De Vrienden van Hebban #1: Evelien Walravens

Ik ben Evelien, 47 jaar, getrouwd met niet-lezende Johan en we hebben twee katten. Ik woon vlakbij Amsterdam onder een aanvliegroute van Schiphol en ik werk als service medewerker in de Bibliotheek Haarlemmermeer. Ik lees alles wat los en vast zit. Mijn favoriete genres zijn historische romans en literaire thrillers. In mijn studietijd studeerde ik Russische Taal en Letterkunde en daar hield ik ook nog eens een enorme belangstelling voor Russische literatuur en geschiedenis aan over. Maar Hebban heeft me al vaak verrast met boeken ver buiten mijn comfortzone. Daarom ben ik groot fan van Hebban!

Voor mij is het beste boek allertijden:  

'Dat was heel lang Pride & Prejudice van Jane Austen maar die is onlangs verslagen door Het achtste leven (voor Brilka) van Nino Haratischwili. Mede door de feuilleton leesclub van Hebban. :-)'

Ik hecht totaal geen waarde aan dit boek:  

'Vijftig tinten grijs van E.L. James.'

Naar dit boek kijk ik enorm uit:

'De trooster van Esther Gerritsen. Komt dit voorjaar uit.'

Mijn eerste baan in het boekenvak:  

'Na een periode van ziekte werd ik gedeeltelijk afgekeurd en raakte ik door reorganisatie ook nog eens mijn baan kwijt. Alleen maar thuis zitten (en veel lezen) had ik al lang genoeg gedaan. Toen de plaatselijke bibliotheek om vrijwilligers vroeg ben ik daar meteen op in gegaan. Dat was een prima zet, want na bijna twee jaar als vrijwilliger boden ze me betaalde uren aan die mooi aansluiten op wat ik nog wel kan. Het is echt een droombaan!'

Als ik voor een maand naar een onbewoond eiland zou gaan en ik mocht maar één boek meenemen, dan nam ik dit boek mee:  

'De bijbel, daar ben ik wel even zoet mee!' 

Mijn boekenkast is ingedeeld op:  

'Gelezen en Niet-gelezen. Daarbij is het gedeelte gelezen redelijk op alfabetische volgorde van schrijver ingedeeld.'

Dit boek geef ik vaak cadeau:  

'Die van Nicci French. Mijn moeder, zus en ik vinden deze leuk. Als ik de nieuwste voor mezelf koop, koop ik er meestal ook meteen twee extra voor hen.'

Het eerste boek dat ik helemaal zelf las was:  

'Dunderklumpen van Beppe Wolgers en Per Ahlin. Het gaat over een grappig mannetje dat de poppen van het meisje Camilla tot leven wekt en achterna gezeten wordt door een boef die het op zijn schatkistje voorzien heeft. Het is een boek naar de gelijknamige Zweedse film. Getekende figuurtjes in een ‘echt’ decor van de Zweedse midzomernacht. Ik kreeg het voor mijn verjaardag en mijn moeder las het me eerst voor maar al snel ging ik het zelf lezen. Ik kende het helemaal uit mijn hoofd. Later zag ik ook de film op tv en die was bijna hetzelfde als het boek. Geweldig!'  

Het slechtste boek dat ik ooit las is:  

'Turks fruit van Jan Wolkers. Ik moest dat lezen voor mijn boekenlijst Nederlands. Mijn hele klas las het en vond het alleen maar geweldig vanwege de seks die er rijkelijk in voorkomt. Ik vond het helemaal niks. Later heb ik het nog eens proberen te herlezen, maar het kon me nog steeds niet bekoren... Ook de film kon er niets aan toevoegen voor mij. Ik heb niks tegen seks in boeken, maar in dit verhaal was het zo plat en voegt het naar mijn mening niet echt veel toe aan waar het nu eigenlijk om draait.'

Zo zorg ik ervoor dat lezen leuk blijft:  

'Ik merkte vorig jaar dat ik mijn doel met het lezen een beetje voorbij schoot. Ik deed aan veel leesclubs en winacties mee en de stapel die ik uit de bieb meenam werd steeds hoger. En dan kwam de postbode ook nog steeds met pakjes van die blauwe meneer, zo maar! ;-) Ik ging steeds sneller lezer waardoor ik de essentie van de gelezen boeken een beetje uit het oog verloor. In het kader van ‘less is more’ pak ik de reading challenge dit jaar anders aan: ik ga alleen boeken uit mijn eigen kast lezen. Als ik daarmee ook nog wat categorieën kan afvinken is dat leuk, maar niet het hoofddoel. Eerst al die ongelezen boeken maar eens naar de Gelezen kant van mijn boekenkast zien te krijgen, dan kijk ik wel weer verder! Dit betekent echter wel: geen leesclubs (uitgezonderd het Cazalet-feuilleton, want daarvan heb ik de eerste twee delen al mogen lezen, dus die andere twee zou ik dan ook graag lezen), geen winacties, geen bestellingen bij die blauwe meneer en geen, vooral géén bezoekjes aan boekwinkels! Het wordt een zwaar jaar, maar ik verheug me ook al op een aantal pareltjes die nog ongelezen in mijn boekenkast staan!'

Volgende week:

'Ik nomineer Hebban-lezer Aard Evert voor de volgende aflevering van De Vrienden van Hebban. Dit is een markante man die ik regelmatig op Hebban tegenkom, vooral bij de leesclubs rondom feuilletons. Hij lijkt me eigenzinnig, hij heeft altijd andere antwoorden dan het gros en onderbouwt deze ook nog eens zeer nauwkeurig. Ik zou graag wat meer van hem willen weten.'