Interview /

De Tekentafel – illustratrice Willeke Brouwer

op 17 juni 2015 door Lindy de Jong

In de rubriek ‘De Tekentafel’ geeft Hebban Junior wekelijks het woord aan bekende en minder bekende illustratoren uit het boekenvak. In deze zevende aflevering is het woord aan Willeke Brouwer, die al als kind tekeningen bij verhalen bedacht. ‘Mijn ouders vonden dat wat minder, want ik deed het ook in bibliotheekboeken.’

Op 23 juni verschijnt Silvester… en de bizarre verhuizing, het eerste deel in een graphic novel-serie die volledig door Willeke geschreven en getekend is. Ze brengt daarin op een grappige manier de verschillen tussen kinderen in de stad en op het platteland aan het licht. Eerder maakte ze ook illustraties bij de boeken van o.a. Corien Oranje, Elly Zuiderveld en Gisette van Dalen. Ook is ze bekend van haar dagelijkse cartoon in het Nederlands Dagblad.

Ik begon met illustreren toen…
“ik boeken ging lezen. Ik ging zelf plaatjes bedenken bij verhalen. Dat vond ik superleuk. Mijn ouders vonden dat wat minder, want ik deed het ook in bibliotheekboeken.”

Mijn eerste publicatie…
“was Het complete trouwboek, van uitgeverij BZZTôH. Ik vond het heel stoer dat ik een boek mocht illustreren tijdens mijn stage op de kunstacademie. Ik hoopte op iets heel spannends… Ik mocht tafelschikkingen tekenen. En trouwringen. Mm. Niet heel stoer. Maar ik was toch apetrots.”

Ik werk het liefst met…
“wat betreft materiaal vind ik alles wel leuk. Wat betreft personen?

Ik heb een hele goede vormgeefster, Brigitte Wolthuis, die altijd precies snapt wat ik bedoel. En ik teken heel graag boeken voor Corien Oranje. Die schrijft superleuk. En cartoons maak ik het liefst samen met mijn man. Ik heb een hele leuke man namelijk!”

Het meest trots ben ik op….
“het boek Silvester en de bizarre verhuizing. Over een stadsjongen die naar het platteland verhuist. Dat heb ik geschreven én getekend. Het leek me leuk om dat eens te proberen, en toen was de uitgever nog enthousiast ook! Die wilde er gelijk een serie van maken. Dus nu moet ik snel aan de slag!”

De illustraties waar ik met het meeste plezier aan werk…
“zijn de illustraties voor prentenboeken. Lekker schilderen. Hoewel, ik vind snelle tekeningetjes maken ook leuk. Dat kun je eigenlijk ook niet met elkaar vergelijken. Eigenlijk is het belangrijker dat de tekst leuk is, dat bepaalt of je er met plezier aan werkt of niet. Ook is het fijn als een uitgever erop vertrouwt dat je er iets moois van maakt, en niet alles wil bepalen wat jij tekent. Dan werk je het lekkerst.”

De leukste /interessantste/meest uitdagende opdrachten om te doen…
“dat zijn vooral de opdrachten die wat moeilijker zijn. Waar je echt moet puzzelen en nadenken hoe je iets zal gaan tekenen.”

Het verschil tussen het werken in opdracht en vrij werk…
“ik kom niet zo erg aan vrij werk toe, er is altijd wel weer een boekje dat gemaakt moet worden!”

Het werken met de computer vind ik een nadeel, want….
“ik wil graag verf ruiken en vieze vingers krijgen. De computer gebruik ik alleen om tekeningen te scannen en schoon te poetsen.”

De aandacht voor illustratoren in het boekenvak vind ik…
“steeds beter. Maar ik heb nog steeds het idee dat schrijvers het belangrijkst worden gevonden. Daarom ben ik ook maar gaan schrijven…hahaha!”

Ik zou willen dat ik deze boekenreeks had mogen illustreren:
“Pippi! Van Astrid Lindgren! Dat leek me vroeger al het einde! En verder ben ik al heel tevreden met wat ik tot nu toe al heb mogen illustreren. Veel prentenboeken, en ook veel cartoons. Van alles wat dus.”