Eindelijk erkenning van Tonke Dragts 'De brief voor de koning' in Engeland

Het verschijnen van De brief voor de koning in Engeland, nu zo'n jaar geleden, is bijzonder: slechts drie procent van de in Groot-Brittannië verkrijgbare literatuur is vertaald. In Duitsland zijn alle boeken van Dragt beschikbaar, in Spanje meer dan de helft. Ook is er een editie verschenen in Indonesië, het land van haar jeugd, en zelfs in Japan.

In De brief voor de koning verlaat schildknaap Tiuri de nacht voor zijn ridderslag ongeoorloofd de kapel waar hij een wake houdt. Iemand heeft dringend hulp nodig. Tiuri voldoet aan zijn verzoek, waartoe hij een gevaarlijke tocht moet ondernemen. Dit ridderepos over helden en schurken, over mensen met goede en kwade kanten, lijkt juist in Engeland thuis te horen. Het past helemaal in de traditie van de klassieke riddelverhalen over koning Arthur en de avonturen van Tolkien.

Het boek werd dan ook meerdere keren door Dragts uitgever aangeboden, en keer zelfs met een aanbevelingsbrief van de beroemde Engelse fantasy-schrijver Alan Gardner. De Britten vonden echter het vertalen te duur. Uiteindelijk had de in Nederland wonende vertaalster Laura Watkinson succes. Zij bood de eerste hoofdstukken in het Engels aan aan Pushkin Press, gespecialiseerd in vertalingen van internationale klassiekers en net begonnen met een kinderboekenafdeling. Het boek werd vorig jaar in Engeland uitgegeven.

De pers was lovend: The letter for the King is er al een jaar lang een doorslaand succes, tot vreugde van de schrijfster. Inmiddels is er een derde druk en de opvolger, Geheimen van het wilde woud, verschijnt binnenkort.

Tonke Dragt werd geboren op Java in 1930 als oudste van drie dochters van verzekeringsdeskundige Dries Dracht. In haar puberjaren onderging zij de Japanse bezetting in het kamp Tji-deng. Eenmaal in Nederland en volgde de kunstacademie in Den Haag. In de jaren zestig werkte ze overdag als tekenlerares. 's Nachts werkte ze aan haar boeken. De belangrijkste die verschenen waren: De brief voor de koning (1962), De Zevensprong (1966) en Torenhoog en mijlen breed (1968). 

Bron: Pjotr van Lenteren, in: de Volkskrant 5 januari 2015.