Interview /
De vijf w's volgens... Victoria Farkas
Bitter is het eerste deel in een reeks detectives waarin politierechercheur Lucy Lam de hoofdrol vertolkt.
Door Sander Verheijen (naar een idee van Peter Kuijt) | Foto Patricia Volmer
“Nee sorry, ik heb geen tijd, ik ga Lucylammen.”
Wie denkt Victoria Farkas dat ze wel is?
‘Iemand die zich probeert te concentreren op de dingen die ze wel heeft, in plaats van op de dingen die ze niet heeft, iemand die van het leven probeert te genieten door op alle gebieden haar hart te volgen, en dus boeken schrijft, en iemand die getrouwd is met de leukste man van het noordelijk en zuidelijk halfrond en na ruim dertien jaar samen op het walgelijke af nog altijd dolverliefd op hem is.’
Waar ben je op het idee gekomen voor het verhaal van Bitter?
‘Thuis, achter de computer toen ik weer eens online het nieuws zat te lezen in plaats van hard te werken. Ik lees altijd online nieuws als ik werk voor mij uitschuif. Ik kwam een bericht tegen wat tot mijn verbeelding sprak. Uiteindelijk is dat bericht de basis geworden voor Bitter.’
Waarom wilde je perse een ‘whodunit’ schrijven en bijvoorbeeld geen psychologische thriller?
‘Ik ben verzot op whodunits, vooral die van Agatha Christie. Het zijn prachtige verhalen die zich halverwege de vorige eeuw afspeelden. Een tijd met huishoudsters, idyllische dorpjes, theekransjes, bridgeclubjes en een eigenzinnige detective zonder mobiel, internet, dna-onderzoeken. Het zijn langzaam kuierende verhalen waarin talloze verhaallijnen door elkaar geweven zijn, die langzaam naar het plot toewerken. In dit soort verhalen is niets wat het lijkt en zijn aanwijzingen zo behendig in het verhaal geschreven dat je er overheen leest.
Tijdens het lezen van een whodunit probeer je samen met de hoofdpersoon de dader te ontdekken. Voor de lezer is het een sport de puzzel gelegd te hebben, voordat de hoofdpersoon weet wie de moordenaar is. Voor de schrijver is het een sport de benodigde aanwijzingen zo te verbloemen dat pas bij de ontknoping duidelijk wordt dat de lezer overal overheen gelezen heeft. Het leek mij geweldig om die ouderwetse whodunitelementen naar het heden te halen, met moderne personages, problemen en onderwerpen.’
Wat maakt Lucy Lam tot een ideaal seriepersonage?
‘Lucy Lam is zo op zichzelf dat er meerdere verhalen voor nodig zijn haar te doorgronden.’
Wanneer vind je zelf dat je geslaagd bent in het thrillergenre?
‘Als Lucy Lam een begrip is en lezers zeggen: “Heb jij de nieuwste Lucy Lam al gelezen?” of “Nee sorry, ik heb geen tijd, ik ga Lucylammen.”’
