Deze week: vrede, boekverbrandingen en getuigenbescherming?
In de jaren '90 van de vorige eeuw volgde ik een bijvak aan de Rijksuniversiteit Groningen over de wetenschap van Oorlog en Vrede. Het werd gegeven door professor Hylke Tromp, een bekende en omstreden polemoloog. Het was een juridisch vak, dus het ging vooral over regels en afspraken tussen strijdende partijen. Het onderdeel 'Vrede' kreeg veel minder aandacht dan ik verwacht had. Daarom triggerde dit citaat over het boek Vrede kun je leren me:
Vrede is een vak. De opvoeding tot vrede moet net zo vanzelfsprekend zijn als gymnastiek en lichamelijke verzorging. Dit essay pleit voor mindfulness, geweldloze communicatie en compassie op school, op het werk en thuis.
Het is een essay van Thomas D'Ansembourg (voormalig advocaat en psychotherapeut, gespecialiseerd in geweldloos communiceren) en David van Reybrouck (cultuurhistoricus, archeoloog en schrijver, die o.a. de AKO Literatuurprijs en de Libris Geschiedenisprijs won voor Congo). Zij vragen zich af of geweld zich echt - zoals nu keer op keer gebeurt - alleen met geweld laat bestrijden. Zeer actueel.
Vrede kun je leren, uitgegeven door De Bezige Bij, vind je vanaf 31 mei in de winkels.
De cover trok me direct: mooi vormgegeven en met een opvallend contrast tussen de Nederlandse auteursnaam en de Engelstalige titel en serienaam: Enter, Rebound 1, Willem Asman... (en als bonus is het ook nog een Thriller). De drie delen van Rebound zullen allemaal in 2017 verschijnen.
De serie gaat over de geheime organisatie REBOUND. Uit de flaptekst blijkt niet direct wat die organisatie doet, maar het heeft ongetwijfeld te maken met ondergedoken mensen en nieuwe identiteiten. Als je op de site van de uitgeverij een fragment van het boek leest (20 pagina's) dan wordt die indruk sterker. Spannende opening, met interessante verwijzingen naar echte gebeurtenissen.
‘Zo werkt het niet,’ zegt Oz. ‘U begrijpt waarom. Eenmaal in een nieuw leven is er geen enkele band meer met het vorige. Dát is de garantie.’
Als een blufpokeraar die zijn bod verdubbelt, zegt Ubbink: ‘Ik wil Stanley Hillis spreken.’
Oz, uiterlijk onbewogen, zegt: ‘Ik ken niemand die zo heet.’
‘Lul niet. Hillis is klant bij jullie. Vermoord, zogenaamd. Maar jullie hebben hem aan een nieuw leven geholpen.’ Voldaan leunt Ubbink achterover in zijn designer bureaustoel.
De achterflap heeft het over een andere zaak: Tyler Young is in Amsterdam ondergedoken omdat ze dertien jaar geleden tegen haar man getuigd heeft. Haar dochter gaat op zoek naar haar vader, die ze nooit gekend heeft. Als zij verdwijnt moet Tyler actie ondernemen, maar het getuigebeschermingsprogramma dat haar naar Nederland heeft gestuurd, zegt haar zaak niet te kennen.
De premisse klinkt spannend en interessant en dat de hele serie in één jaar zal verschijnen maakt ook nieuwsgierig.
Enter verschijnt op 2 juni bij uitgeverij Ambo|Anthos.
Fahrenheit 451 past naadloos in het rijtje 1984 en Animal Farm van George Orwell, Het verhaal van de dienstmaagd van Margaret Atwood en Heerlijke nieuwe wereld van Aldous Huxley. Allemaal boeken die als cautionary tales gelezen kunnen worden. En al is Fahrenheit 451 geschreven in de tijd van de koude oorlog, McCarthyism en werd er sterk verwezen naar de Nazi boekverbrandingspraktijken, als je het in de context van nu - populisme, anti-pers en alternatieve feiten - leest, is het weer actueel.
Het was een genoegen om te verbranden.
Het was een bijzonder genoegen om dingen opgegeten te zien worden, om ze verkoold te zien, en veránderd. Met de koperen spuitkop in zijn handen, de reusachtige python die zijn giftige kerosine op de wereld spuwde, dreunde het bloed in zijn hoofd, en zijn handen waren de handen van een buitengewoon dirigent die alle symfonieën van het oplaaien en branden speelde om de fl arden en houtskolen ruïnes van de geschiedenis neer te halen. Met zijn symbolische helm, 451 genummerd, op zijn onverstoorbare hoofd, en zijn ogen, oranje gevlamd door de gedachte aan wat hierna kwam, klikte hij met de aansteker en het huis laaide op in een verslindend vuur dat de avondhemel rood en geel en zwart kleurde.
Het is een dystopisch sciencefictionboek, een echte klassieker, die in 1953 voor het eerst gepubliceerd werd. Dat het nu opnieuw uitgegeven wordt, lijkt geen toeval en past heel mooi bij de heruitgave van De man in het hoge kasteel van Philip K. Dick vorig jaar. Het begin van een geweldige serie klassiekers.
Fahrenheit 451 verschijnt op 2 juni bij Uitgeverij Lebowski.
Ook deze week:
- Spookschip van Clive Cussler (29 mei)
- Haat van Arne Dahl (30 mei)
- Hof van vleugels en verwoesting van Sarah J. Maas (30 mei)
- De Slag op de Heckingse Heide van John Flanagan (30 mei)
- Niets is onmogelijk van Elizabeth Strout (1 juni)
Wekelijks een overzicht van de (belangrijkste) verwachte boeken binnen je favoriete genres in je mailbox? Maak een gratis account aan op Hebban of klik hier om je nieuwsbrieven te beheren.
