Interview /
De Tekentafel: illustratrice Ann De Bode
Ann De Bode heeft voor bijna alle Vlaamse uitgeverijen gewerkt en heeft vele prijzen op haar naam staan. Haar tekeningen worden geroemd om de 'aaibaarheidsfactor' die onder andere naar voren komt in de kinderboeken rondom Choco het minipaardje.
Ik begon met illustreren toen…
"ik al mama was van drie vrolijke kinderen. Maar tekenen deed ik al graag toen ik zelf heel klein was. En dat is zo gebleven, ik denk dat ik zelfs meer teken dan dat ik schrijf... op mijn boodschappenlijstje staan bijvoorbeeld getekende worteltjes: dat gaat bij mij veel sneller dan schrijven."
Mijn eerste publicatie…
"kostte me bloed, zweet en tranen. Verschillende pagina’s maakte ik drie keer opnieuw. Gewoon omdat ik zo streng was voor mezelf. Uiteindelijk is het een leuk tel-boekje geworden voor de allerkleinsten."
Ik werk het liefst aan…
"iets wat afwisselend is. Dat is het leuke aan dit beroep, verschillende doelgroepen, verschillende personages, verschillende verhalen, én ik gooi er nog eens verschillende technieken bovenop! Ik illustreer graag met Fimo, een klei die je kunt bakken en die zo hard als plastic wordt; verder maak ik ook graag digitale illustraties, met de computer dus. En schilderen vind ik ook heel leuk. Het combineren van al die technieken is helemaal het einde! Met uitzicht op de tuin, een kopje koffie en hond en poezen in de buurt!"
Het meest trots ben ik op…"de reeks van elf 'Harteboeken', die verscheen in 26 landen en in ongeveer 13 talen! Maar ook op mijn allereerste Fimo-boekje, dat ik zelf schreef: De fanfare van Flierefluitegem. En op het boek over de Eerste Wereldoorlog, Het meisje en de soldaat, waarin ik alle prenten heel realistisch in wit schilderde op oude, zwarte dossierkaften."
De illustraties waar ik met het meeste plezier aan werk…
"zijn die waarbij ik het gevoel heb er zelf in te staan en deel te nemen aan het verhaal."
De leukste /interessantste/meest uitdagende opdrachten om te doen…
"De grootste uitdaging die nu voor me ligt, is een boek maken waarvan straks een echt filmpje gemaakt zal worden! Dat is dubbel nadenken, want je moet ook bekijken wat er in iedere prent nog allemaal kan bewegen naast de hoofdfiguurtjes."
Het verschil tussen het werken in opdracht en vrij werk…"Voor mij is er niet echt een groot verschil omdat er bij alles spelregels aan te pas komen. Bovendien heb ik niet zo veel tijd voor vrij werk: ik teken in opdracht al de hele dag. Als ik dan even vrij heb, ga ik liever wat in de tuin werken."
Het werken met de computer vind ik een voordeel / nadeel, want…
"vind ik een voordeel, want ik kan behoorlijk knoeien en met de computer heb je geen gedoe met potjes water of wegrollende penselen. In het programma waarmee ik werk, heb je een schitterend 'undo'-knopje, waarmee je een paar stappen terug kunt gaan. Dat heb je natuurlijk niet wanneer je met de hand werkt. Maar toch wil ik ook blijven schilderen, veel te leuk om die uitdaging aan te gaan!"
De aandacht voor illustratoren in het boekenvak vind ik…
"echt nodig. We hebben allemaal een talent en daar mogen we best trots op zijn! Uiteindelijk grijpt iedereen in de winkel naar een mooie kaft; de illustraties tonen meteen de sfeer van het boek!"
Ik zou willen dat ik deze boekenreeks had mogen illustreren:
"Ik zou willen dat ik eens mee zou mogen werken aan Pingu of Wallace en Gromit!"
Illustraties en foto's (c) Ann De Bode
