De Tekentafel: illustratrice Mariëlla van de Beek

Mariëlla van de Beek studeerde eerst psychologie en filosofie voordat zij de overstap maakte naar haar beroep als illusratrice. Ze is bekend als de illustratrice van de serie rondom Heksie die uitgegeven wordt bij Kluitman. In maart 2015 verscheen Het kleine draakje waar ze de illustraties voor verzorgde.

"ik tijdens mijn studie psychologie een aantal grappige striptekenaars tegenkwam die een tekenstudio aan het oprichten waren. Na een aantal jaren durfde ik de stap te wagen en huurde er ook een plekje."

"was er een samen met de hele tekenstudio. We kregen een hele grote klus van uitgeverij Bekadidact en ik had meteen werk voor twee jaar. Honderden voorwerpen moest ik tekenen en heel, heel veel kabouters…"

"pen en inkt in zwart-wit. Ik hou erg van prachtige dunne pentekeningen uit Japan en China. Voor mijn gevoel geeft een tekening in zwart-wit vaak de essentie weer. Een van mijn favoriete prentenboeken is van de Chinese illustrator Jimmy Spa: Thank you, furry Bunny. Ik kocht het in China, dus kan ik de Chinese tekst niet lezen, maar ik raak niet uitgekeken op de prachtige zwart-wit illustraties. Ook werk ik het liefst samen met onder anderen mijn fijne en lieve schrijver-collega’s: Monique van der Zanden, Berdie Bartels en Ruben Prins en nog heel veel anderen!"

"het prentenboek dat ik zojuist heb gemaakt. Het is het Kinderboekenweekgeschenk 2015 voor Aruba, geschreven door Curt Fortin, dat wordt uitgegeven door uitgeverij Levendig. Ik vind het heel erg bijzonder dat ik het heb mogen illustreren, want ik heb een bijzondere band met het eiland. Mijn zus woont er met haar gezin al meer dan twintig jaar en dus ben ik al heel vaak op het eiland geweest. Het liefst zou ik er parttime gaan wonen, want ik mis mijn familie heel erg!

Verder ben ik heel erg trots op mijn moeder van 81, die nog vrijwilligerswerk doet in een tehuis voor mensen met dementie. Zelf is zij nog zo fit en positief, en lijkt ze het geheim te hebben ontdekt hoe je eeuwig jong blijft! Ook ben ik heel erg trots op mijn partner Robert, die de hele wereld afreist en door middel van zijn werk als fotograaf voor onder andere Stichting Save the Children, kinderen in nood probeert te helpen."

"zijn vaak illustraties met dieren in de hoofdrol, of fantasiebeesten en natuurlijk knuffels die leven! (Zoals op de tekening: mijn eigen knuffel van vroeger: Santorini het paard ;-))"

"Ik hou erg van hele spannende en sprookjesachtige verhalen. Helemaal als er rare beesten in voorkomen die niet in het echt bestaan, maar waar ik naar op zoek moet in mijn hersenpan. Soms droom ik dan zo’n beest bij elkaar. Heerlijk is dat, zo’n kamertje in je hoofd waar alles kan en mag."

"Ik werk vaak zeven dagen in de week. Het lukt me maar niet om er nog eigen werk naast te maken. Ik ben natuurlijk heel erg blij dat ik zo veel werk heb en doe dat ook met veel plezier, maar ik zou dolgraag na vijftien jaar opdrachten een keer een jaar mijn eigen fantasie de ruimte willen geven. Er staat een hele rits schilderijen klaar in dat ene kamertje in mijn hoofd! Het wachten is nu op óf de Staatsloterij, een rijke graaf die een donatie doet óf gewoon zelf rijk en beroemd worden, haha."

"ik had nooit gedacht dat ik werken met de computer zo leuk zou vinden! Ik vind het echt een ontdekking; de mogelijkheden zijn eindeloos en het is ook interessant om weer nieuwe dingen te leren. Ik teken alles met de hand, maar scan het dan in en werk de illustratie uit in Photoshop. Een ander heel GROOT voordeel van werken met de Cintiq (een computerscherm waar je direct op tekent) is dat, zoals je kunt zien op de foto, ik fiets terwijl ik werk. Ik fiets gemiddeld 100 km per week op mijn deskbike en dat is veel beter dan stilzitten. Voor je lichaam en je hersenen! Hoogste tijd om scholen in te richten met dit soort fietsen."

"heel positief! Vaak is de illustrator onzichtbaar. Dat de meeste aandacht gaat naar de schrijver is natuurlijk wel begrijpelijk, maar soms levert het rare situaties op. Zo werd ik ooit gefeliciteerd door mensen omdat een bepaald boek een prijs had gewonnen. Ik wist van niets en was ook niet uitgenodigd voor de bewuste prijsuitreiking. Dat vond ik toch wel erg bot, alsof je geen enkele bijdrage aan zo’n boek hebt geleverd."

"er is dit jaar een prachtig voorleesboek van uitgeverij Kluitman verschenen over knuffels. Ik werd benaderd door een van de schrijfsters of ik haar verhaal wilde illustreren. Tot mijn grote spijt had ik geen tijd, want ik had er heel graag aan meegewerkt. Knuffels tekenen vind ik echt een feestje!"