De ups en downs van een stille puber in jeugdboek 'Dodo'
Mohana van den Kroonenberg studeerde biomedische technologie en liep stage in kinderziekenhuizen op de kampongs op Java. Na haar terugkeer naar Nederland schreef ze zich in aan de Koninklijke Academie voor Beeldende Kunsten. Naast beeldhouwer is ze ook auteur van korte verhalen en redacteur van het digitale tijdschrift BoekieBoekie, over kunst en literatuur voor kinderen. Met Dodo maakt ze haar debuut als kinderboekenauteur.
'Vanmorgen, om een uur of tien, heb ik besloten om nooit meer te praten. Het laatste woord dat ik uitsprak, was "Dodo". Ik had eigenlijk iets anders willen zeggen, maar ik zei "Dodo".' – Uit: Dodo
Van den Kroonenberg kan zich goed inleven in het onderwerp, want ook zij stotterde vanaf haar vroege jeugd. Ze geeft Dorian een stem in zijn stilzwijgen en laat zien wat zich afspeelt in het hoofd en de gevoelswereld van een onzekere tiener. Dodo is een poëtisch verhaal waarin de grenzen tussen fantasie en fictie langzaam vervagen en iedere tiener wel iets van zichzelf zal herkennen. De cover en geïllustreerde schutbladen zijn van de hand van Aron Dijkstra.
Dodo
Mohana van den Kroonenberg
Na een lekker lange slentervakantie aan zee vreest Dorian dat het leven nooit meer hetzelfde zal zijn. Tijdens het voorstelrondje op de eerste brugklasdag komt hij niet verder dan de i van ik. Als hij vervolgens zijn naam wil zeggen wordt het Do-do. Daarna trekt hij zich, oog in oog met een opgezette dodo in een museum, terug in zichzelf en herschrijft hij zijn leven zoals hij zou willen dat het was.
In Dodo vertelt Dorian zijn verhaal; over dromen en geheimen, over stotteren en struikelen. Over taart eten in je klerenkast en Liefde met een grote L. Dodo is een verhaal over vriendschap en de kracht van fantasie, over geloven in elkaar en in jezelf en dat iedereen is zoals hij is, ook jij.
Leesfragment
Stotterde jij vroeger ook en kun je je heel goed inleven, ben je zelf een tiener die graag weleens zou verdwijnen of zou je juist willen weten wat er in een tienerhoofd omgaat? Hieronder vind je alvast een sneak preview van Dodo.
'Mam vindt tieners grappig. Niet dat ze zit te schateren, maar ik zie het aan haar. Ze vindt het allemaal heel interessant.' – Uit: Dodo
Achter het boek
Wereldwijd zijn er ongeveer 60 miljoen mensen die stotteren. In Nederland zijn dat ongeveer 170.000 mensen, in België 100.000. De beroemde Griekse filosoof Aristoteles stotterde, net zoals Marilyn Monroe, Winston Churchill en auteur en journalist Auke Kok. Het is voor een groot deel erfelijk bepaald, maar ook spelen neurobiologische, gedragsmatige, emotionele en omgevingsfactoren een rol. Stotteren op oudere leeftijd komt meer voor bij jongens en mannen dan bij meisjes en vrouwen.
Naast het openlijk stotteren, zoals blokkades, herhalingen en ongewilde pauzes, bestaat er ook het verborgen stotteren. In Dodo maakt Van den Kroonenberg dit bespreekbaar door in het hoofd van Dorian te duiken. Mensen die stotteren hebben de neiging moeilijke woorden te vermijden, ervaren spreekangst en hebben minderwaardigheidsgevoelens. De negatieve emoties die ze rondom het stotteren hebben zorgen ervoor dat ze vaak een heel repertoire aan 'trucjes' opbouwen om het te omzeilen. De extra spanning die dit teweeg brengt, kan echter het stotteren weer verergeren.
Is er iemand in jouw omgeving die net als Dorian stottert en zou je willen helpen? Het belangrijkste om te onthouden is dat je rustig naar iemand luistert tot diegene uitgesproken is, je aandacht erbij houdt en je gesprekspartner blijft aankijken: net zoals je in elk gesprek zou doen. Hou er rekening mee dat de ander zich vaak onzeker en gespannen voelt, ook al hoor je misschien nauwelijks dat iemand stottert.
Bron: Wikipedia
Winactie
Spreekt het verhaal van Dorian en zijn eerste jaar op de middelbare school je aan en zou je graag verder willen lezen na de sneak preview? Hebban mag in samenwerking met uitgeverij De Vier Windstreken vijf exemplaren van het jeugdboek weggeven. Kijk snel hoe je mee kunt doen: