Interview /
De Tekentafel: illustratrice Linde Faas
Linde Faas studeerde Animatie aan de kunstacademie van Breda. Met haar afstudeerproject, de getekende animatiefilm Volgens de vogels, won ze meerdere prijzen op internationale animatiefilmfestivals. Nu werkt ze als kunstenares en animator van tekenfilms, en internationaal als illustrator. Zo maakte ze de prentenboeken Sinterklaas slaat een jaartje door met Susanna Wiersma en Feestmaal voor de koning met Marlies Verhelst, dat in 2016 in de Prentenboeken Top 10 staat. Ook illustreert ze de Duitse edities van de boeken van Paul Biegel.
Onlangs verscheen Bens Boot, het boek dat Faas samen met auteur Pieter Koolwijk maakte. Samen zijn de twee ook verantwoordelijk voor het populaire duo ‘Vlo en Stiekel’, waarover meerdere boeken verschenen.
Ik begon met illustreren toen…
“ik nog heel klein was. Als kind tekende ik altijd en overal. Ik had geen idee dat je van tekenen ook je beroep kon maken, dus wilde ik als kind ontdekkingsreiziger of archeoloog worden. Pas toen ik naar de kunstacademie ging realiseerde ik me dat ik er ook echt mijn werk van zou kunnen maken. Ik heb animatie gestudeerd, maar nadat ik ben afgestudeerd ben ik vrij snel ook kinderboeken gaan illustreren.”
Mijn eerste publicatie…
“was mijn getekende animatiefilm Volgens de vogels, die ik als afstudeerproject op de kunstacademie heb gemaakt.
Wat betreft kinderboeken was het Pierewiet van Fabien van Kempen, uitgegeven door Clavis. Daarna volgde snel Vlo en Stiekel van Pieter Koolwijk, uitgegeven door Lemniscaat en de Duitse uitgave van Het Sleutelkruid van Paul Biegel, uitgegeven door Urachhaus.”
Ik werk het liefst met…
“verschillende materialen. Ik vind het heerlijk om vanalles door elkaar te gebruiken, zoals potlood, inkt, aquarel, krijt en quache.”
Het meest trots ben ik op….
“de illustraties die ik heb gemaakt voor de Duitse uitgaven van Het Sleutelkruid en De Rode Prinses van Paul Biegel, en de illustraties waar ik nu mee bezig ben voor het experimentenboek Colafonteinen en spetterende verfbommen van Jesse Goossens.”
De illustraties waar ik met het meeste plezier aan werk…
“zijn die waarin ik het meeste vrij word gelaten en de ruimte krijg om er echt mijn eigen invulling aan te geven.”
De leukste /interessantste/meest uitdagende opdrachten om te doen…
“Opdrachten waarbij ik word gestimuleerd om op een andere manier te denken en nieuwe dingen uit te proberen. Daarnaast hou ik erg van het illustreren van verhalen met een sprookjesachtige sfeer, gekke uitbundige karakters en bijzondere dieren.”
Het verschil tussen het werken in opdracht en vrij werk…
“In vrij werk heb je echt alle ruimte en vrijheid om te experimenteren en je eigen gevoel te volgen, waardoor er de meest verrassende dingen kunnen ontstaan. Bij het werken in opdracht heb je houvast en een kader, wat soms ook juist fijn kan zijn.”
Het werken met de computer vind ik een voordeel / nadeel, want….
“Het liefst teken ik zoveel mogelijk op papier. Ik hou van echte materialen en het ruwe en soms slordige effect wat je daarmee kunt bereiken. In de computer verlies je al snel het gevoel van een eigen handschrift en gaat het er snel gelikt uitzien. Het fijne aan werken met de computer is wel dat je veel meer mogelijkheden hebt, doordat je bijvoorbeeld met verschillende lagen kunt werken. Maar dit zie ik ook gelijk als een nadeel want doordat de mogelijkheden eindeloos zijn, kun je dus ook eindeloos lang door blijven werken aan één tekening en verlies je soms uit het oog wanneer je tekening echt af is.”
De aandacht voor illustratoren in het boekenvak vind ik…
“best aardig. Ik heb het idee dat er over het algemeen wel wat meer aandacht is voor schrijvers dan voor illustratoren.”
Ik zou willen dat ik deze boekenreeks had mogen illustreren:
“De boeken van Astrid Lindgren en dan vooral Ronja de roversdochter!”
Illustraties (c) Linde Faas