De Vrienden van Hebban #17: Karin van Delft
‘Ik ben Karin. Ik ben 41 jaar en ik woon met mijn man in de buurt van Den Haag. Ons huis ligt vol met boeken en die zijn bijna allemaal van mij. Mijn man hou niet van lezen. Ik lees vooral (YA) fantasy, maar dankzij Hebban lees ik tegenwoordig ook graag thrillers en feelgood. Behalve lezen schrijf ik ook graag. Ik ben bezig met een boek, heb een paar penvriendinnen en heb sinds september mijn eigen blog: Karin's leeshoekje. Verder houd ik ook erg van fotograferen, tekenen en kleuren, maak ik kaarten en hou ik een bullet journal bij.’
Voor mij is het beste boek aller tijden:
‘Ik heb er twee waar ik geen genoeg van kan krijgen. Of eigenlijk een boek en een serie. Ik lees niet zo veel losse boeken. Het boek is Temeraire van Naomi Novik, het eerste deel van de serie. De serie is de complete Wicca-serie van Cate Tiernan.
Zo ziet mijn ideale leesdag eruit:
‘Op een zonnige dag voor de caravan met een flesje limonade en een zak chips naast me. Heerlijk ontspannen.’
Naar dit boek kijk ik enorm uit:
‘Zilvergaren van Naomi Novik.’
Mijn eerste baan in het boekenvak was:
‘Een uitzendbaantje in een boekwinkel. Ik vond het geweldig om met klanten over boeken te kunnen praten en de winkel op orde te houden. Hopelijk komt er snel nog weer werk voor me in die richting.’
Als ik voor een maand naar een onbewoond eiland zou gaan en ik mocht maar een boek meenemen, dan nam ik dit boek mee:
‘Naduah van Lucy St. Clair Robson. Absoluut. Daar hoef ik niet eens over na te denken. Ten eerste omdat het een heerlijk boek is. Ten tweede omdat het met ruim 700 pagina's het dikste boek is dat ik heb en ten derde omdat er veel beschrijvingen in staan van hoe de Comanche leefden. Veel daarvan kan je ook prima gebruiken op een onbewoond eiland.’
Mijn boekenkast is ingedeeld op:
‘In mijn boekenkast staan alleen (YA) fantasy's. De andere boeken liggen op planken en in dozen in de slaapkamer en daar is al lang geen systeem meer in te ontdekken, met de beste wil van de wereld niet.’
Het eerste boek dat ik helemaal zelf las was:
‘Dat weet ik niet meer zeker. Het kunnen er twee zijn geweest. Ullah, mijn pony van Jetty Donker, of een boek waar ik de naam niet meer van weet. Het ging over een lammetje met de naam Wolletje (niet Wolletje Wit). Ik had mijn lammetjesknuffel ernaar vernoemd.’
Dit boek geef ik vaak cadeau:
‘Ik heb eigenlijk geen boek dat ik vaak geef. Maar er is een boek dat ik vaker dan een keer heb gegeven (toch zeker wel twee keer): Aurea de wilde pony van Christine Linneweever.’
Dit boek moeten ze echt verfilmen:
‘Temeraire van Naomi Novik. Vlak nadat Lord of the Rings compleet verfilmd was, heeft Peter Jackson de filmrechten opgekocht. Ik zit nog steeds te wachten...’
Zo zorg ik dat lezen leuk blijft:
‘Met uitzondering van hooguit een leesclub of buddy read in de maand, lees ik alleen boeken waar ik op dat moment zin in heb. Ik leg dus niks vooraf klaar, ik kies als ik de vorige uit heb. En bevalt een boek echt niet, dan leg ik hem gewoon weg.’
Volgende week:
‘Ik nomineer Ann S. Ik kom haar heel vaak tegen op Hebban. Ze heeft altijd leuke reacties op mijn blogs en haar eigen blogs lees ik ook graag. Daarbij heeft ze me geïnspireerd om een mij onbekend soort feelgood uit te proberen: boeken over de Amish.’
Lees hier alle afleveringen in De Vrienden van Hebban | Meer Door Lezers: Het weekoverzicht