De Tekentafel: illustratorenduo 'ivan en ilia'

Ik begon met illustreren toen…  
ilia:
Ik tekende altijd al graag en veel. De stap om illustrator te worden was vrij gemakkelijk gemaakt. Op de HKLS, nu Fontys, hebben Ivan en ik elkaar leren kennen. We zaten bij elkaar in de klas. In 1992 studeerde ik af en ben ik gestart met mijn illustratiebedrijfje. Ik werkte toen handmatig.  

ivan:
Ik merkte dat andere beroepen minder leuk waren dan tekenen. Voordat ik ging tekenen studeerde ik informatica. Ook maakte ik een tijdje 3d-animaties. Maar het werken met (vooral digitale) verf bleef altijd het leukste. In 1993 studeerde ik af van de HKLS, nu Fontys. In die tijd was het gebruik van computers om mee te tekenen nog niet zo gewoon als nu. Maar al snel ontdekten we dat we via de computer makkelijk in elkaars tekeningen konden werken. Daar is onze samenwerking begonnen! Het illustratiebedrijfje is toen van ons beiden geworden.

Mijn eerste publicatie…  
ilia: De eerste opdrachten die ik kreeg waren wenskaarten en geboortekaartjes voor verschillende uitgeverijen.  
ivan: Het illustreren van beestjes en planten voor een nieuwe lijn van Pokon & Chrysal.  

Ik werk het liefst met…  
ilia: Ivan!  
ivan: Ilia!  

Het meest trots ben ik op….  
Onze samenwerking  

De illustraties waar ik met het meeste plezier aan werk…  
Dat zijn er heel veel! Vooral de afwisseling is leuk. De boeken van Koen Kampioen, geschreven door Fred Diks, zijn altijd leuk om aan te werken. En de boeken over Lieke, geschreven door Jette Schröder,  zijn een feestje om te tekenen. De tekeningen uit de ‘Het geheim van...’-serie hebben altijd spannende verhalen om te tekenen. En in het boek over Indi en Kai, twee dappere indianenkinderen, kunnen we ons lekker laten gaan. Dit is geschreven door Marianne Busser en Ron Schröder. Dit boek komt deze zomer uit Tekenen is dus heel afwisselend.  

De leukste /interessantste/meest uitdagende opdrachten om te doen…  
Boeken waarin we zelfgemaakte dingetjes in de tekeningen kunnen verwerken zijn het leukst. We hebben kasten vol met stofjes, lintjes, bloemetjes, takjes, stenen, kraaltjes, wolletjes, kettinkjes. Je kunt het zo gek niet bedenken. Het komt allemaal een keer van pas. Zoals we nu in de boeken van Lieke en Indi & Kai doen. Daar worden wij heel blij van. Geschiedenistekeningen zijn uitdagend, omdat het kloppend moet worden getekend. Precies zoals het vroeger was. Veel onderzoek gaat er aan zo’n tekening vooraf. Informatieboeken over bijvoorbeeld de bioscoop zijn heel interessant. Daar leren we zelf ook veel van.  

Het verschil tussen het werken in opdracht en vrij werk…  
We werken heel veel in opdracht. Eerlijk gezegd blijft er niet veel tijd over om vrij werk te maken.  

Het werken met de computer vind ik een voordeel / nadeel, want….  
Nadeel van het werken op de computer is dat er geen originele tekening meer is. Je kunt de verf niet meer voelen of ruiken. Een nadeel is ook dat er minder toeval in je tekening komt. Zoals een verfstreek die bijvoorbeeld heel mooi kan opdrogen. Veel achter de computer werken is niet zo goed voor je lichaam.  

Voordeel is dat er veel meer mogelijkheden met de computer zijn. Je kunt in lagen werken en gemakkelijk dingen uitproberen. Soms krijg je onverwacht (mooie)  resultaten. Ook handig is de undo-knop. Zo kun je gemakkelijk corrigeren.  

Wij combineren het handmatig tekenen met de computer.  

De aandacht voor illustratoren in het boekenvak vind ik…  
De auteur krijgt vaak de meeste aandacht. Dat is begrijpelijk, want zij hebben het geschreven en brengen de boeken het meest onder de aandacht. Maar sommige mensen die over boeken schrijven vergeten wel eens om te vertellen wie de tekeningen gemaakt hebben. Dat is heel jammer! Want vaak wordt een boek ook gekozen door de tekening op de voorkant. Die bepaalt het gezicht en de sfeer van het boek. Da’s toch ook erg belangrijk. Gelukkig heeft Hebban.nl nu een aparte rubriek voor illustratoren! Echt superleuk.  

Ik zou willen dat ik deze boekenreeks had mogen illustreren:  
We voelen ons al heel bevoorrecht met de series die we nu illustreren!



Foto ivan en ilia: (c) Renate Reitler