De Vrienden van Hebban #9: Eus Wijnhoven
‘Hartelijk dank, Inge. Te veel eer! Ik ben Eus Wijnhoven, uitgever van lesmethoden voor natuurwetenschappelijke vakken. Biologie voor Jou, Nova natuurkunde en Nova scheikunde. Daarnaast ben ik een manisch lezer. Duits-, Engels- en Nederlandstalige literatuur. Ik schrijf recensies voor Boekhandel De Omslag in Delft. Ook schrijf ik fictie, zowel korte verhalen als langer werk. Ben al bijna 30 jaar samen met Ada met wie ik twee zoons heb. Natuurlijk ben ik fan van Hebban en neem graag deel aan leesclubs. Diplomatie is mij vreemd, gelukkig.’
Voor mij is het beste boek allertijden:
‘Max Havelaar van Multatuli, maar ook diens Ideeën. Het werk van Douwes Dekker heeft me vanaf mijn zestiende jaar beïnvloed in mijn denken over rechtvaardigheid. Sinds jaren ben ik lid van het Multatuligenootschap. Ook W.F. Hermans was een Multatuliaan, en net zo’n onaangename persoonlijkheid. Zijn Nooit meer slapen behoort ook tot mijn beste boeken allertijden. Ter afsluiting van deze onmogelijke vraag: alles van Thomas Mann.’
Ik zou de volgende auteur weleens willen ontmoeten:
‘Eduard Douwes Dekker, vanzelfsprekend. En WFH om eens een forse discussie te voeren die waarschijnlijk met slaande deuren zal eindigen. Halldór Laxness: hoe kreeg hij het voor elkaar zulke ‘donkere’ boeken te schrijven terwijl ik als lezer niet kan ophouden totdat ik die boeken uit heb? En ten slotte zou ik graag eens wat langer met de (nog in leven zijnde) beste auteur van korte verhalen spreken: Tobias Wolff. Zo’n tien jaar geleden heb ik hem heel kort gesproken in A’dam.’
Zo ziet mijn ideale leesdag eruit:
‘Als je binnenkomt links aan het raam, bij café De Engel op de Markt in Delft. Westmalle dubbel erbij (helaas mag het saffie niet meer). Heerlijk in het licht, waarbij je de toeristen naar de Nieuwe Kerk ziet schuifelen. Vaste prik op zaterdag van 11:00 – 14:00 uur. Dat moment is heilig voor me.’
Naar dit boek kijk ik enorm uit:
‘Daar kan ik geen antwoord op geven, want iedere keer als er weer nieuwe boeken verschijnen denk ik: die moet ik kopen. Wel verlang ik naar een dik boek van Hafid Bouazza, in de stijl van Momo, of Paravion.’
Deze overeenkomst heb ik met mijn favoriete boekpersonage:
‘Het narcisme van Adriaan Hoorndrager uit Hotel Alfabet? Ja, soms dan toch. De opvliegendheid van Multatuli? Zeker na een stuk of vier Westmalles. Het opportunisme van Peter Holz uit Peter Holz – Sein glückliches Leben erzählt von ihm selbst? Bijna dagelijks.’
Als ik voor een maand naar een onbewoond eiland zou gaan en ik mocht maar één boek meenemen, dan nam ik dit boek mee:
‘Verzameld werk van Multatuli.’
Mijn boekenkast is ingedeeld op:
‘Een kast met Belgische en Nederlandse literatuur, verdeeld naar proza en poëzie (zo veel mogelijk in alfabetische volgorde), non-fictie zoals biografieën maar ook boeken over klassieke Citroëns, vertaalde literatuur, Duitstalige fictie, Engelstalige fictie, boekenweekgeschenken (ik mis er nog vier) en oude encyclopedieën.’
Het eerste boek dat ik helemaal zelf las was:
‘Waarschijnlijk iets van Dick van der Laan (Pinkeltje)? Of misschien toch Dick Bruna daar weer voor?’
Dit boek verdient echt een Nederlandse vertaling:
‘Peter Holz – Sein glückliches Leben erzählt von ihm selbst van Ingo Schulze. Het is echt onbestaanbaar dat dit boek uit 2017 – genomineerd voor de Deutscher Buchpreis – niet in het Nederlands is/wordt vertaald. Overigens heeft Robert Menasse die prijs gewonnen met Die Hauptstadt (ook erg mooi).’
Het slechtste boek dat ik ooit las is:
‘Het kaartenhuis van Mark Z. Danielewski. Iedere minuut die ik daaraan heb besteed, is er één teveel. Sowieso leg ik boeken op mijn werk neer bij het koffiezetapparaat als zij mij na 100 pagina’s nog niet kunnen boeien.’
Volgende week:
‘Ik nomineer Jan Stoel. Hij was coördinator van de leesclub van Onder een hemel van sproeten van Alex Boogers. Daar hadden we meningsverschillen over. Jan is een uitmuntend leesclubleider en geeft zeer gefundeerd commentaar.’
