Interview /
De Tekentafel: illustrator Kees de Boer
Kees de Boer is zowel striptekenaar als illustrator. Hij is onder andere bekend van zijn samenwerkingen met Tjibbe Veldkamp, met wie hij de boeken over Agent en Boef maakt. Inmiddels heeft De Boer vele publicaties op zijn naam staan, en daar werd onlangs een nieuwe uitgave aan toegevoegd. In augustus verscheen De kindertemmer, met tekst van Jacques Vriens, over twee erg vervelende kinderen. Ze zijn zó erg, dat hun ouders de hulp van De kindertemmer in moeten roepen. Het verhaal sluit aan bij de muzikale theatervoorstelling De kindertemmer.
Ik begon met illustreren toen…
“Ik teken al vanaf mijn vroege jeugd. Ik heb mappen met tekeningen uit mijn kindertijd. Toen ik achttien was maakte ik drie keer in de week een cartoon in de Enkhuizer Courant. Dat was in het pre-internet tijdperk. Ik gaf mijn origineel in een speciale enveloppe mee aan de buschauffeur, die hem afgaf aan een redacteur in Hoorn.”
Mijn eerste publicatie…
“Dat was dus in de Enkhuizer Courant. Los van een aantal amateur stripbladen en een eigen blaadje dat ik maakte met jongens van school. Mickey Maandblad volgde al snel. Daarin had ik een vragenrubriek waarbij ik cartoons verzon. Mijn doorbraak kwam toen ik voor de Eppo ging werken. Daarmee ging een wensdroom in vervulling. Ik ging ook meteen op mezelf wonen in Arnhem. Mijn moeder vertelde me veel later dat ze twee dagen had lopen huilen toen ik het huis uit ging.”
Ik werk het liefst met…
“Mensen in een studio. Dat is gezellig en inspirerend. Ook als het heel stil is. Het geluid van al die potloden op papier kan heel rustgevend werken… Maar je bedoelt vast met welk materiaal ik werk. Met echte en digitale verf. En heel vaak met aquarel. Kleurpotlood vind ik ook heel fijn.”
Het meest trots ben ik op….
“De ‘Agent en Boef’-reeks. Eigenlijk wel op al mijn prentenboeken. Niet dat ik er niks op aan te merken heb, hoor, integendeel. Er zijn per boek vaak maar twee plaatjes waar ik echt tevreden over ben. Ik word wel weer altijd blij als ik de boeken voorlees aan kinderen. Door hun ogen gezien zijn het gewoon hele leuke boeken.”
De illustraties waar ik met het meeste plezier aan werk…
“Ik vind het altijd leuk om te doen. Zolang er maar een uitdaging in zit. Het moeten wel verhalen zijn die ik zelf vroeger als kind had willen lezen. Verhalen met humor, een beetje absurd en spannend. Ik hou ook van mooie geschreven boeken. Met mijn broer maak ik kijkdoosjes. Dat zijn fijne dingen om te maken.”
De leukste /interessantste/meest uitdagende opdrachten om te doen…
“Ik werkte onlangs aan een storyboard voor een avondvullende tekenfilm. Dat was wel heel uitdagend, want dat had ik nog nooit gedaan. Ik verzon ook grappen voor de scènes, echt leuk om te doen. Mijn grootse uitdaging dit jaar is mijn eigen prentenboek schrijven. Ik heb ideeën zat, maar het uitwerken is moeilijk. De lat ligt misschien te hoog… Dat is de schuld van Tjibbe, Jan Paul en Jacques. Ben ik bijna klaar met schrijven schuiven ze mij een verhaal onder mijn neus dat leuker is.”
Het verschil tussen het werken in opdracht en vrij werk…
“Er zijn geen deadlines bij vrij werk. In vrij werk, wat zich bij mij beperkt tot het volpennen van A4-tjes, probeer ik dingen te tekenen die ik nog nooit heb gedaan. Daarom wordt het meestal erg lelijk. Haha.”
Het werken met de computer vind ik...
"Een voordeel, want je hebt het totaal in de hand en je kunt het eindeloos veranderen. Nadeel is dat je het totaal in de hand hebt en je het eindeloos kunt veranderen.”
De aandacht voor illustratoren in het boekenvak vind ik…
“Karig. Al maken jullie dat nu wel een beetje goed. Volgens mij hebben illustratoren best veel over hun werk te vertellen, maar ik zie of hoor ze zelden aan het woord. Het publiek is altijd heel geïnteresseerd, valt me op, daar ligt het niet aan.
Er zou een prijs moeten komen voor het grappigste prentenboek. Of voor het best vertelde/ geregisseerde boek. Of voor de beste acteurs in een boek, de mooiste decors… Een soort Oscars voor prentenboeken. Nu worden prentenboeken vooral op hun artistieke merites beoordeeld. Ook goed, maar er is meer. Humor is een contact- ding. Het is net zo moeilijk als drama maken. Ik zeg dit niet voor niets, zo maak ik zelf ook nog eens een kans op een prijs. Haha.”
Ik zou willen dat ik deze boekenreeks had mogen illustreren:
“Pippi natuurlijk. En ik zou De kleine kapitein van Paul Biegel graag gedaan hebben. Gelukkig vroegen ze Carl Hollander. Haha. En natuurlijk zou ik ook eens graag Alice in Wonderland doen. En sprookjes.”
Copyright foto's en illustraties: (c) Kees de Boer