De schrijfinspiratie van Astrid Boonstoppel
Een goed verhaal doet een beetje pijn
Zonder (veel) te lezen had ik nooit kunnen schrijven. Ik lees bijna alles; fictie, non-fictie, romans, thrillers, Young Adult, biografieën. Mijn onstilbare leeshonger komt, vermoed ik, voort uit nieuwsgierigheid. Waarom doen mensen wat ze doen? Wat maakt ze boos, blij of verdrietig? Hoeveel kan een mens doorstaan? En waarom reageert de één heel anders dan de ander op dezelfde gebeurtenis? Een goed verhaal weet zijn lezer te raken. Dat doet een beetje pijn, maar alleen omdat het iets teweegbrengt. Het maakt je aan het huilen, of juist aan het lachen. Het dreunt na het lezen nog na, doet je nadenken, of zorgt ervoor dat je niet meer zonder onder je bed te kijken durft te gaan slapen. Natuurlijk, dit overkomt me (helaas!) niet elke dag. Maar áls het gebeurt, is het het mooiste wat er is. Hierbij daarom een lijstje van vijf boeken die mij wisten te inspireren en te raken; recht in mijn hart, hoofd en/of maag.
De gebroeders Leeuwenhart – Astrid Lindgren
Het eerste boek dat ik ooit las waarin iemand doodging. De gebroeders Leeuwenhart is betoverend, prachtig en verdrietig tegelijk. Plus, Jonathan en Kruimel kregen in het sprookjesachtige Nangijala ieder een eigen paard. Dat helpt ook natuurlijk.
Bloemen op zolder – Virginia Andrews
Ik geloof dat Stephen King, één van mijn schrijfhelden, dit boek ooit 'slechte proza' noemde. Maar ik schaam me niet om te zeggen dat dit boek me wegblies toen ik het als veertienjarige voor het eerst las (en ik heb het sindsdien meerdere keren met veel plezier herlezen). Drama, leugens, familiegeheimen, incest; Andrews schuwt geen enkel taboe.
Ik geef je de zon - Jandy Nelson
Jaloersmakend mooie zinnen in een hartverwarmend en ontroerend verhaal. In werkelijk alles proef je de liefde; niet alleen die van tweelingbroer en -zus (Noah! Jude!) voor elkaar, maar ook de liefde van de auteur voor haar personages spat van de bladzijden af.
Heer van de vliegen – William Golding
Schokkend en genadeloos, dit verhaal over een groep schooljongens die na een vliegtuigcrash terechtkomt op een onbewoond eiland. Daar moeten ze zonder volwassenen, zonder wat dan ook, met elkaar zien te overleven. Hoe dun is ons laagje beschaving? Heer van de vliegen had net zo goed vandaag geschreven kunnen zijn; de vragen die het boek opwerpt zijn nu nog even actueel als toen.
Ik zal verdwijnen in het donker – Michelle McNamara (non-fictie)
Het was een van de bekendste cold cases van Amerika; de zaak van de Golden State Killer die in de jaren zeventig minstens tien moorden pleegde. Jarenlang deed McNamara onderzoek naar hem. Ze kende zijn bloedgroep, zijn gewoontes, zijn lichaamsbouw. Hij werd haar obsessie. Dat de moordenaar uiteindelijk gearresteerd zou worden heeft McNamara nooit mee mogen maken. Ik zal verdwijnen in het donker is een geweldig boek; gruwelijk gedetailleerd en bloedspannend. En wat is het dieptriest dat McNamara vlak voor ze haar manuscript af had overleed.
Astrid Boonstoppel schrijft al zolang ze zich kan herinneren: verhalen, nieuws- en persberichten, speeches voor politici en nu haar eerste Young Adult-thriller.
Dit is hoe het ging gaat over Cato. Cato heeft alles: fijne ouders, lief zusje, leuk bijbaantje en vriendinnen uit het groepje populairste meisjes van de school. Maar Cato worstelt. Met zichzelf en met haar pijnlijke verleden. Als haar perfecte leven barstjes begint te vertonen, keert Cato steeds meer in zichzelf. De enige bij wie ze terecht kan is Adrian, haar vriend die ze online heeft leren kennen. Hij zal haar nooit laten vallen. Toch?
Op Hebban maak je kans op Dit is hoe het ging. Klik hier voor de winactie (t/m 26 februari 2019).
