Een leven zonder Hebban
Op 29 mei 2014 werd Hebban.nl gelanceerd, een voortzetting van het oude Crimezone, een site voor thrillerliefhebbers. Hebban zou de Nederlandse Goodreads worden en alle genres huisvesten. Als enorme liefhebber van het speculatieve genre werd ik aangetrokken om Hebban Fantasy te bemensen. Kijk nou, dit koddige artikeltje over de geboorte van het Hebban Fantasy-portal. Hebban was toen nog verdeeld in genreportals. Al snel leerde ik dat het een bestaan vol continue veranderingen zou zijn, dat baantje bij Hebban. De genreportals werden opgeheven, omdat we leerden dat mensen helemaal niet graag zo in hokjes verdeeld wilden worden. Hebban Fantasy ging ter ziele, maar Hebban.nl stroomde vol lezers in alle vormen, maten en smaken. De lezerscommunity groeide en groeide. Wat was het allemaal spannend, leuk en dynamisch!
In 2015 publiceerden we een korte reeks expertcolumns, waarbij ik me 'fantasy-expert' mocht noemen. Ik deed schaamteloos aan belangenverstrengeling door ons eigen kersvers gepubliceerde boek een podium te geven in een van die expertcolumns. Kennelijk gebruikte ik toen ook gewoon woorden als 'fucked up' in een redactioneel artikel. Foei, dat zou nu niet meer door de beugel kunnen.
In 2016 startten we onze eerste Hebban Reading Challenge. Het leverde bijna 4.300 lezers op, wat een succes! Dat we 2024 uitgaan met ruim 50.000 lezers doet niets af aan dat eerste, kleine beginnetje waar we zo blij mee en trots op waren. 4.300 mensen die een leesdoel voor zichzelf bepaalden. De jaarlijkse checklists vol categorieën waren een feest om te bedenken en ook al bieden we in 2025 geen checklist meer aan, ik ben ervan overtuigd dat tienduizenden mensen ergens op Hebban inspiratie zullen vinden om hun nieuwe leesdoel te halen. Sterker nog, jullie hebben het heft al in eigen handen genomen. Mijn leesdoel voor 2025 is opnieuw honderd boeken en ik voorspel maar zo dat ik het dit keer ga halen!
Ook in 2016 kwam het meest bizarre project aller tijden tot stand. Op papier (en wellicht ook achteraf) was het eigenlijk ondoenbaar, maar het werd een heel bijzondere ervaring voor tientallen lezers. Natuurlijk heb ik het hier over de feuilleton rond Het achtste leven (voor Brilka) van Nino Haratischwili, geleid door het onvergetelijke duo Greet en Guy. Ik las niet mee (ik heb het boek nog steeds niet gelezen!), maar leverde wel wekelijks aan tachtig (!) mensen een pdf met telkens ongeveer 100 bladzijden van het bijna 1300 pagina's tellende boek. Ik ben blij dat ik toen niet vooraf wist hoe uitputtend het organiseren van dit project was, want dan hadden we het misschien niet gedaan en hadden we een unieke belevenis gemist. Ik denk dat dit het moment was dat ik wist dat de lezerscommunity Hebban zelf in de hand kon nemen. De tomeloze energie van de tientallen lezers in dit maanden durende samenleesproject kon de wereld doen oplichten. Ik stuurde pdf'jes rond en porde mensen die het af lieten weten, maar jullie deden het.
Jullie maakten ook De Dikke van Hebban, waarin je alle woorden leert die je als Hebbanist moet kennen. Ík ken niet eens alle woorden, een teken dat er een heel universum leeft onder het redactionele oppervlakte van Hebban. LUEK, lees uit eigen kast, is een ander fenomeen dat geboren is in de onderbuik van Hebban, waar geen redacteur aan te pas is gekomen. Ik heb geen linkje voor je, omdat LUEK overal op Hebban is. Geef toe, jij kent het ook. Je hebt nog tientallen ongelezen boeken thuis liggen en je koopt een nieuwe. Loopt het de spuigaten uit bij jou (hier wel zeker), ga dan ook aan de LUEK! Lees Eens Wat Anders in april, de Korte Verhalen Challenge, Een Week Vol Boeken – de lijst van dierbare herinneringen is eindeloos.
Een grote liefde van mij is het samen lezen van boeken. Dat kan in de Hebban Leesclubs, in de nieuwe Hebban App, de Hebban Crew doet het in Hebban Boek van de Maand, maar we deden het ook regelmatig in Boekenpraat-projectjes. Mijn hoofd ontplofte van de ervaring rond Vergeten reis van Silvina Ocampo. Ik was in hogere sferen, in de zevende hemel tijdens die leeservaring. Voortgedreven door de discussie met mijn twee medelezers.
Voor de Hebban Thrillerprijs en Hebban Debuutprijs meldden jullie je altijd massaal aan voor de lezersjury's. Zo maar even vrijwillig vier boeken lezen in een paar weken, gewoon omdat je zo van lezen houdt en graag ook je bijdrage wilt leveren. Wekelijkse aanmoedigingsmails houden iedereen hopelijk op schema (een enkeling wordt er gillend gek van). Wat een tof resultaat als je dan bijna 450 leesbeoordelingen binnenkrijgt van de lezersjury, waardoor wij de vakjury aan het werk kunnen zetten. Het Hebban Team vol vrijwilligers dat inmiddels ruim 6.000 Boekentippers heeft uitgedeeld, bijna duizend leesclubs heeft gecoördineerd en duizenden, maar dan ook duizenden redactionele recensies heeft geschreven van evenzoveel ebooks waarmee ik rondzwaai. We hadden dit allemaal nooit kunnen doen zonder jullie.
In de zomer van dit jaar vierden we ons tienjarig jubileum. Wat een kers op de taart van tien jaren Hebban. Een enorme warmte werd verspreid in en onder de jubileumartikelen. Ik was zo geroerd door hoe belangrijk Hebban is geworden voor zo veel lezers. Dat is waarvoor we aan de slag zijn gegaan in 2014, al wisten we dat wellicht toen nog niet precies. Ik antwoordde toen nog op de vraag op je bijzondere contacten hebt gemaakt op Hebban met: 'Natuurlijk Wacht, bestaat er een leven buiten Hebban?!'
Ik antwoordde op de vraag naar je wens voor de Hebban Crew ook het volgende: 'Om bij Hebban te werken moet je best een beetje een werkidioot zijn, het is geen kantoorurenbaantje. Mijn boodschap aan mijn collega's is dan ook: "Laten we nóg tien jaar idioten zijn!"' En dat laatste ga ik niet meer beleven. Voor mij niet nog tien jaar Hebban. Juist omdát het geen kantoorurenbaantje is en het enorm veel vergt, moet je met volle overtuiging en een hele emmer energie 's ochtends uit bed springen om aan de slag te gaan. Hebban heeft mijn hart en er is een reden dat vrijwel dit hele afscheidsartikel over jullie gaat, de lezerscommunity. Jullie leven, ademen en snuiven boeken. Ik zie jullie, ik zie jullie passie en boekenliefde. Ik bén jullie. En daarom is het voor mij nu tijd om over te gaan van de ene kant van Hebban naar de andere kant. Geen eindeloze Excelsheets meer, maar eindeloze bladzijden leesplezier. Geen meetings meer, maar samenleesprojectjes. Niet meer turen in statistieken, maar gluren naar te verschijnen boeken. Wow, een challenge die ik ga halen en ook nog met de meest geeky titels die ik kan vinden! Ik leg mijn taak als Hebban Debbie neer en wordt gewoon Debbie op Hebban. Zie je aan de overkant!
In een ongekende toevalligheid heeft de zeer verwarde huisastroloog per direct haar functie neergelegd. Drommels, drommels, drommels.
