Een heerlijke feelgood roman over een zomer om nooit te vergeten

Over Een goed jaar
Vanaf de middelbare school zijn ze beste vriendinnen. Deze zomer, wanneer ze allemaal rond de dertig zijn, hebben ze elkaar harder nodig dan ooit!
Na haar laatste slechte relatie is Cassie voorlopig klaar met daten. Toch, moet ze eerlijk bekennen, is ze nog steeds op zoek naar De Ware.
Julie en haar middelbare schoolvriendje vormen een vruchtbaar stel, want ze krijgen het ene na het andere kind. Het leven van Julie draait enkel nog om lekkende kranen en onbetaalde rekeningen.
Het vuur in het huwelijk van Marty en haar brandweerman is aardig gedoofd, terwijl Marty wordt verleid door een oude vlam.
Beth heeft het druk als dokter. Haar lichaam laat haar voor de tweede keer in de steek. Ze wordt een lastige patiënt en een vriendin met geheimen.

Over Robyn Carr
Eind maart 2015 was Robyn Carr Auteur van de week op Hebban Feelgood. Diana van Eynde schreef toen het volgende: “Robyn Carr heeft een mooi doel voor ogen. Ze wil namelijk boeken voor vrouwen schrijven. Maar niet zomaar vrouwenverhalen. Nee, ze moeten grappig zijn zonder flauw te worden. Ze moeten de facetten in het leven beschrijven zoals ze zijn en ze moeten de kracht van de vrouw laten zien.”

Een fragment uit Een goed jaar
Hoewel Julie en Cassie beste vriendinnen waren, hoorden ze bij een groepje van vier vriendinnen die al onafscheidelijk waren sinds de middelbare school. Marty en Beth waren hun andere twee hartsvriendinnen. Ze hadden op school allemaal in hetzelfde cheerleaderteam gezeten en hadden sindsdien een hechte band. Beth was de enige die niet zo vaak beschikbaar was voor een gezellig avondje; ze was een kersverse arts en haar rooster was moordend.
De anderen waren min of meer buurtgenoten gebleven sinds ze van de middelbare school af waren en kwamen regelmatig bij elkaar over de vloer. Ze hadden ook wel eens grotere groepen over de vloer met nog meer oude vrienden. De traditie was ontstaan toen Julie en Billy als pasgetrouwd stel een klein feestje gaven, en het daarna verder uitgroeide. Een paar jaar na de middelbareschooltijd stelde Billy Marty voor aan een van zijn maten bij het brandweerkorps en na verloop van tijd waren ze getrouwd. Tegenwoordig werden de feestjes - zo'n vier, vijf keer per jaar, waarbij iedereen iets te eten meebracht - ook bevolkt door een aantal brandweermannen en hun vrouwen of vriendinnen, plus wat oude schoolvrienden die nog in de buurt woonden.
4 juli werd dit jaar gevierd bij Marty en Joe thuis, in hun recreatieruimte. Het was een grote ruimte, compleet met bar, biljarttafel, flipperkast, hypermoderne stereoapparatuur en meer dan voldoende zit- en staanplaatsen. Ze woonden in een kast van een huis naar Julies maatstaven, die dan ook jaloers om zich heen keek. Ze hadden allerlei speeltjes: quads, een boot, jetski's, een camper.
Joe verdiende iets meer dan Billy, aangezien hij al een paar jaar langer bij de brandweer werkte, maar hun luxeleventje konden ze zich waarschijnlijk eerder veroorloven omdat ze niet meteen na de middelbare school waren getrouwd, maar één kind hadden en Marty fulltime werkte. Als kapster weliswaar - geen dik betaalde beroepstak - maar ze had een hele zwik vaste klanten, en Julie kon zich haar knip- en verftarieven zeker niet permitteren.
Julie had haar parttimebaan aangehouden nadat Jeffy was geboren, terwijl Billy werkte en zijn opleiding afmaakte voordat hij bij de brandweer in dienst trad. Dat waren jaren van strakke schema's, studieleningen en de eindjes met moeite aan elkaar knopen. Op het moment dat Billy een salaris ging verdienen bij de brandweer, dat bij aanvang bescheiden was, hadden ze flink wat schulden af te lossen. Maar toen diende Clint zich aan en, een jaar later, Stephie. Dat sloeg al snel een gat in het speelgoedbudget. Wat heet, het sloeg een gat in het huishoudbudget.

Klik hier voor een langer fragment.