De Tekentafel: illustrator Mattias De Leeuw

Ik begon met illustreren toen…
‘Professioneel ben ik begonnen toen ik 21 jaar was (2010). Ik maakte mijn eerste illustratie voor Weekend Knack. In die tijd studeerde ik illustratieve vormgeving op Sint Lucas in Antwerpen, dus had ik al eerder geïllustreerd voor mijn opleiding.  

Maar eigenlijk gaat het veel vroeger terug. In de kleuterschool, toen ik 5 jaar oud was, vroeg de kleuterjuf me tekeningen te maken bij het verhaal 'Wat vader doet is altijd goed'. Sindsdien ben ik zelf verhaaltjes en strips gaan maken, en dat doe ik nog steeds.’  

Mijn eerste publicatie…
‘was het boek De steltenloper in 2012. Dit woordloze prentenboek was mijn eindproject op Sint Lucas. Toen ik in mijn laatste academiejaar zat heeft uitgeverij Lannoo me gecontacteerd met het voorstel het uit te geven. Voor dit boek ontving ik een Boekenpluim, waardoor ik een zetje in de rug kreeg en er nog boeken mochten volgen.’  

Ik werk het liefst met…
‘acrylverf en tekenpennen. Ik gebruik het liefst dikke, ruwe borstels waarmee ik grove verfstreken kan zetten. Daarna teken ik de details met zwarte pennetjes.’  

Het meest trots ben ik op….
‘mijn nieuwste boek Het grote treinenboek. De boeken die ik tot hiertoe heb gemaakt zijn voornamelijk fantasievolle verhalen. Dit boek vertelt de geschiedenis van treinen door de jaren heen. Omdat het waargebeurde feiten zijn, moest ik allerhande dingen opzoeken en uitpluizen vooraleer ik ze op papier kon tekenen. Veel werk, en het vraagt veel geduld. En dat is voor mij een behoorlijke opgave, want eerlijk gezegd heb ik niet zo veel geduld.’  

De illustraties waar ik met het meeste plezier aan werk…
‘In principe vind ik veel soorten illustraties leuk. Zolang ik er mijn eigen ding mee kan doen. Maar als ik kan kiezen, geef mij maar iets met dansende mensen of dieren. Lekker rondzwaaiende heupen en armen in de lucht, dat is een feest om te tekenen!’  

De leukste /interessantste/meest uitdagende opdrachten om te doen…
‘Ik heb eens illustraties gemaakt voor een website over seksualiteit bij kanker. Bij de lezers van deze website ligt het onderwerp heel gevoelig, maar toch moesten de illustraties op sommige vlakken heel duidelijk zijn. Er zaten ook enkele doorsnedes van ingewanden bij, wat een hele uitdaging werd dit op een subtiele manier te tekenen. Het is ook iets totaal anders dan kinderboeken illustreren.’   

Het verschil tussen het werken in opdracht en vrij werk…
‘In mijn vrije werk durf ik al eens te experimenteren met materialen en doe ik wat ik wil, zonder dat iemand er een oordeel over vormt. Toch doet het me goed om met richtlijnen te werken, zo wordt het pad al voor een stukje bepaald en kan ik binnen een kader mijn eigen zin doen. Meestal integreer ik elementen uit mijn vrije werk in opdrachten. Maar je kan niet zomaar ineens iets volledig anders doen, dan zou de opdrachtgever raar opkijken. Beetje bij beetje evolueren mijn illustraties in opdracht, door af en toe een kleine aanpassing toe te voegen.’  

Het werken met de computer vind ik een voordeel / nadeel, want….
‘Voor boeken werk ik nooit digitaal, die zijn steeds handmatig getekend met verf en pen. Ik wil dat de originele tekening niet verschilt van de gedrukte versie in het boek. Maar voor freelance-opdrachten gebeurt het dat ik losse fragmenten teken en ze inscan, om ze vervolgens samen te voegen in Photoshop. Dit ervaar ik soms als een nadeel. Ik denk dat het sneller gaat, maar ondertussen heb ik ondervonden dat dit voor mij niet zo is. Je kan voortdurend dingen weglaten of er weer bij plakken, kleuren veranderen, dingen vergroten of verkleinen. Daardoor verliest het beeld soms spontaniteit, en daar hecht ik in mijn werk veel belang aan.’  

De aandacht voor illustratoren in het boekenvak vind ik…
‘best goed. Onze hoogdagen zijn de jeugdboekenweek, dan gaan we langs op scholen en bibliotheken en vertellen we over ons werk als illustrator. De Vlaamse en Nederlandse illustratoren gooien hoge ogen in het buitenland, we hebben hier vruchtbare tekengrond. Een beetje meer erkenning kan volgens mij nooit kwaad. Nu is er bijvoorbeeld een grote, mooi uitgewerkte tentoonstelling van Carl Cneutt in de Sint Pietersabdij in Gent. Dit is volgens mij een mooie stap voor de illustratoren algemeen.’  

Ik zou willen dat ik deze boekenreeks had mogen illustreren:
‘Alle verhalen van Roald Dahl. De geweldige personages van Roald Dahl zijn zo dankbaar om te tekenen. Ik denk wel niet dat ik zou kunnen tippen aan de geweldige tekeningen van mijn grote held Quintin Blake.’    



Portretfoto Mattias De Leeuw (c) Noortje Palmers