De snelste award show aller tijden

‘Ik heb niet eens op mezelf gestemd,’ roept kok/patissier/televisiepresentator Danny Jansen verheugd als hij de Hebban Award voor beste Nederlandstalig kookboek in ontvangst neemt. Hij noemt zichzelf een enorme leesfan, alhoewel hij dyslectisch is. Iets wat hij gemeen heeft met de winnaar van de publieksprijs voor vertaald kookboek 2015, Jamie Oliver. Danny Jansen kennen we van het tv-kanaal 24Kitchen, waar hij onder andere de Indonesische keuken van zijn voorvaderen propageert. Helaas heeft hij de saté van zijn tante niet meegenomen, maar de prijs is hem desondanks gegund.

Danny Jansen is een van de vele Nederlandse auteurs die hun Hebban Award zijn komen ophalen in het Amsterdamse Kapitein Zeppos. Dit etablissement ligt aan de Gebed zonder End Steeg (het meest gestolen straatnaambordje in de hoofdstad), en ceremoniemeester Sander Verheijen doet er alles aan, om dat etiket te vermijden tijdens de Hebban Awards show. Vakkundig en in razendsnel tempo werkt hij de stortvloed aan prijzen af. In elke categorie zowel oorspronkelijk Nederlandstalig als vertaald, en als je dan weet dat het om 8 genres gaat (romans, non-fictie, thrillers, kookboeken, feelgood, fantasy, young adult, jeugdromans), dan ben je wel even bezig.

De meeste buitenlandse winnaars hebben niet het vliegtuig naar Amsterdam gepakt (al laten ze soms via videoboodschap van zich horen, zoals Jill Mansell en Robin Hobb), maar daar staan genoeg vertalers, uitgevers en Nederlandstalige auteurs tegenover. Allemaal leggen ze de nadruk op het feit dat de Hebban Awards publieksprijzen zijn, ruim 26.000 lezers hebben hun stem uitgebracht en als auteur doe je het allemaal voor je lezers, nietwaar?

Fijn dat het Fantasy-schrijversduo Martijn Adelmund en Iris Compiet voor een beetje extra kleur zorgt. Een gothic outfit hier, een paars kapsel daar: ze doen de heksenwereld van hun winnaar Heksenkind eer aan. Ze moesten hun uitgever Luitingh ervan overtuigen, dat hun boeken echt iet zonder gruwelen konden, en deze prijs bewijst hun gelijk.

Overigens hoor je Luitingh niet klagen: zij zijn de grote winnaar van de Hebban Awards met maar liefst vier beeldjes (ijsprikker of presse-papier, daar zijn de aanwezigen nog niet over uit). Luitingh weet de smaak van de Hebban lezers te treffen. Vier keer klinkt geklap en gejuich uit hun hoekje, de alcoholconsumptie stijgt navenant snel met de awardshow.

Ontroerend is het dankwoord van Kim Moelands, die met haar derde thriller De vrouw in de spiegel verrassend de prijs wegkaapt voor bestsellerauteur Esther Verhoef. Kim bedankt de donor die haar twee longen schonk, (‘mijn hart klopt tussen jouw longen’) waardoor ze nog in leven is en boeken kan schrijven. Daarnaast noemt ze speciaal haar vader, die als eerste lezer haar boeken van commentaar voorziet.

Verder hoorden we nog dat een olifant meer poept dan een apotheker, dat Mel Wallis de Vries geen erwtensoep kan koken en dat we het nu heel goed hebben, vergeleken met vijftig jaar geleden. Maar toen was de award show al voorbij en duurde de afterparty in Kapitein Zeppos – met dank aan de slagregens buiten – nog vele uurtjes.