Interview /
De Tekentafel – illustratrice Marije Tolman
De Nederlandse illustratrice Marije Tolman volgde een kunstopleiding in Den Haag en Schotland. Daarna werkte ze in Italië als vormgever. Ze illustreerde onder meer boeken van Carli Biessels en de populaire reeks ‘Mejuffrouw Muis’ van Erik van Os en Elle van Lieshout, waarvoor ze bekroond werd met een Vlag en Wimpel.
Voor het tekstloze prentenboek De boomhut dat Tolman samen met haar vader Ronald Tolman maakte, kreeg ze een Gouden Penseel. Het was een succes in binnen- en buitenland: het boek werd genomineerd voor de Gouden Uil Jeugdliteratuurprijs, en won vele andere buitenlandse prijzen. ‘Maar boven het succes staat nog steeds de plezierige samenwerking met mijn vader en alle reizen die wij maakten naar aanleiding van het boek,’ zegt Tolman.
Tijd om nader kennis te maken met de illustratrice en haar werkwijze. Hoe ontstond haar fascinatie voor kunst en illustratie?
Ik begon met illustreren toen…
‘Toen ik ongeveer drie jaar oud was. Mijn vader is beeldend kunstenaar, dus ik tekende al heel snel mee in het atelier. Dan kreeg ik een eigen tafeltje of speelde en tekende ik ergens op de grond. Als kind was ik altijd bezig met verhalen bedenken en tekenen, kleine beeldjes maken, etsen afdrukken, schilderen. Ik maakte al op mijn derde kleine beeldjes van was. Nog steeds ben ik mijn ouders dankbaar dat ze de beeldjes meenamen naar de bronsgieter als er grote beelden van mijn vader klaar waren. De bronsgieter, Ben, gooide dan de kinderbeeldjes bij het grote werk en daarom heb ik nu een prachtige collectie kleine bronzen kinderbeeldjes. Ook grafiek is uit die tijd bewaard gebleven. Krassen op een koperplaatje en afdrukken op de etspers. Soms mocht ik de laatste slag aan het grote wiel meedraaien, dan wipte ik zó de lucht in, zo zwaar was dat. Natuurlijk bleef het op deze jonge leeftijd allemaal ’abstract’ maar de lol van het maken was gewéldig.’
Mijn eerste publicatie…
‘Tussen Mees en Mol, geschreven door Carli Biessels, uitgegeven door Van Goor Amsterdam. Een juweeltje. Vrolijke filosofische gesprekken tussen mees en een mol. Carli schrijft wonderschoon, heel zuiver en raak.’
Ik werk het liefst met…
‘Grafiek en gemengde techniek; Gouache, acryl, kleurpotlood, pastelpotlood, ecoline, pen en inkt, olieverf, etc.’
Het meest trots ben ik op….
‘De boomhut, het prentenboek dat ik samen met mijn vader maakte. De boomhut werd wereldwijd enthousiast ontvangen en in vele landen vertaald en bekroond: Gouden penseel (NL), Silent books list of honour IBBY (Italië), Bilderbuchpreis Troisdorf Bilderbuchmuseum (Duitsland), Bilderbuchpreis Vienna (Oostenrijk), Nominatie USBBY (USA Outstanding international book list), shortlist Deutscher Jugendliteraturpreis (Duitsland), Shortlist Gouden Uil (België), Bologna Ragazzi Award (Italië). Maar boven het succes staat nog steeds de plezierige samenwerking met mijn vader en alle reizen die wij maakten naar aanleiding van het boek.’
De illustraties waar ik met het meeste plezier aan werk…
‘De illustraties die ik vandaag ga maken. Of morgen.’
De leukste /interessantste/meest uitdagende opdrachten om te doen…
‘Alles waar ik aan werk zie ik als een uitdaging. Ik werk alleen aan boeken/illustraties waar ik een uitdaging in zie.’
Het verschil tussen het werken in opdracht en vrij werk…
‘Ook met een tekst voelt mijn werk zo vrij als een vogel. Bij een gerichte opdracht zorg ik dat ik mijn eigen vrijheid kan behouden tijdens het proces. Voor mij is dit de enige weg om tot een bruisend en vurig geheel te komen.’
Het werken met de computer vind ik…
‘Ik werk uitsluitend analoog. Recht uit het hart, direct op papier. Digitale beeldbewerking vind ik binnen mijn vakgebied niet interessant.’
Ik zou willen dat ik deze boekenreeks had mogen illustreren:
‘Daar geef ik geen antwoord op, dat is een soort magie, dat moet een stilzwijgend verlangen blijven. En wie weet verschijnt er dan zomaar een boek, met degene die ik bewonder.’
Copyright foto's en illustraties: (c) Marije Tolman