De Vrienden van Hebban #16: Wendy Struyf
‘Mijn naam is Wendy, 44 jaar en geboren en getogen te Antwerpen dus een “echte” Antwerpenaar. Ik ben een mama van drie kinderen en echtgenote van een fantastische man. Die fantastische man leest spijtig genoeg niet. Mijn leesverslaving heeft altijd in mijn bloed gezeten. Annie M.G. Schmidt, de boeken van Tiny waren mijn favorieten als ik nog een Wendyke was. Buiten lezen heb ik een passie voor schrijven, de start was een dagboek, emoties die ik neerpende en toen kwam Hebban in mijn leven… Leesclubs waar ik al van genoten heb en geleerd, waar ik af en toe mijn ei kwijt kan en vorig jaar is mijn blog “de kleine wereld van Wendy” geboren. Het was een zware bevalling, met bibberende vingers schreef ik mijn eerste bladzijde, en mijn kleine wereld werd met open armen ontvangen. Dus alles wat met letters, woorden, zinnen te maken heeft is mijn passie!’
Voor mij is het beste boek allertijden:
‘Zo moeilijk om een keuze te maken. Als ik op mijn plankje ‘favorieten’ ga zien, staan er twintig boeken te blinken. De thriller die mij altijd is bijgebleven en die ik ook herlezen heb is Vogelman. Dit debuut van Mo Hayder had me echt in de ban. Toch een kleine tip: niet voor gevoelige lezers! Rode rozen en tortilla’s van Laura Esquivel wil ik toch even onder de aandacht brengen, voor mij was het een magisch verhaal, een Mexicaans sprookje dat me een lach en een traan heeft bezorgd.’
Ik zou de volgende auteur weleens willen ontmoeten:
‘Griet Op de Beeck, een auteur die mooie verhalen schrijft met soms een rauw kantje en prachtige citaten.’
Zo zorg ik dat lezen leuk blijft:
‘Zonder mezelf druk op te leggen en gewoon te genieten van elk verhaal. Ik ben ook iemand die zich niet vastpint op één genre, dus mijn leeswereld is groot.’
Zo ziet mijn ideale leesdag eruit:
‘Ik lees graag in stilte, mijn zetel en tasje koffie zijn op dat ogenblik mijn beste vrienden. Het enigste wat ik misschien mis, is een bordje niet storen!’
Ik hecht totaal geen waarde aan dit boek:
‘Dan zal het een boek zijn over tuinieren, mijn man heeft de groene vingers in huis. Mijn moestuin van Wim Lybaert is hier in de boekenkast wel te vinden maar niet voor mijn ogen bestemd.’
Mijn boekenkast is ingedeeld op:
‘Spijtig genoeg puilt mijn boekenkast uit, ik ben nu met een tweede rij begonnen, met pijn in mijn hart. Als er dan al een indeling is: de series staan altijd bij elkaar en elke auteur heeft zo zijn eigen plaats. En ja, ook op ons bureau en tafel liggen er boeken. Er zwerven hier in huis altijd verhalen rond.’
Het slechtste boek dat ik ooit las:
‘Hotel Alfabet van Klaas Ten Holt. Smaken verschillen. Ik heb me door dit boek moeten worstelen, en toen het gevecht voorbij was, besefte ik dat dit genre niet voor mij weggelegd is.’
Naar dit boek kijk ik enorm uit:
‘Het tweede deel van de trilogie ‘Het beste wat we hebben’ van Griet Op de Beeck. Daar zit ik ongeduldig op te wachten, het plaatsje in de boekenkast is al gereserveerd.’
Als ik voor een maand naar een onbewoond eiland zou gaan en ik mocht maar één boek meenemen, dan nam ik dit boek mee:
‘Daar moet ik niet over nadenken. Een dik boek waar ik toch wel een tijdje zoet mee ben en dat zal dan het prachtige Het achtste leven (voor Brilka) van Nino Haratischwili zijn. Dit is een verhaal dat je kunt lezen, lezen en herlezen!’
Dit boek zouden ze echt moeten verfilmen:
‘Dan zou ik kiezen voor de boeken van Marissa Meyer. De serie ‘The Lunar Chronicles’ is perfect geschreven om te verfilmen: avontuur, liefde, spanning, sprookje. Ik zie het volledig voor me!’
Volgende week:
‘Ik nomineer Karin. Ik heb samen met Karin al eens een buddy read gedaan wat uitmondde op een overbelasting van mailtjes naar elkaar. En onze volgende buddy read is al afgesproken. Ze komt altijd zo enthousiast over, met een grapje, en een leuke blog. Dus Karin, ik geef je de fakkel door, laat je volledig gaan.’
Lees hier alle afleveringen in De Vrienden van Hebban | Meer Door Lezers: Het weekoverzicht