De horror top vijf van Thomas Olde Heuvelt

Die expert is Thomas Olde Heuvelt, auteur van angstaanjagende boeken zoals HEX en Leerling tovenaar vader en zoon. Zijn volgers weten natuurlijk ook dat hij vele korte(re) horrorverhalen heeft geschreven (en wie weet keert hij binnenkort ook weer op dat duistere pad terug, hij schijnt aan een nieuwe novelle te werken).

Hieronder tref je Thomas' horror romans top vijf aan (in willekeurige volgorde):

Pet Sematary, Stephen King (Dodenwake)

Als Nederlands jochie van twaalf was je in de jaren ’90 toch vooral aangewezen op Stephen King. Hij blijft natuurlijk een van de meest invloedrijke auteurs van de late twintigste eeuw. Pet Sematary is zijn meest grimmige werk en de ultieme horrorroman, waarin alles zonder hoop spiraalt in afgrond van duisternis. Angstaanjagend, en toch zou ik in alle gruwelijke keuzes die de vader in het boek krijgt voorgeschoteld, precies dezelfde hebben gemaakt.

20th Century Ghosts, Joe Hill (niet vertaald)

Geen roman maar een bundel korte verhalen en novelles waarvan enkele (My Father’s Mask, Voluntary Committal) je haren te berge laten rijzen, en anderen (Pop Art) zo aangrijpend zijn dat ze je nooit meer loslaten. Hill heeft het als zoon van Stephen King niet van een vreemde, natuurlijk, maar overstijgt met deze verhalen moeiteloos het werk van zijn vader. Er zijn inmiddels ook een aantal heel aardige romans van hem verschenen (Heart-Shaped Box, Horns en NOS4A2), maar geen ervan is zo sterk als zijn korte werk.

The Raw Shark Texts, Steven Hall (Gehaaid)

In 2007 verscheen deze waanzinnige psychologische, literaire horrorroman van Steven Hall (vertaald als Gehaaid, Ambos Anthos). Razend spannend, meeslepend, humoristisch en post-modern (de 57 pagina’s die je als zo’n flipboekje voorbij moet laten gaan om te zien dat een tekstuele witte haai je over de bladzijden tegemoetzwemt zijn in alle media wereldwijd geprezen). Helaas is het niet duidelijk of en wanneer de beste man een nieuwe roman uitbrengt; ik hoop van harte.

Zombie, Joyce Carol Oates (niet vertaald)

De met vele literaire prijzen overladen Joyce Carol Oates neemt haar lezer mee in het brein van een psychotische seksmoordenaar. In deze stylistisch geweldige roman legt ze de tekortkomingen van justitie, mens en maatschappij bloot. Maar wat ik nog de knapste prestatie vond, is dat hoe gruwelijk de daden van Quentin P. in het boek ook zijn, Oates er toch in slaagde me aan zijn kant te laten staan. Heftig!

Boeken van Bloed, Clive Barker

Deze bundeling van bizarre en groteske verhalen stamt uit de vroege jaren tachtig en is nog steeds een klassieker. En terecht. De verbeelding van Clive Barker is ongeëvenaard. Naast dat de verhalen psychologische diepgang kennen, zijn ze allemaal even origineel, onvoorspelbaar en, ja, gruwelijk. Een sterke maag is noodzakelijk. Mijn persoonlijke favorieten zijn Varkensbloedblues (over een bezeten Varken) en In de heuvels, de steden (over twee steden die oorlog voeren in de vorm van twee uit duizenden mensen bestaande reuzen).

Dus heb je niks te lezen dit horrorweekend? Dan weet je wat je op moet pikken in de boekhandel.