'De hondenmoorden' doet Thriller Leesclub kwispelen

Het eerste deel in de Oxen-trilogie wordt in eigen land bestempeld als ‘een mijlpaal in de Deense Crimeliteratuur’. Buitenlandse recensenten zijn lovend. Kwestie van aftellen of ook hier roept de naam Jens Henrik Jensen bij iedereen herkenning op, zou je denken. Zeker als het aan Coenraad de Kat ligt: "Het boek heeft mijn stoutste dromen overtroffen." Zijn 10 zal dan ook geenszins de wenkbrauwen doen fronsen.

Maar waar gaat het boek precies over? In De hondenmoorden  kruipen we in de huid van Niels Oxen. Deze hoogst onderscheiden soldaat die ooit in het Deense leger gediend heeft, worstelt al enige tijd met zichzelf. Hij verlangt naar rust en reist af naar het noorden. Daar, ergens in de bossen, wil hij een kamp opslaan en het leven leiden waarnaar hij al zo lang heeft verlangd. De rust is hem echter niet gegund. Van de ene op de andere dag wordt hij beschouwd als hoofdverdachte van de moord op een voormalig ambassadeur. Maar het wordt nog gekker als hij kort daarna besluit samen te werken met de onorthodoxe agente Margarethe Franck. Ze willen koste wat het kost achterhalen wie voortdurend honden dood en ophangt. Een van de honden is van... Oxen.

Nog voor het lezen blijkt al hoe weinig deelnemers eerder werk van de auteur hebben gelezen. Maar het is zoals JRV al zegt: "Het aanbod van Scandinavische schrijvers in het Nederlands is vrij hoog, toch word je zelden teleurgesteld qua niveau, sfeer, uitwerking van karakters en de opbouw van het verhaal." Fany is behalve dit gegeven gecharmeerd van de cover, die in haar ogen onheilspellend is; de titel doet volgens haar het ergste vermoeden, namelijk een nogal griezelig verhaal.

Tijdens het lezen wordt het enthousiasme almaar groter. "Wat ben ik blij dat ik mee mag doen want dit boek is absoluut een topper. Het overtreft mijn stoutste verwachtingen," steekt Jolanda niet onder stoelen of banken. "Als het boek je eenmaal te pakken heeft kun je niet meer stoppen. En de schrijfstijl is zeer prettig." Alexandra en Weert waarschuwen op hetzelfde moment dat het wel een boek is waar je je hoofd goed bij moet houden. Zij krijgen tot op zekere hoogte bijval van Tanneke Burggraaff die dit slippertje van de auteur wijt aan de vele verschillende namen aan het begin, die je regelmatig dwingen om terug te bladeren.

Terugbladeren of niet, zodra na het lezen de balans wordt opgemaakt blijkt hoe weinig het van invloed is geweest op de eindscores. De cijfers variëren van een 6,8 tot een 10. Niet alleen Coenraad de Kat maar ook Charlotte Veltman rolt het liefst meteen de rode loper uit voor Jensen. Vooral het sympathieke hoofdpersonage, de spanning en de korte hoofdstukken staan haar erg aan.
De 8,4 van Tilak bevindt zich precies in het midden van de gegeven scores en komt zelfs exact overeen met de gemiddelde eindscore.  "Wanneer je eenmaal in dit verhaal meegezogen wordt en uiteindelijk de ontknoping meemaakt, heb je geen andere keuze dan ook de andere delen van deze trilogie te lezen."

Spanning, plot, leesplezier, schrijfstijl, originaliteit en psychologie: alle onderdelen hebben een 8 of hoger gescoord. Meer dan voldoende voor een plaats in de subtop van de Hebban Thriller Hall of Fame.

Het volledige verslag en alle beoordelingen van deze 146e Hebban Thriller Leesclub vind je hier.