, het Sanlúcar dat ik ruim dertig jaar ken, een heel bijzondere stad waar ik van hou, met ongelooflijk aardige mensen. Ik heb er de sfeer van willen weergeven en daarbij geput uit mijn lange ervaring met deze stad. Ik wil dat de lezer de verzengende hitte proeft waar je af en toe bijna gek van kunt worden, de manzanilla ruikt als hij/zij met me meeloopt door de straten en de zilte lucht van de oceaan die aan je blijft kleven. De soms zompige barretjes in de visserswijk en in de bovenstad.

Ik ben ongelooflijk blij als lezers zeggen dat ze zich al lezend in Sanlúcar wanen. Dat betekent voor mij dat ik mijn doel heb bereikt.

Ik wil jullie heel erg bedanken voor jullie kritische blik en opbouwende kritiek. Weet dat ik die ter harte neem, ik heb geleerd van jullie opmerkingen. En als er ooit één van jullie eens afzwaait naar Sanlúcar de Barrameda, zich mijn boek herinnert en misschien met een glimlach van herkenning door de straten loopt: wel, dan ben ik een gelukkig mens!

Getekend: Ellen Gerretzen

HOOGTEPUNTEN VAN DEZE LEESCLUB

De lezers:
De lezers: Renée (46 jaar), Inge van Rossen (36 jaar), Bellefleur (49 jaar), Jet Matiessing (49 jaar), Loes Putter (65 jaar), Suzan van de Vendel (41 jaar), Alida Klooster (47 jaar), Jeannie Bertens (57 jaar), Hilde van den Bosch (43 jaar), Miriam76 (38 jaar), Claudia Boumans (36 jaar), Fany (40 jaar), Karel (59 jaar), Wilma Hartman (52 jaar), Bas van Bracht (57 jaar), Christel Loman (42 jaar), Sandra Bakker (50 jaar), Marcel van Ommen (24 jaar), Charlotte Veltman (53 jaar), Jack Vermonden (52 jaar)

Lezers die met een eigen exemplaar actief hebben deelgenomen:
Coenraad de Kat

Voor het lezen:
Hilde van den Bosch:
Een mooie cover met manzanilla. De gestanste prominente letters van de titel Manzanilla en de naam van de auteur spreken aan, mooi rood en geel contrast. Dit is mijn kennismaking met Ellen G., ik laat me graag verrassen.

Claudia Boumans:
De cover is apart en spreekt mij aan, vooral de gestanste letters. Ik heb al wat boeken van Ellen Gerretzen gelezen, dus de verwachting is hoog en ik hoop dat deze waargemaakt wordt.

Jack Vermonden:
Schitterende cover, die er uitspringt vanwege het kleurgebruik. Verder zie ik een zogenaamde ‘venencia’ in de wijn/sherry gedompeld worden. Op de achterzijde een korte samenvatting van het verhaal en een stukje over de auteur. Goede keuze om de tekst op de achterkant neutraal op het wit te presenteren, zonder kleur.

Alida Klooster:
Ik heb nog geen boeken gelezen van Ellen Gerretzen, maar doordat ze wisselend verblijft in Nederland, Duitsland en Spanje verwacht ik kennis over deze landen terug te vinden. Het verhaal lijkt me wel heel spannend, ik ben benieuwd of het ook een echte thriller is.

Jeannie Bertens:
De kleuren springen je als het ware tegemoet. Ik heb nog niets van deze auteur gelezen, maar wel veel goede dingen over haar gehoord; mijn verwachtingen zijn daarom best hoog. De titel associeer ik meteen met sherry, ik hoop een goede, waaraan ik veel leesplezier ga beleven.

Tijdens het lezen:
Karel Middelkamp:
Het boek leest makkelijk, wat mede te danken is aan de korte hoofdstukken. Het thema is boeiend. Leuk dat er ook 'moeilijke' woorden en mooie volzinnen in voorkomen. De spanning in het verhaal wordt voor mij steeds meer 'voelbaar'. Er gaat iets gebeuren ...

Bellefleur:
Wat een fijn boek om te lezen! Door de vele mooie beschrijvingen zie ik het helemaal voor me, ik ben namelijk een ‘beelddenker’. Het leest heerlijk vlot weg, ik ben blij dat ik dit boek lees. Ik kan het nauwelijks wegleggen.

Suzan Van de Vendel:
Dit is mijn eerste Ellen G.Wel veel personages, maar ik vind het een spannend verhaal. Door de korte hoofdstukken leest het heel makkelijk weg. Ik wil weten hoe het afloopt!

Renée Snijder:
Ben nog maar net op weg, maar vind dat de tekst heel prettig leest. Niet te eenvoudig, niet te ingewikkeld. Het verhaal pakt me gelijk. Wel dacht ik: zaten die bloemenverkopers ook al in het vorige deel, of was dat juist in een heel ander boek? Straks Verdorven er nog maar even bij pakken.

Fany:
Ik waande me tijdens het lezen terug in Andalusië en kon de sfeer echt proeven! Het boek leest erg vlot, korte hoofdstukken, geen ingewikkelde zinnen.

Na het lezen:
Christel Loman:
Je wordt meegenomen naar de wereld van manzanilla en dit gebeurt zo goed dat je er gedurende het lezen trek in krijgt! Er gebeurt daarnaast heel veel in deze thriller en juist dat maakt het verhaal voor mij ongeloofwaardig. Het ontbreken van een stuk geschiedenis maakte dat ik moeite had mijn aandacht er steeds bij te houden. Ik raad niet aan het boek als standalone te lezen.
Beoordeling: 7,0

Bas van Bracht:
Na het lezen van een paar pagina’s is me duidelijk dat de auteur eerder al drie boeken heeft geschreven met ex-hoofdcommissaris Wolfgang en nog een aantal van de voorkomende personages. Dat wil niet zeggen dat je dit boek niets als een standalone kunt lezen. De auteur heeft het vermogen je mee te nemen naar de diverse steden waar zich het verhaal afspeelt. Het beeldend schrijven beheerst Ellen G. naar mijn mening als een van de besten.
Beoordeling: 8,2

Sandra Bakker:
De beschrijvingen in het eerste hoofdstuk zetten het verhaal meteen goed in. Door de prettig weglezende schrijfstijl van Ellen G. geniet je van begin tot eind. Het verhaal zit niet vol met zinderende spanning of harde gruwelijkheden, maar kun je genieten van een heerlijke, met hier en daar wat humor geschreven thriller, probeer dan eens een boek van Ellen G.
Beoordeling: 7,8

Marcel van Ommen:
Het boek had zeker niet mijn volle aandacht. Het heeft wel 150 pagina's geduurd voor ik er een beetje inkwam. Ik kwam er ook vrij laat achter dat manzanilla sherry is, maar misschien heb ik er in het begin zelf ergens overheen gelezen. Ik moest goed nadenken tijdens het lezen en regelmatig een stukje opnieuw lezen. Over de schrijfstijl ben ik dan ook niet tevreden: in het begin veel informatie over de plaatsen en veel verschillende personages.
Beoordeling: 6,6

Miriam Bakker:
Ik houd ervan om met personages mee te groeien en te zien hoe ze zich ontwikkelen. Ik ben benieuwd waarom Wolfgang is zoals hij is, nieuwsgierig naar Gitta en Siegfried en zal absoluut de eerdere boeken gaan lezen (ze staan al in de kast). Dan lees ik Manzanilla ook opnieuw. Ik heb ontzettend genoten van de heerlijke schrijfstijl van Ellen G. Prachtig!
Beoordeling: 8,3

LEESCLUB RAPPORT 'Manzanilla'

Lees het uitgebreide verslag en de leesclubdiscussies op de Hebban Thriller Leesclub Page.