De Vrienden van Hebban #22: Nathalie Brouwers

‘Ik ben Nathalie en woon en werk in het Antwerpse, dit laatste als secretaresse bij het Instituut voor Tropische Geneeskunde. Het is een gerenommeerd instituut maar ze hebben er nog geen remedie tegen het boekenvirus gevonden, gelukkig maar! Ik was vereerd toen ik hoorde dat Gerrie me had genomineerd. Gerrie dacht dat ik al mijn thrillers in het Zweeds lees maar dat valt de laatste tijd wat tegen eerlijk gezegd: 1) ik heb lange tijd geen thrillers meer gelezen en 2) ik heb ook lange tijd geen Zweeds meer gelezen hoewel ik de taal dus wel een beetje ken. Ik hoop dat het er de komende maanden weer eens van komt! Ik heb trouwens ook al romans in het Zweeds gelezen hoor. Hoe dat is ontstaan? Vreemde talen zijn wel mijn ding en ik had interesse én voldoende tijd om na mijn studies de taal in avondschool te leren. Ik zou best boeken in meerdere talen kunnen lezen, maar veelal blijft het toch bij het Nederlands omdat ik daar al een ruime keuze in vind. Ik ben in veel dingen geïnteresseerd, maar literatuur en non-fictieboeken passeren de laatste tijd wel het meest bij mij, ook vanwege de Literatuurclub en de recensies natuurlijk. Ik las vroeger al redelijk wat, en dat tempo is nog omhooggegaan dankzij Hebban. En nu probeer ik er ook af en toe wat over te schrijven op mijn eigen blog…’

Voor mij is het beste boek allertijden:    

‘Mag ik er een paar uitpikken? Alle Wallander-boeken van de Zweedse auteur wijlen Henning Mankell, te beginnen met Moordenaar zonder gezicht, Woesten van Kris Van Steenberge en Congo: een geschiedenis van David Van Reybrouck. Ook van Wilde Zwanen van de Chinese schrijfster Jung Chang en het Ségou-duo-epos, Aarden wallen uit 1984 en De verkruimelde aarde uit 1985, van de Caribische Maryse Condé (Frans Guadeloupe) was ik erg onder de indruk, maar dat is al wat langer geleden...’ 

Ik zou de volgende auteur weleens willen ontmoeten:  

‘Naar wie ik live heel graag eens zou willen gaan luisteren (en kijken), is Stephen Fry, maar of ik hem een vraag zou durven stellen, is nog iets anders. ;-) Ik heb ook een heel goede herinnering aan een avond in het Zuiderpershuis in Antwerpen zo’n twaalf jaar geleden ongeveer met wijlen Henning Mankell als gast, en VRT-journalist Rudi Vranckx als interviewer, die ook al heel wat journalistieke boeken op zijn conto heeft. Eigenlijk twee mannen van een straf kaliber die ik graag volg(de) en waar ik heel veel respect voor heb.’  

Zo ziet mijn ideale leesdag eruit:  

‘Geen taken in het verschiet. Lekker rustig alleen in een kamertje of op een schaduwplekje buiten een boek lezen waarin ik me kan verdiepen van een van m’n favoriete schrijvers. Liefst ook met een lekker drankje en wat snacks erbij. Als ik een boek lees, is de zin om te knabbelen namelijk nooit ver weg. Veel meer moet dat niet zijn!’

Ik hecht totaal geen waarde aan dit boek:  

‘Naai-, haak- of breiboeken. Moet ik er een tekeningetje bij maken? Ik heb twee linkerhanden en totaal geen geduld voor dat soort zaken…’

Naar dit boek kijk ik enorm uit:  

‘Ik kijk echt uit naar het nieuwe boek van toch wel een van mijn favoriete auteurs vanaf het prille begin, Bart Moeyaert, dat in oktober dit jaar zal uitkomen. Daar is nog niet te veel van naar buiten gekomen! Ik heb dan ook een oproepje voor de Jeugdliteratuurclub: kunnen we deze meest vertaalde nog levende Vlaamse auteur van 2016 eens niet samen met de Literatuurclub in de kijker zetten? Hij schrijft namelijk voor álle leeftijden. Het is ook dankzij hem en enkele andere Antwerpse stadsdichters dat ik meer gedichten ben gaan lezen!’    

Mijn eerste baan in het boekenvak was:  

‘Ik heb natuurlijk niet echt gewerkt in de boekensector, maar ik ben wel een aantal jaren vrijwilligster geweest voor de meer alternatieve boekenbeurs ‘Het andere boek’ in Antwerpen toen die nog bestond (tot 2010). En ook toen kon ik lezingen bijwonen van een aantal fantastische auteurs, zowel buitenlandse als binnenlandse.’  

Als ik voor een maand naar een onbewoond eiland zou gaan en ik mocht maar één boek meenemen, dan nam ik dit boek mee:  

‘Mag ik mijn e-reader meenemen? Dan hoef ik het niet op één boek te houden. Lezers van papieren boeken zullen dit misschien niet graag lezen, maar het is toch iets enorm praktisch hoor. En anders kies ik het Verzameld werk van Willem Elsschot wel, dát heb ik uiteraard in een mooie band thuis staan. En dat volume valt eigenlijk nog mee, maar dankzij Hebban heb ik deze auteur die ik vooral op de schoolbanken leerde kennen, opnieuw actief kunnen ontdekken. ‘  

Mijn boekenkast is ingedeeld op:  

‘Dat is een vraag waar menig Literatuurclublid nu met gemak op kan antwoorden!’

Dit boek verdient echt een Nederlandse vertaling:   

‘Als ik hiervoor toch een Zweedse thriller mag noemen, is dat Mitvatten, het derde deel in de nieuwe serie rond detectives Berger & Blom van de Zweedse thrillerauteur Arne Dahl, dat in augustus dit jaar zal uitkomen. Hij schrijft intelligente, superspannende thrillers die echt diepzinnig zijn en ik ben een enorme fan van hem. Omdat de twee eerste boeken van de serie al zijn vertaald, kan deze niet achterblijven natuurlijk. Oh, en als ik hier nog de aandacht op mag trekken: minstens nog twee niet-vertaalde boeken van de IJslandse Nobelprijswinnaar Halldór Laxness, waarvoor de vertaler van diezelfde Laxness en IJslandse literatuur, Marcel Otten, al klaar blijkt te zitten. Je kunt er hier meer over lezen.’  

Zo zorg ik ervoor dat lezen leuk blijft:  

‘Ik wissel af in genres en probeer mijn grenzen te verleggen. Ik ben in veel onderwerpen en genres geïnteresseerd. Als ik een non-fictieboek aan het lezen ben, combineer ik dat bijna altijd wel met een ander boek omdat ik dat meestal niet zo snel kan uitlezen. Gedichten gaan ook altijd samen met iets anders, dat vraagt ook een ander leesritme. Verschillende fictieboeken zal ik minder snel combineren of het is om een dikker boek al dan niet in de vorm van een leesclubfeuilleton mee te helpen ‘verteren’. Qua grenzen verleggen heb ik dankzij Hebban en Hebban-vrienden de laatste jaren Auke Hulst leren kennen, en onlangs ook Aafke Romeijn die beiden science fiction en/of fantasy in hun boeken verweven, en graphic novels van Joe Sacco en Dick Matena gelezen.’

Volgende week:

‘Wil Veltkamp (Wilma) wil ik graag wat beter leren kennen. Ze gaf zich als eerste op om een buddyread voor mijn blog mee te doen, en dat is zeer goed meegevallen. We kozen voor het Boekenweekgeschenk Transit van Hella S. Haasse.  Ze zat samen met mij ook in het leesfeuilleton rond Een stad, het meisje en de duivel van Svealena Kutschke.’  

Zomerstop

Dit is de laatste aflevering in de rubriek De Vrienden van Hebban voor de zomerstop! De eerstvolgende aflevering (#23) vind je op zaterdag 1 september weer terug op je favoriete boekensite.