Deze week: samensmelten, voyeurisme en een nieuwe Poznanski

Layers

De Oostenrijkse Ursula Poznanski schreef eerder het jeugdboek Erebos, waarmee ze bekend werd bij het grote publiek. Thriller Vijf, het eerste deel over rechercheurs Kaspary en Wenninger, die een aantal jaren later volgde, vergrootte haar fanschare verder. Binnenkort verschijnt de prachtig vormgegeven Young Adult roman Layers, dat beide lezersgroepen zou kunnen aanspreken. Het klinkt mysterieus, het klinkt spannend en met het schrijftalent van Poznanski is het ongetwijfeld een boek dat je niet neer kunt leggen voor het uit is. 

De zeventienjarige Dorian is van huis weggelopen. Het leven op straat gaat hem eigenlijk prima af... tot hij op een ochtend wakker wordt naast een vermoorde zwerver. Dorian kan zich niet herinneren wat er is gebeurd en slaat op de vlucht. Een aardige welzijnswerker ontfermt zich over hem - hij geeft hem kleding, eten, onderwijs én houdt hem voor de politie verborgen. De enige tegenprestatie die van Dorian gevraagd wordt, is het afleveren van goed verzegelde relatiegeschenken. Het lijkt een geweldige deal, totdat Dorian na een onverwacht incident een van de pakketjes zelf houdt. Vanaf dat moment is hij zijn leven niet meer zeker...

Layers ligt vanaf 15 maart in de winkels. We gaan binnenkort een Hebban Leesclub starten voor dit boek, mis het niet!

Join

Het Engelstalige Join is het debuut van de Amerikaanse Steve Toutonghi. Het is een sciencefictionroman die speelt met een nieuwe technologie: het samensmelten van het bewustzijn van meerdere mensen tot één mind. Je hebt zo altijd en op een perfecte manier gezelschap in verschillende lichamen. Maar Chance en Leap, twee 'joins' van respectievelijk vier en vijf personen ontdekken een verschrikkelijk defect in deze technologie. Ze moeten noodgedwongen op pad door het door klimaatverandering vernietigde hart van Noord-Amerika en de samenlevingen van 'wilden' die nooit hebben willen joinen. Op zoek naar de enige mensen die deze technologie kunnen ontmantelen: zij die het creëerden.

Ik kan me voorstellen dat dit voor een niet-genrelezer klinkt als abracadabra of een heel rare underground cultroman. Maar dit is wat sciencefiction (ook) doet. Ontdekken wat kan, wat zal, wat mag, wat komt, wat helemaal niet kan en misschien nooit zal kunnen. De keerzijde van technologie, de sociale en ecologische bijwerkingen van een sprong vooruit. Join lijkt me een ontzettend spannend en intrigerend boek en het begint zo: 'From one of his five childhoods, Chance remembers his bare feet, wet and shining on the flat white surface just beneath a thin layer of water.'

Op 21 maart kun je de Engelstalige paperback van Join aanschaffen. Over een eventuele Nederlandstalige vertaling is (nog) niets bekend.

We zeggen hier niet halfbroer

Henk van Straten is de auteur van onder ander Smet, Superlul en Bidden en vallen. Boeken die ik allemaal niet las. Hij is ook schrijver van de 'Henk lift mee'-stukjes in de Volkskrant, die ik af en toe wel eens lees. Het voelt ongemakkelijk en voyueristisch als je samen met Van Straten zijn 'object' bestudeert. De kleinste details van iemands gedrag kruipen uit de krant je woonkamer in. Wat lijkt het me naar om onder die loep te liggen. Maar wat intrigerend, wat er te zien is. Maar dat is allemaal niet waarom dit boek een van mijn drie keuzes voor deze week is. Van Straten schrijft kleine stukjes tekst op zijn Facebookpagina. Kleine inkijkjes bij heel gewone gebeurtenissen uit een mensenleven. Uit zíjn mensenleven. Hij legt zichzelf onder de loep. Onder een veel sterkere loep. En het komt aan wat hij schrijft. Het is soms lullig, flauw, stom, onaardig, maar altijd knetterecht. Haarscherp zie je zijn gedachten vliegen. Voyeuristisch als we allemaal zijn, willen we daar best graag een heel boek van vol. En dat is er vanaf morgen: We zeggen hier niet halfbroer.

Henk van Straten groeide op in Eindhoven met drie oudere halfbroers, zijn stiefvader en zijn moeder, om in de weekenden met diezelfde moeder naar zijn vader in Rotterdam te rijden. Zijn stiefvader was hem liever kwijt dan rijk, dacht hij. Zijn moeder, gevangen tussen twee mannen, was aldoor somber en vertrok op zijn vijftiende naar Curacao. Zijn broers waren zijn broers, maar toch ook weer niet. Wij zeggen hier niet halfbroer is een humoristisch, schrijnend, maar liefdevol verhaal over een kind dat dacht altijd vrolijk te moeten zijn en, later, over een puber die eenzaam drugs gebruikte op zijn zolderkamertje en opging in zowel de punk- als de gabbercultuur.

We zeggen hier niet halfbroer wordt op 14 maart gepubliceerd