Meer dan 6,0 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×

Terug

Interview /

Eddy Zoëy: "Ik ren gillend weg voor Gordon"

door Hebban Fantasy 2 reacties
In elke aflevering gaan drie vrienden samen op zoek naar drie sleutels, die passen op drie geldkistjes. In deze eerste Nederlandse aflevering zien we turner Jeffrey Wammes, bijgestaan door zijn zus en een vriend, rennen voor zijn leven terwijl hij achternagezeten wordt door een meute bloeddorstige honden. Het drietal mag het gevonden geld alleen houden als ze ontsnappen van het terrein. Deze eerste aflevering is de enige met Nederlandse deelnemers, in de vervolgafleveringen zijn Engelse deelnemers te zien. Eddy Zoëy vertelt ons hoe hij en zijn kandidaten de angst tegemoet traden.


Wat doe je als één van de deelnemers compleet door het lint gaat (van angst)? Hoe ver ga je in dit programma?
Dat hebben we nog niet meegemaakt hoor. In het buitenland (UK & USA) wordt de show ook opgenomen, en de ervaringen zijn hetzelfde: wél grote schrikreacties, maar geen gekte. Ik denk dat de oorzaak daarvan is dat kandidaten in hun achterhoofd heus wéten dat het allemaal niet echt is, maar die wetenschap reduceert je oorspronkelijke schrikreactie gelukkig niet, en daar doen wij ons voordeel mee ;-)

Hoe kwam je op het idee om een horror-gameshow te maken? Maakt reality het enger dan fictie?
Ik presenteer het enkel natuurlijk, ben in deze niet zelf een producent, maar we maken dit samen met Tuvalu, FOX en een hele grote hoop aan vakkundige Britten in een Noord-London's bos. Toen ik ervoor gevraagd werd heb ik diréct “ja” gezegd, omdat ik het zó uniek vind. Het is nog niet eerder gedaan, en dat maakt het in deze tijd van ontzettend veel copy-paste-TV al zeer bijzonder. Als je dan ook nog ziet hoe formidabel alles is uitgevoerd en daadwerkelijk overal in is doorgedacht, dan maakt het dit avontuur echt tot één van de tofste programma’s waar ik ooit bij betrokken ben geweest...

Wordt deze serie ook eng voor de kijkers, of alleen voor de deelnemers?
Het is onbetwist enger voor een deelnemer dan voor een kijker. Ook de kijker zal schrikken, maar vooral denken, ‘wat ben ik blij dat IK daar niet door dat bos ronddool!’ De kijker thuis voor de buis, veilig op de bank, zal in tegenstelling tot de deelnemer vaker moeten lachen. Leedvermaak. Lachen doen de kandidaten nauwelijks in het donkere bos...

In boeken moet horror het van de spanningsopbouw hebben, terwijl in films vaak schrikeffecten worden gebruikt. Welke technieken komen er terug in de gameshow?
Beide. De spanningsopbouw is supersterk omdat de kijker nét als de kandidaat terecht komt in iets waarvan ze geen idee hebben wat ze ermee moeten, of waar het überhaupt heen moet. Elk hoofdstuk is een ontdekkingstocht an sich. De kandidaten moeten vaak maar gaandeweg hun ideëen uitproberen. De kijker denkt mee, zal vast hardop mee willen praten en advies willen geven aan de spelers on screen, en naarmate de spanningsopbouw loopt, worden schrikeffecten in gezet. De combinatie van spanningsopbouw en schrikeffecten werkt erg goed.

Wat vind je angstaanjagender, menselijke slechteriken zoals Norman Bates (Psycho), of bovennatuurlijke wezens zoals vampiers en weerwolven?
Het echte. De realiteit is ook altijd angstaanjagender dan wat de beste scenarioschrijvers kunnen verzinnen.

Na welke film of welk boek durfde jij niet meer in het donker de trap op?
In mijn jeugd had je ‘Friday The 13th’, ‘The Excorcist’, ‘Texas Chainsaw Massacre’... Soms huurden we een videorecorder, en dan ging je ‘s avonds laat met een klein clubje een aantal van die films er doorheen jagen. Jammer was dan dat ik vanuit Albergen of Tubbergen diep in de nacht met de brommer nog even terug moest tuffen naar Wierden, toch een half uur à 3 kwartier rijden, door onbewoond gebied en een erg donker bos. Ik deed dat. Maar reed dan wel beláchelijk hard!

Had je de reacties van de deelnemers verwacht of was het veel heftiger of juist veel milder dan je in had geschat?
Ik ben erg blij met de keuze van de kandidaten. Jeffrey, Priscilla & Maurits bleken de perfecte kandidaten: jong, snel, sterk, hardop-pratend, én -natuurlijk- toch ook schrikachtig. Denk dat het nog moeilijk wordt hen te overtreffen. We hebben van te voren goed gekeken naar de casting van andere landen, en daarom kwamen we op dit drietal uit. We hebben altijd de hoop gehad dat deze 3 goed zouden passen binnen dit format. We hadden niet verwacht dat het zó goed zou werken.

Was Jeffrey dapper of dook hij achter zijn zus weg?
Ik vind het al dapper dat je hieraan meedoet. En ja, Jeffrey was superdapper. Dat ga je zien. Maar dat geldt ook voor z’n zus Priscilla en maatje Maurits. Dat zijn helden voor me nu :-)

Wat was de meest verrassende gebeurtenis uit de serie? Je mag vaag blijven om geen spoilers weg te geven.
Het is altijd maar de vraag hoe het drietal gaat kiezen, en waarom een keuze gemaakt wordt over wie het tegen de honden moet gaan opnemen. Dat is een heftige afvalrace. En dat zal in overeenstemming moeten gebeuren, maar zo makkelijk ís het nog niet om te kiezen wie doorgaat, of wie dus geld veilig moet gaan stellen. Kies je voor de snelste tot het laatste bewaren? Of kies je voor de bangste het eerst eruit laten stappen? De keuzes daarin zijn verrassend is ook vaak gebleken in het buitenland.

Waar ren jij gillend voor weg?
Gordon

It (het) van Stephen King, eng of niet? Zitten er clowns met scherpe tanden in de shows? (want dan kijk ik niet)
Ja. ‘It’ is eng. Ik las veel King vroeger. De boeken zijn altijd wel heel veel beter dan de films trouwens. Van die tijd vond ik ‘Salem’s Lot’ echt eng. ‘Christine’ vond ik eerder tóf. Ik wilde ook zo’n auto na het lezen. Maar clowns, dat zijn vaak inderdaad onbedoeld enorme scary motherfuckers. Stephen King is dat al vroeg opgevallen, en die heeft daar een sterk dik boek van weten te maken. En in ‘Release The Hounds’ zitten altijd scherpe tanden. Da’s een feit.

Walking Dead, tv-serie of boeken: krijg je nachtmerries van zombies?
Nee, geen nachtmerries van Zombies, maar ik ben wel écht verslaafd aan ‘The Walking Dead’. Ik vind het zó goed gemaakt, en de perfecte combi van drama, spannende materie én een morbide alvalrace. Ik sluit dit weekend serie 3 af, en ben écht huiverig voor maar één ding: dat ik er te snel doorheen ga. Want, serie 4 ligt al op de plank te wachten, en wát nu als ik straks alles gekeken heb? Dat is het moeilijke aan series waar je echt verslaafd aanraakt: ik wil de afleveringen het liefst allemaal back-to-back kijken, maar ik wil ook heel vaak juist superzuinig zijn omdat het anders zo snel ‘op’ is...

Dilemma: liever duizenden trage zombies uit Walking Dead of één snelle van de soort uit de film World War Z (met Brad Pitt).
De trage zombies. Dan koop ik zo’n Michonne-zwaard, en red ik me wel voor een tijdje, hoop ik. Diep in ons zit ergens de wens zo’n apocalyptische toestand mee te maken. Gewoon om te weten hoe je je zou redden. En als ik dan mag kiezen voor welke apocalyptische rotzooi, dan kies ik zombies. Kom maar op.  

Van welk type zijn de ‘hounds’ die worden losgelaten. Zijn het Cujo’s of stiekem zwaar getrainde knuffelchihuahua’s?
‘Cujo’ was een hondsdolle Sint-Bernhard toch? Daar zijn er niet zoveel van gelukkig. De honden in de kooi zijn Duitse herders. De honden die rennen zijn Belgische herders. Die eersten zijn fel en angstaanjagend als ze blaffen, de tweede soort is heel goed te trainen, en hebben ook de best-mogelijke training gehad voor deze gameshow. En zowel de Duitse- als de Belgische herders, eten chihuahua’s voor ontbijt.

Dus niet missen: Vanavond (30 oktober) om 22:00 uur op FOX



Over de auteur

Hebban Fantasy

326 volgers
20 boeken
0 favorieten


Reacties op: Eddy Zoëy: "Ik ren gillend weg voor Gordon"